Dagblað - 08.01.1926, Side 2
2
D A G B L A D
leik. »Þeir áltu heima« á leik-
sviðinu og því gátu þeir hrifið
og töfrað. En um það er ekki
að sakast: — »Hitt sem er ó-
þroskað enn, eflist hvern líð-
andi dag«. (A. B.)
Samleikar fara mjög eftir
þroska leikenda. Má sjá það
gerst á samleik þeirra Friðfinns,
er leikur Gottskálk gamla, og
Ág. Kvaran, sem leikur Ógaut-
an. Tekst þeim báðum svo
snildarlega, að maður finnur
það á sér, að hér er Kölski og
kuklari að verki. í*ó stendur
ekki af þeim sú ógn og skelf-
ing, sem ætti að vera. Samt mun
leikur þeirra verða flestum
minnisstæðastur, og hefirskáldið
sýnilega ætlast til þess. — Frið-
finnur sýnir ismeygilegan and-
skotans karlnirfil, sem á ekk-
ert annað en uppþornaða aura-
sál. Kann ágætlega við sig í
þessum »góða« félagsskap, og
virðist hann hvergi betur una
sér en i Berghyl. — Kvaran
hefir ef til viil aldrei leikið jafn
vel, og viljirðu sjá »freistarann«
með allskonar vélabrögð, þá
taktu vel eftir Kvaranl
Frú Sof/la Kvaran, sem leik-
ur hina ungu mær, Fríðu, syst-
urdóltur biskups, tekst í sam-
leik við unnusta sinn, Lárenz,
er Indriði Waage leikur, að
sýna tigna og stolta heimasætu,
sem i þrássi við Guð og menn
vill heldur bíða dauða, en yfir-
gefa þann mann, sem hún elsk-
ar, en sem er i álögum Kölska.
Enda þótt Indriði fari ekki í
föt föður sins að leikhæfni, læt-
ur honum vel að Jýsa ástríðum
ofurhugans, — en ekki eins vel
hinni brennandi ást elskhugans.
t*ess vegna skortir samleik þess-
ara ungu unnenda þann lit og
það líf, sem slíkum ástríðum
fylgir. En þarna er efni í góð-
an leikara, þegar hann nær
þroska og aldri.
Brynjólfi Jóhannessyni hæfir
ekki sem bezt biskupsgerfið. Þótt
honum tækist prýðilega að sýna
gamla spekínginn í »Gluggum«,
er sífelt var á hreyfingu, tekst
honum miður að blása lífi og
anda í hinn rólega en tigna og
skapharða guðsmann, líklega
vegna æsku sinnar og hins ó-
vanalega hlutverks, sem honum
er fengið.
Tómas Hallgrimsson hefir
fengið hlutverk, sem ekki á við
skap hans. Séra Þorgeir verður
hjá honum of einhliða. Harkan,
ráðriknin og ofstopinn eru auð-
sæ, en hin logandi ástríða og
guðsmannsgríman fara í felur
hjá honum. Hann þarf að leika
miklu oftar, þar sem hann nýt-
ur sfn, því hæfileikarnir eru
ótvfræðir, og jafnvel betri en
hjá Guðmundi lækni bróður
hans hér á árunum.
Hlaðgerður er ekki nógu stórt
hlutverk fyrir frú Guðrúnu Ind-
riðadóttur, eða þá hitt, að hún
gerir minna úr því en henni er
lagið. Bezt leikur hún í kirkj-
unni, en þó ekki nógu vel, því
»af þeim sem mikið er gefið, er
mikils krafist«. Þó tekst henni
altaf prýðilega að sýna einlæga
ást, og það er mikill vandi.
Emilla Indriðadóltir leysir af
hendi hlutverk sitt sem Una
með alúð og vandvirkni, en
ekki er hún jafn eðlilega inni-
lega móðurleg og hún ætti að
vera. Samleikur hennar við
biskup er ágætur.
Önnur hlutverk en hér eru
talin eru veigalítil, þólt segja
megi að ungfrú Arndis Björns-
dóttir skili hlutverki sínu (Sól-
veigu) betur en öðru sem hún
hefir leikið, og er þarna um
sýnilega framför að ræða. —
Haraldur hefir þann ókost, að
hann er oft fljótmæltur. Annars
er málfæri flestra gott, en sum-
jr mættu samt kunna betur.
Mikið vantar á að hægt sé
að sýna leik þenna á þessu litla
leiksviði svo viðunandi sé, og
undirbúningurinn — annar en
leiktjöldin — er auðsýnilega alt
of lítill. Aðstöðuna þekkja allir.
Þetta færist alt í rétt horf þegar
þjóðleikhúsið rís upp, og þá
verður það tvöföld unun að
horfa á Dansinn í Hruna.
Danzarnir myndu njóta sín
fyllilega á stóru leiksviði, en
þarna er of þröngt. Á Guðrún
Indriðad. fulla viðurkenningu
skilið fyrir þá. — Lög Sigvalda
við Ave Maria og söngurinn í
kirkjugarðinum eru snild.
Leikinn þarf ég að sjá enn;
svo góður þótli mér hann, þrátt
fyrir vanefni þau, sem nefnd
hafa verið. Og það skal sann-
ast, að þrátt fyrir hinn þunga,
TbagGlaé.
Bœjarmálnbluð. Fréttablnð.
Ritstjóri: G. Kr. Guðmundsson,
Lækjartorg 2. Simar 744 og 445.
Viðtalstími kl. 5—7 siðd.
Afgreiðsla: Lækjartorg2. Sími 744.
Opin alla virka daga kl. 9—7.
Blaðverð 10 au. eint. Askriftar-
gjald kr. 1,50 á mánuði.
Prentsmiðjan Guteuberg, b.f.
rímaða búning, verður leikur
þessi því vinsælli sem hann
er oftar leikinn.
Ormur.
Borgin.
Nætnrlæknir. Gunnlaugur Einars-
son, Stýrimannastíg 7. Sími 1693.
Nætnrvörðnr i Laugavegs Apóteki.
Gnnnar Jónsson, bróðir Hannesar
kaupmanns, opnaði í gær nýja
verslun á Laugaveg 64, þar sem
verslunin Vöggur var áður.
Hjúsknparheit sitt hafa nýlega
opinberað pau Dóra Pórarinsdóttir
(Porlákssonar listmálara) og Gestur
Pálsson stud. theol.
Kaldalónskvöldið verður endur-
tekið á sunnudaginn kl. 3. Eftir að-
sókninni síðast mun vissara að
tryggja sér aðgöngumiða í tima,
þvi þá seldust þeir upp á skömm-
um tíma, og fengu miklu færri en
vildu. Hróður Eggerts fer vaxandi
með hverjum hljómleik sem hann
beldur hér. Er gott að fá slika gesti
i skammdeginu og fásinninu.
Slysfarir. Nýlega hafði 3. vélstjóri
á April, Eirikur Jóhannsson, slas-
ast svo i vélarúmi skipsins, að hann
beið bana af. Skipið fór með likiö
inn til Flateyrar; því Eiríkur var
ættaður þaðan.
Leitarleiðangnr. Varðskipið Pór
fer héðan ámorgun umhverfis land
til að leita að brezkum botnvörp-
ung, sem ekkert hefir frézt af síðan
8. des. Hafði síðast sést til hans
framundan Langanesi. Eru menn
orðnir hræddir um skipið, sem
vonlegt er.
Botnvörpnngnrnir. Gylfi kom frá
Bretlandi í fyrrakvöld, en Pórólfur
og Baldur i gærmorgun.
Brczkur línnveiðari, pEdinborg
Castle« að nafni, kom hingað inn 1
gær með fótbrotiun mann.