Dagblað - 18.01.1926, Blaðsíða 2

2
DAGBLAÐ
Jarðarför Oddrúnar dóttur okkar, er ákveðin þriðjud.
19. þ. m. og hefst með húskveðju frá heimili okkar
Laugaveg 63 kl. 1. e. h.
Sigríðnr Halldórsdóttir. Jóh. Ögm. Otldssou.
vinurinn eini. F*ann skilning
reyna þeir að berja inn í þjóð-
ina sína, henni til viðreisnar og
bjargar. En þetla virðist ganga
illa, sem von er. Öllum hlut-
lausum skynbærum mönnum er
það ljóst, að öll raunveruleg
bindindisstarfsemi hlýtur að
stefna að banni, algerðn banni,
sem fyrst! Annars væri bind-
indisstarfsemin skrípaleikur einn
og ekkert annað. Andbanningar
sjálfir virðast einnig sjá þetta
og skilja, a. m. k, beztu menn
þeirra og vitrustu. Þeir ganga
því mjög varlega að verki í rit-
gerðum sínum og ræðum.
Ágætt dæmi upp á sókn gæt-
inna andbanninga er grein Snorra
læknirs Halldórssonar í Mgbl.
19. f. m. Er grein þessi þannig
rituð, að stæði hún eigi í Mgbl.
og væri mönnum ókunnugt um
tilefni hennar, mundu flestir
ætla, að hér væri einlægur bind-
indismaður að verki og sæmi-
Iega ákveðinn bannmaður. En
svo mun þó eigi vera. Læknir-
inn er að líkindum ákveðinn
andbanningur, þótt hann leiki
þenna skollaleik við sjálfan sig.
Og öll er grein hans öflugur
stuðningur málstað þeim, er
hann sennilega hefir ætlað að
hnekkja. Má því segja, að hér
sé gætnin svo mjög um of, að
gangi úr hófi.
Það er auðséð, að Snorra lækni
er full-ljóst hvað það er, sem
valdið hefir mestum örðugleik-
um í bannmálinu hér á landi.
Hann segir sem svo: — »Hér
hefir engum dulist, að margar
misfellnr hafa orðið á fram-
kvœmd bannlagannaa. Þó seg-
ist hann ekki viljá »áfella bann-
menn fyrir það, því tilgangur
þeirra var góður«. — Nei, það
er þó víst hverju orði sannara
hjá lækninum, að ekki sé bann-
mönnum um að kenna slælega
bannlagagæzlu! En það er óefað
rétt, að bannmenn hafa all-
þunga sök á sér fyrir það, að
þeir treystu löggjafar- og lög-
gæzluvaldi voru um of, slógu
slöku við bindindisstarfsemina
og lögðu árar í bát um langt
skeið. Þeirrar glópsku sinnar
hafa þeir orðið sárt að gjalda.
Þessa miklu yfirsjón verðum við
að játa hreinskilnislega. En það
bætir auðvitað eigi málstað and-
banninga, né dregur úr van-
rækslusynd löggæzluvaldsins.
Hin einkennilega mosavaxna
meinloka andbanninga stingur
upp kollinum í grein læknisins
— í óskráðum orðum þó, — að
hægt muni vera að skjalla
bindindismenn til hlutlausrar
og friðsamlegrar bindindisstarf-
semi, en afneita banninu! Svo
sauðkollótta fávita telja andbann-
ingar oss — eða eru það sjálfir
— að þeir hugsa sér möguleg-
an annan eins skrfpaleik í al-
varlegasta og vandamesta þjóöfé-
lagsmáli heimsins! Þessi geysi-
mikla meinloka er orðin þeim
andlegt áfengi, er stigið hefir
þeim til höfuðs. — Hvað er
bannið annað en framkvæmt
bindindi? — Hreinskilinn og
áhugasamur bindindismaður og
sæmilega góður drengur sér ekk-
ert annað ráð til að bjarga þjóð
sinni frá ómetanlegu árlegu
tjóni líkams-. og sálarkrafta,
heldur en að starfa að bind-
indismálum af ölln kappi og
krefjast þess, að bannlögin séu
framkvæmd eins strangt og hisp-
urslaust og frekast er unt!
Þvi fer mjög fjarri, að bind-
indi og bann séu andstæður og
óskyld mál, heldur eru þau or-
sök og afleiðing, þar sem bind-
indisslarfsemin er lifandi áhuga-
mál manna. Þetta tvent hlýtur
þvi að fara saman hjá öllu
liugsandi fólki með sæmilegum
náungans-kærleika og vakandi
ábyrgðartilfinningu fyrir þjóðar-
heild sinni. — Er það sannar-
lega dularfult fyrirbrigöi, hve
lengi ýmsir inætir menn og
mentaðir eru að átta sig á þess-
um einfalda sannleika.
Helgi Valtýsson.
»Farfngdafundtir<( verður haldinn
í Iðnó í kvöld og hefst kl. 8. Er
þess vænst, að utanbæjar-ungmcnnn-
íélagar verði þar fjölmennir.
£)ag6laé.
Bæjarniálablað. Fróttnblað.
Ritstjóri: G. Kr. Guðmundsson,
Lækjartorg 2. Símar 744 og 445.
Viðtalstími kl. 5—7 síðd.
Afgreiösla: Lækjartorg2. Sími744.
Opin alla virka daga kl. 9—7.
Prentsmiðjan Gutenberg, h.f.
Borgin.
Nætnrlæknir. Daníel V. Fjeldsted
Laugaveg 38. Simi 1561.
Nætnrvörður i Laugavegs Apóteki
Guðin. Finnbograson landsbókav.
flutti fyrirlestur í Nýja Bió i gær,
sem hann nefndi »Dómsdagur 1930«,
Var erindið nm 1000 ára þjóðhátið-
ina 1930, og þann undirbúning sem
hefja þyrfti strax, svo hún gæti far-
ið sæmiiega fram. Ræðumaður taldi
hættu á að nægilegrar fyrirhyggju
yrði þar ekki gætt, og þegar alt
væri komiö í eindaga, yrði fram-
kvæmdunum flaustrað at einhvern
veginn, en íhugunin kæmi fyrst
á eftir. Gat ræðum. um, hvernig
hann hefði hugsað sér hátiðahaldið
í einstökum atriðum, og verður
nánar sagt frá því siðar. Erindið
var hið snjallasta að hugsun og
framsetningu, eins og við var að
búast, En fleiri hefði mátt hlusta á
það en þarna voru saman komnir.
Stetnolíuskip til Jónat. Þorsteins-
sonar er nýkomið. Nokkuð af farm-
inum hafði það losað í Vestm.eyjum.
Fæst nú steinolía í heildsölu á
3 stöðum i bænum: hjá Lands-
verslun, Jes Zimsen og Jónatan. —
Steinoluverðið heíir nú lækkað
bæði vegna samkepninnar og lækk-
andi innkaupsverðs ásæmt lægri
farmgjöldum.
Jardarför Oddrúnar Jóhannsdótt-
ur (kaupm. Oddsonar) fer fram á
morgun. — Mishermt var það er
sagt var frá andláti hennar, að
hún hefði verið lengi veik.
Á 20. afmælisdcgi sínum 25. nóv.
s. I. kendi hún fyrst þess meins er
varð henni að bana, en áðúr hafði
henni svo að segja aldrei orðið
roisdægurt. — Er því fráfall hennar
bæði sviplegt og sorglegt,