Dvöl - 04.02.1934, Side 11

4. febrúar 1934
D V
Ö L
9
aðra á fjölförnum götunum. En
af því Spánverjar gera nokkuð af
miðdeginu að nótt og hvila sig,
þá lengja þeir daginn fram á
nóttina, einkum við skemmtanir.
Þessvegna er seinna komið úr
JeikJíúsum á Spáni en í norðlæg-
ari löndum, og eftir að leikhúsin
loka á kvöldin, fara gestirnir
oft á gildaskála að taka sér
Iiressingu. Mestan liluta ársins
eru veður svo mild og ldý, að
þægilegl er að vera á ferli, njóta
ldýindanna, án liitans. Fram á
vetur ganga flestir karlmenn
berliöfðaðir á götum úti, vestis-
lausir og að sjálfsögðu án yi’ir-
hafnar.
Hitinn Iiendir Suðurlandahú-
um á hafið. Þar svalar þjóðin þrá
sinni í baráttunni við hitann. Að
hal'inu strevmir þjóðin úr borg-
unum og langt innan úr landi.
Allt sumarið verður hver sjávar-
bær og bvert pjóþorp að baðslað.
Ungir og gamlir, konur og karl-
ar, allir leita úl að ströndinn til
að sækja nýtt’Iíf og þrótt i bar-
áttunni við bina hrennandi sól.
Og baðgestirnir verða ekki
fyrir vonbrigðum. Miðjarðar-
hafið er vndislega hlátt, en það
er líka í senn svalt og brimsalt,
innhaf með mikilli uppgufun og
að mestu skilið frá útbafinu. Á
haustin kemur fjöldi fólks norð-
an úr lönduní, i borgirnar á
austur- og suðurströnd Spánar
og einkum til eyja þeirra, er þar
iiggja nokkuð undan landi. Þetta
eru nokkurs konar farfuglar, sem
flýja skammdegið og sólarleys-
ið i norðlægum löndum, og
tlvelja veturlangt við hina sól-
hrenndu strönd og við hið brim-
salta, en hláa haf.
,/. J.
Litla stúlkan: Bítur hundur-
inn ?
Drengurinn: Ekki ef þú gefur
mér eplið.
[Life].
Hversvegna er Jón litli í þess-
um stykkjóttu fötum?
Til þess að fólkið geti séð, að
hann er sonur okkar.
[Exelsior, Mexiko]