Alþýðufylkingin - 19.04.1936, Blaðsíða 3

3
ALÞYÐUFYLKÍNGIN
Samfylking alþýðunnar
undir merkjum alþýðusamtakanna
Efiir ]ón Gnðlaugsson varaform. Fulltrúaráðsins.
Pyrsti maí er viðurkendur
hátíðisdagur alþýðunnar um all-
an heim, frelsisdagur hins vinn-
andi fjölda, þar sem lýðræðið
ríkir og mannréttindin hafa
ekki verið fyrir borð borin.
Hér á íslandi er stuttt síðan
alþýðan fór almennt að halda
dag þann hátíðlegan, safnast
saman til þess að bera fram
kröfur sínar um bætt lífskjör
og bætta lifsafkomu.
Afþýðusamband íslands, sem
er stærsti og fjölmennasti fé-
lagsskapur hér á landi, hefir
nú um 20 ára skeið unnið að
því að sameina allan íslenzk-
an verkalýð til lands og sjá-
var í eina órofa heild. Það má
óefað þakka Alþýðusamband-
inu, hvað íslenzkur verkalýður
er vel skipulagður og tekur
orðið almennan þátt í hátíðar-
höldunum 1. maí og skilur orð-
ið tilgang dagsins.
Á erfiðum tfmum er það
venjulega svo að ráðandi flokk-
Yerkamenn,
Sjómenn,
Iðnaðarmenn,
Yerkakonur,
Yerzlunarmenn,
Yerklýðssinnar.
ÖIl í eina fylkingu
1. maí. Einungis með
pvf að standa sam-
einuð, getum við
hindrað valdatöku
íhalds og fasista og
stigið stór skref í
áttina til aukinnar
menningar og baettra
kjara.
Sameinumst í kröfu-
göngu verklýðsfé-
laganna 1. maí.
um og ríkisstjórn er kennt um
ríkjandi ástand, af andstöðu-
flokkunum, án þess að leitað
sé dýpra )aeftir j „orsökum og
aíleiðingum.
Enda er það svo, að and-
stöðuflokkar núverandi stjórn-
arflokka og ríkisstjórnar nota
óspart erfiðleika yfirstandandi
tíma, þó vitað ’sé að núver-
andi ástand í atvinnu- og fjár-
málalífi þjóðarinnar [sé að
nokkru leyti vegna þess hvern-
Jón Guðlaugsson.
ig þeir flokkar, sem farið hafa
með völdin á undan núverandi
ríkisstjórn, hafa hagað gerðum
sinum.
Auk þeirra erfiðleika, sem
steðja að okkur vegna utan að
komandi, og okkur óviðráð-
anlegum orsökum, en sem í
svo stuttri grein, er ekki hægt
að fara nánar út í hér.
Á slíkum alvöru- og erfið-
leika-tímum, sem nú steðja að
íslenzkum verkalýð bæði til
sjós og lands, ber honum að
standa saman einhuga og ó-
rofnum.
Þessvegna er það hið mesta
glapræði af hinum svokölluðu
kommúnistum, að hafa klofið
sig út úr heildarsamtökum al-
þýðunnar og myndað eiginn
flokk lítinn og vanmáttugann,
sem aldrei getur unnið gagn
hinum vinnandi fjölda. Nú á
hinum síðustu tímum hefir
mikið verið rætt um samfylk-
ingu allra vinnandi stétta.
Til kommúnista og samfylk-
ingarmanna vil ég að lokum
segja þetta: Komið þið allar
undir merki Alþýðusambands
íslands og verklýðsfélaganna,
gerið kröfugöngu alþýðunnar í
1. maí nálgast
Eftiir Puríði Friðriksdóttur form. Pvoitakvennafél Freyja.
Fyrir nokkru héldu stjórnir
Verkakvennafélagsins Fram-
sókn, Þvottakvennafél. Freyja
og Starfstúlknafél. Sókn fund
með sér. " Fundinn boðaði Jó-
hanna Egilsdóttir ýjormaður
Verkakvennafél. Framsókn,
sem einnig á sæti í 1. maí
nefnd Fulltrúaráðs verkalýðs-
félaganna.
Aðalefni fundarins var að
vinna að skipulagi kröfugöngu
allra alþýðukvenna undir fán-
um félaganna. í sambandi við
þetta var samþykkt að konur
bæru spjöld með kröfum 'um
bætt kjör kvenna. Margtfleira
var þarna ráðgert og voru
allir á eitt sáttir, að gera þessa
fylkingu kvennanna sem vold-
ugasta og var samþykkt í
einu hljóði að fela þeim Aðal-
heiði Hólm, Pálínu Þorfinns-
dóttur og Jóhönnu Egilsdóttur
að vinna ötullega að framgangi
þessa máls innan 1. maí nefnd-
arinnar.4 Ut af þessum ráðstöf-
unum vil ég eggja konur lög-
eggjan, hvort sem þær eru
skipulagðar í þessum félögum
eður eigi, að mæta á þessum
hátíðisdegi verkalýðsins undir
merki Alþýðusambands íslands
sem býðui öllum sína bróður-
hönd, því skoðun okkar jafn-
aðarmanna er, að allur verka-
lýður geti gengið undir fánum
verkalýðsfélaganna og sam-
einað sig um kröfur þær, sem
fram verða bornar.
í fjöldanum býr skapandi
máttur öreiganna, sameinumst
undir því kjörorði.
Og þá’2verður skammt að bíða
þess að við getum tekið undir
með skáldinu:
,Nú er dagur er ský“
og við munum heyra hinn
»dynjandi gný“
Verkalýðurinn frjáls og óháður
mun
„velta í rústir
og byggja á ný“.
Störfum öll undir merki Al-
þýðusambands íslands, þá er
sigurinn vís.
Þuríður Friðriksdóttir
Samfylking eða
»Samfylking«
í rúm tuttugu ár hefir ís-
lenzk alþýða unnið ótrauð að
því að mynda eina samtaka-
deild, samfylkingu allrar ís-
lenzkrar alþýðu, Alþýðusam-
band íslands.
Allt til ársins 1930 mátti
segja að alþýðan gengi sam-
huga að þessu' verki, þrátt
fyrir harðvítuga baráttu and-
stæðinga alþýðusamtakanna
gegn þessari samfylkingu.
Margar tilraunir voru gerðar
til að rjúfa þessa samfylkingu
og hnekkja starfsemi Alþýðu-
Reykjavík 1. mai 1936, vold-
ugustu og veigamestu kröfu-
göngu sem enn hefir verið far-
in á íslandi.
Alþýðan öll í einum flokki,
Alþýðuflokknum.
sambandsins, en allt kom fyr-
ir ekki.
Arið 1930 skeði svo það
ótrúlega, að fámennur hópur
af fulltrúum verkalýðsfélaga
rauf þessa samfylkingu jafnvel
þegar verst gegndi og var
ekki forsjá þeirra að þakka,
að samfylking sú, er alþýðan
hafði með 14 ára starfi skap-
að sér, eigi beið meiri hnekki
en raun varð á. Þessi fámenni
hópur þáverandi trúnaðar-
manna verkalýðsfélaga stofn-
aði svo Kommúnistaflokk ís-
lands, og þótt furðulegt megi
virðast, virtist höfuðviðfangs-
efni hans vera að ófrægja for-
ingja þessarar ungu samfylk-
ingar alþýðunnar og samtökin
sjálf, Alþýðusamband íslands.
Kom það fram á margan hátt,
meðal annars með því að
verkalýðsfélög eigi allfá, voru
látin fara úr samfylkingunni.