Skutull - 24.04.1928, Blaðsíða 1

SKUTULL
Útgefandi: Verklýössamband Vesturlands.
YI. ÍR.
ísafjörður, 24. apríl 1928.
1S. tbl.
Sumarkoma.
Engin árstíð er okkur íslend-
ingum hugþekkari en sumarið.
Koma þess er öllum kser.
Sumarið er hér á landi, eins
og í öllum öðrum norðlægum lönd-
um, fengsaell tími og frjósamur;
þá er hagstæðast að sækja gull í
greipar Ægis og arðvænlegast að
yrkja jörðina.
Ea vinnan er móðir auðæfanna
og ekkert fæst án fyrirhafnar, þess
vegna er sumarið mestur anna
tími ársins.
Þá tekur alt til starfa, menn
og málieysingjar, jörðin klæðir sig
úr fannakufli vetrarins, og
„fjallviðir laúfgast, fíflarnir glóa,
fiðrildin dansa blómunum á.u
Þá vaknar ö.il náttúran til vinnu,
eftir kyrstöðu vetrarins.
Veturinn er liðinn. — —
Hann var óvenju mildur. Pann-
koma lítil og frostleysur. Þó var
stormasamt á stundum og ekki
hagstætt veður til sjósókna, eink-
um sunnanlands.
Þung voru lika skattgjöldin til
Ægis af þeini völdum, og á margur
um sárt að binda fyrir þá sök.
Þau eru þó alls ekki rneiri en
áður fyr, ea mun átakanlegri og
minnisstæðari þjóðinni. —
Afli var sæmilegur á þessunr
vetri, sumstaðar með besta rnóti.
Skepnuhöld hvarvetna góð. önd-
vegistíð síðustu vikur hans. Kvaddi
hann því með kjörum.
Mun þessa vetrar lengi minst
af þakklæti.
Þökk fyrir veturinn!
Sumarið er komið. — —
Með hreinviðri og logni heils-
aði það.
Frost var á fyrsta morgun þess.
Þykir það ætíð góðsviti, er saman
frýs sumar og vetur.
Má og vænta þess, að vel reyn-
ist sumarið, frjósamt og milt frá
fyrsta degi til síðustu nætur.
En hér skal engu um það spdð,
að eins bent á undangengin gæða
sumur. Hafa þau orðið öllum
landsmönnum til heilla?
Kei.
Með tilstyrk innlendrar lepp-
mensku hafa erlendir fjárbralls-
menn sölsað undir sig arðinn af
striti verkalýðsins íslenska.
Fóglæframenn og fávisir prang-
arar hafa leikið sér með arðvæn-
legustu atviunuvegi landsins.
Af heiraskulegri peningagræðgi
eyðileggja þeir sumarframleiðslu
margra starfandi handa. Og al-
þýðan hefir áhættuna. Öll skakka-
föllin lenda á hennar herðum.
Braskararnir standa óbognir eftir-
Hnakkakertir ganga þeir frá at-
vinnuvegunum í rústum, og nokkr-
ir hrópa: Lifi einstaklingsframtak
og frjáls samkepni! — —
En með sumri hverju hefit
vægðarlaus barátta öreiganna fyrir
lifinu. Endalaust strit — ánægju-
laus og illa goldin vinna. —
Þannig hefir það verið og
þannig mun það verða, meðan
framleiðslutækin eru í fárra hönd-
um, og arður vinnunnar rennur í
pyngjur örfárra einstaklinga.
En eitt getur aldrei falist í
pyngjum peningamannanna; það
er uppreistar hugur þjakaðrar al-
þýðu. Hún gerist sókndjarfari með
sumri hverju. — Það líður óðum
að lokabaráttunni milli auðvalds
og öreiga. „Öreigar í öllum lönd-
um sameinist.u
íslenski verkalýðui! Gakk þú
gunnreifur til þeirrar baráttu.
Gleðilegt sumar!
„Öaldra-Loftur44.
í ráði kvað vera, að Leikfélagið
hér sýni Galdra-Loft, eftir Jóhann
Sigurjónsson, í byrjun næsta mán-
aðar.
Er Haraldur Björnsson, leikari,
ráðinn til að leiðbeina við sýn-
inguna og leika aðal hlutverkið.
Kemur hann hingað í lok þ. m.
Yerður fróðlegt að sjá þetta stór-
fræga leikrit á Isfirsku leiksviði.
Jurðurför frú Torfeyjar T. Haf-
liðadúttur fór frarn 11. þ. m.,
með iniklu fjölmcuui. Vottum
við öilum uiúðarfylstu þakbir
fyrir auðsýnda liluttekuiug'u.
Eigiuuiaður og foreldrar.
Físlarþsettir.
Einari Jónassyni, sýslumanni
Barðstrendinga, var vijcifT frá
embætti á síðastliðnum vetri. Yar
óreiða og trassaskapur í fjármál-
um talin aðal orsökin.
Gekk atjórnin röggsamlega fram
í málinu og setti Einar vsegðar-
laust af. Þetta úrskurðaði hann
„óforsvaranlegtu.
En stjórnin sat við sinn keip
og úrkurður Einars var að engu
hafður.
Síðan hefir liann stöku sinnum
hugsað að komast til fornrar
frægðar, en allar tilraunir hans, í
því efni, hafa mest líkst fálmi
druknandi manns. Einari verður
ekki bjargað úr þessu. Brjóstgóðir
menn geta að eins aumkvað hann
og minst hans í bænum sínum.
Svona er saga Einare.
Þá skal vikið að Páli — Páli
þeim, sem stundum er kendur við
„Vesturland11. Hann langar til að
komast í snöpin Einars; þykir
mörgum það ilitlogur eftirmaður,
einkum til þess að feta í svipaða
átt og sá fyrverandi.
Er liklegt að hryggur Páls
verði, af þessum ástæðum, vægi-
lega brotinn. Þó má ekki búast
við að hann komi bakheill úr
þessari bónorðsför.
En best mun þó að biða og
sjá, en engu spá.
Hinsvegar mun Vesturlandslið-
inu þykja nóg um þetta brölt í
Páli, það vill tæplega missa hann.
Vesalings Páll.