Skutull - 28.05.1952, Blaðsíða 4
4
SKUTULL
SVIKAKAENIK 1
SJALFSTÆÐISMALINU ...
Framhald af 1. síðu.
kvæði sínu samþykkt niðurfall
sambandslagasamningsins, en
greitt atkvæði móti bráðabirgða-
stjórnarskránni“.
Þama hafa menn þá mína af-
stöðu til skilnaðarmálsins. Og svo
mega gáfnaljósin við Vesturlandið
og Morgunblaðið spreyta sig á því
að útskýra fyrir fólki í hverju
svikin séu fólgin við sjálfstæði ís-
lands.
Hitt er svo annað mál, að ég
beitti mér af alefli á móti bráða-
birgðastjómarskránni, og lýsti því
yfir, að ég vildi engin eftirkaup
eiga við íslenzka stjórnmálamenn
um lýðveldisstjórnarskrána. — Um
það mál skal ég fúslega ræða í
næsta blaði.
Aðeins eitt að lokum: Hvaða
tökum hafa þeir verið teknir,
mennimir, sem höfðu sömu af-
stöðu og ég 1944 — „svikaramir
í sjálfstæðismálinu“ ? Hafa þeir
ekki verið fangelsaðir, reknir í út-
legð eða þó a.m.k. hlotið fordæm-
ingu þjóðarinnar?
Rifjum upp nokkur nöfn: Sig-
urður Guðmundsson skólameistari
á Akureyri. Snorri Sigfússon,
skólastjóri á Akureyri, ólafur
Bjömsson, hagfræðingur, Gylfi Þ.
Gíslason, hagfræðingur, Árni Páls-
son, prófessor, Sigurður Nordal,
prófessor — og síðast en ekki sízt
séra Bjarni Jónsson, vígslubiskup,
svo að aðeins örfá nöfn séu nefnd
af þeim hundruðum, já, þúsundum,
sem tóku sömu afstöðu og ég til
skilnaðarmálsins 1944.
Hvað hefir þá orðið um þessa
menn, síðan þeir af háyfirdómi
Vesturlands og Morgunblaðsmanna
voru dæmdir sem þjóðsvikarar?
Jú, Sigurður Guðmundsson lézt
heiðri krýndur, og fylgdi honum
til hinztu hvíldar flest stórmenni
þjóðarinnar eins og verðugt var.
Snorri Sigfússon er einhver
mest virti skólamaður landsins og
er nú námsstjóri norðanlands.
Hagfræðingarnir ólafur Bjöms-
son og Gylfi Þ. Gíslason hafa ver-
ið gerðir að prófessorum við Há-
skóla Islands, og er a.m.k. sá fyr-
nefndi í ekki litlum metum hjá
S j álf stæðisf lokknum.
Árni Pálsson, prófessor, lifir við
sæmd í hárri elli viðurkenndur
sem einhver traustasti Islendingur
samtíðar sinnar.
Og þá er það Sigurður Nordal,
prófessor. Hvað er nú orðið af hon-
um? Hefir hann máske verið rek-
inn í útlegð? — Nei, ekki aldeilis?
En þegar finna þurfti mann í sendi-
herraembættið í Kaupmannahöfn.
— Mann, sem væri öðmm líklegri
til að leysa torleysta hnúta í einu
þýðingarmesta menningar- og
sjálfstæðismáli þjóðarinnar, þá
varð „þjóðsvikari“ númer eitt frá
1944 fyrir valinu.
Vinaspegill.
Blað framsóknarmanna, Tíminn, birti í s.l. viku forustugrein
um alþingiskosninguna á Isafirði og sagði þá það, sem hér fer á
eftir um vini vora íhaldsmenn og kommúnista:
„Um kommúnista er það að segja, að þeir verðskulda ekki
annað en fylgistap bæði vegna stefnu sinnar út á við og inn á við.
Sjálfstæðisflokkurinn verðskuldar líka allt anuað en traust Is-
firðinga.
Reynslan af stjóm hans á Isafjarðarbæ á undanförnum áram
getur engan kjósanda hvatt til að' kjósa frambjóðanda hans.
Stjóra hans á fjármálum ríkisins á undanföraum árum er enn
minni meðmæli með honum.
Ahugaleysi hans fyrir velferð hinna dreifðu byggða getur ekki
heldur aukið tiltrú lsfirðinga til hans.
Hesteyri er góð áminning fyrir lsfirðinga um það, hvernig það
er að treysta á framtak gróðamanna og forsjá.
Isfirðingar eiga líka um það eftirminnilegt dæmi úr sinni
eigin sögu.“
Hinsvegar láðist svo Tímanum að gera grein fyrir því, hvers
vegna verkamenn og sjómenn á ísafirði ættu að vera að kasta
atkvæðum sínum á framsókn, íhaldinu einu til þægðar, en Fram-
sóknarflokknum sjálfum svo sannarlega til einskis gagns.
Og svo eru sögulokin bezt.
Það á að kjósa þjóðhöfðingja á
lslandi það herrans ár 1952. Þreif-
að hefur verið á baki og brjósti
ýmsra helztu forustusauða í flokki
„sjálfstæðisins“ — ólafur Thórs
— Nei, ekki hann. — Thór Thórs.
— Nei, ekki heldur. Báðir léttvæg-
ir fundnir, enda hefði orðið að
skíra þá báða upp, eins og nýju
ríkisborgarana 1952, sem ekki fá
að halda útlendum nöfnum sínum
sem óbreyttir borgarar. — Lengi
er þreifað, lengi Ieitað ... og loks
... jú, loksins fannst hann, fslend-
ingurinn, sem tveir stærstu flokk-
ar þjóðarinnar, og þó fyrst og
fremst sjálfur Sjálfstæðisflokkur-
inn taldi öllum öðrum sjálfsagðari
til að verða forseti hins unga lýð-
veldis vors. Og maðurinn var einn
aðal „svikarinn“ í sjálfstæðismál-
inu frá 1944. Sá, sem æstustu
sjálfstæðishetjuraar hræktu eftir,
þegar lýðveldið var stofnað og
hringdu upp látlaust á nóttu og
degi, án þess að segja til nafns
síns, til þess eins að hvæsa að hon-
um orð eins og svikari, þjóðníðing-
ur, þjóðsvikari og önnur þvílík
ekki fegri. — Síðan þetta var, eru
bara 8 ár, en tímarnir breytast og
mennirnir með.
Það er sem sé engum blöðum um
það að fletta, að skammaryrðið
„svikarinn í sjálfstæðismálinu“, er
orðið tvíeggjað sverð og mun nú
engum blandast hugur um, hvert
eggjar snúa. <
önnur þeirra — sú bitrari, snýr
að Sjálfstæðisflokknum svokall-
aða. — Hin að Framsóknarflokkn-
um, fóstbróður hans.
Hannibal Valdimarsson.
Hugsandi menn
kasta ekki atkvæði sínu á glæ.
Menn eru farnir að giska á, hve
mörg atkvæði Gísli Sveinsson
muni nú fá við forsetakjörið. Fyrst
voru menn með nokkuð háar tölur,
en nú eru menn yfirleitt á þeirri
skoðun, að honum muni ganga erf-
iðlega að halda meðmælendunum.
öllum er ljóst, að í forsetakjör-
inu stendur baráttan milli Ásgeirs
og Bjarna, og það er nú einu sinni
svona, að skynsamir og hugsandi
menn vilja ekki vanvirða helgi
kosningaréttarins með því að kasta
atkvæði sínu til einskis. — Þess
vegna gera menn það upp við sig
í forsetakjörinu, hvort þeir geti
heldur hugsað sér Asgeir Asgeirs-
son eða séra Bjarna Jónsson í
sessi þjóðhöfðingjans, og með til-
liti til þess taka þeir svo afstöðu
á kjördegi.
Eins er það í aukakosningunni
hér á Isafirði. Ýmsir góðir menn
hafa að vísu mælt með því að þeir
Haukur og Jón færu í framboð
svona fyrir siðasakir. En alvarlega
hugsandi menn í flokkum þeirra
gera það vissulega upp við sig á
kjördegi, hvort þeir vilji heldur
stuðla að því, að Hannibal hverfi
af þingi — eða að íhaldinu bætist
þar atkvæði í þjónustu reykjavík-
urvaldsins með komu Kjartans á
þingbekki.
Með því að taka nógu mörg at-
kvæði samvinnumanna og verka-
lýðssinna til hliðar frá Hannibal
Valdimarssyni og leggja þau í
glatkistu gagnslausu framboðanna
— gæti svo farið, að Hannibal
hyrfi af þingi, og að atkvæðis hans
og áhrifa yrði þar saknað, þegar
örlög þýðingarmikilla samvinnu-
mála og verkalýðsmála kæmu til
úrslita á Alþingi.
En þá væri of seint að naga sig
í handabökin. Það er í seinasta lagi
á kjördegi, sem menn verða að
hafa gert það upp við sig, hvort
þeir telja málum sínum betur borg-
ið með veru Hannibals Valdimars-
sonar á Alþingi — eða með setu
Kjartans J. Jóhannssonar þar á
þingi í hans stað.
---------o--------
Heillaóskir í Skátaheimilinu.
Eins og undanfarin ár verða
heillaóskir seldar í Skátaheimilinu
í sambandi við ferminguna hér um
næstu helgi.
Hafa verið prentuð ný eyðublöð
og er myndin á þeim eftir mál-
verki, er Viggó Jessen gerði fyrir
mörgum árum. Er þetta mjög fal-
leg mynd.
Byrjað verður að taka á móti
heillaóskunum í Skátaheimilinu á
laugardag kl. 4 e.h., og skal fólki
bent á, að afhenda sem mest af
heillaóskunum á laugardag, hvort
sem móttakandi á að fermast á
hvítasunnudag eða annan í hvíta-
sunnu, því að sjálfsögðu verða
heillaóskirnar ekki bornar út, fyrr
en fermingarathöfninni er lokið.
Móttaka er einnig báða fermingar-
dagana.
Heillaóskir skátanna eiga vax-
andi vinsældum að fagna, enda eru
þær ódýrari en sambærilegar
kveðjur, og allt er gert til þess, að
viðskiptavinirnir fái sem bezta og
fljótasta afgreiðslu.
------------------------------
VALIÐ ER AUÐVELT,
segir Vesturlandið og segir
það rétt. Sjómenn kjósa ekki
flokkinn ,sem barðist gegn tog-
aravökulögunum og öllum
kjarabótum sjómanna fyrr og
síðar. Verkamenn og verkakon-
ur kjósa ekki flokkinn, sem
verkalýðssamtökin hafa alltaf
átt í höggi við. Iðnaðarmenn
kjósa hvorugan stjórnarflokk-
inn, sem í sameiningu hafa nú
lagt þriðja aðalatvinnuveg
þjóðarinnar — Iðnaðinn — í
rúst. — Launamenn geta engir
kosið dýrtíðar- og gengisfalls-
flokkana, sem eyðilagt hafa
efnalega afkomu allra launa-
manna.
Smákaupmenn eiga lieldur
enga samleið með íhaldinu, sem
fórnað hefur þeirra hagsmun-
um fyrir ofurgróða fámennrar
heildsalaklíku í Beykjavík.
Valið hefur vissulega aklrei
verið auðveldara en nú.
------------------------------