Brautin - 01.05.1936, Qupperneq 1

X
J
I. árg. H Siglufirði, 1. maí 1935. ^ 1, tbl.
TIL LESENDANNA.
Áður hafa siglfirzkir kommúnistar gefið hér út tvö blöð — auk „Ung-
kommúnistans", sem FUK gefur út fjölritaðann öðru hvoru — fyrst
„Mjölnir" og síðar „Baráttuna".
Nú þegsr þetta blað hefur göngu sína, verður sú breyting á, að í
stað þess að eingöngu flokksmenn skrifi blaðið, hefir verið leitað sam-
vinnu við ýmsa frjálslynda menn í bænum.
Blaðið mun fúslega birta greinar frá öllum afturhaldsandstæðingum,
þó að skoðanir þeirra falli ekki að öllu leiti sa'man við skoðanir kommúnista.
Enda er markmið blaðsins, að sameina alla alþýðu til baráttu fyrir
bættri fjárhagsafkomu og þar með auknum möguleikum til að njóta
menntunar og annara gæða, sem Iífið hefur að bjóða, og að endingu að
koma á í þessu landi socialismanum, sem er eina leiöin fyrir alþýðuna
til að tryggja sér og afkomendum sínum bjarta og örugga framtíð þar
sem skortur, arðrán, skipulagsleysi. íhald og menningarleysi heyra að-
eins fortíðinni til.
Sem lið í þessari baráttu mun blaðið skoða baráttuna gegn áfenginu.
Bæjarstjórnormálin munu verða tekin fyrir mjög ítarlega og vægðar-
laust flett ofan af því ófremdarástandi, sem nú ríkir, en barist fyrir að
reisa við fjárhag bæjarins á heilbrigðum grundvelli, þar sem skorin
verða niður tugir þúsunda af bitlingum og allskonar óþarfa útgjöldum
en verklegar framkvæmdir auknar stórlega og tekjur bæjarsjóðs auknar á
kostnað þeirra ríku.
Hvort alþýðu bæjarins tekst að koma áhugamálum sínum i fram-
kvæmd byggist að miklu leiti á hvort samkomulag næst um að sameina
verklýðsfélögin á lýðræðisgrundvelli. Pessvegna skoðar blaðið það, sem
sem mál málanna nú. Blaðið heitir á alla alþýðu og frjálslynda og góða
menn og konut til stuðnings. Útgef.
1. ma í 1936.
Þegar vér höldum 1. maí hátíð-
legan að þessu sinni, þá eru ástæð-
urnar að miklum mun breyttar frá
því sem verið hefir áður. Bæði hér
á landi ogeins etlendis hefir ástand-
ið breytzt. Aldrei hefir kreppan
legið með slíkum heljarþunga, sem
nú, á íslenzku alþýðunni, aldrei
hafa árásir auðvaldsins og ríkis-
valdsins verið hatramari á kjör
hinna vinnandi stétta en einmitt
núna. Nægir þar að minna á hækk-
andi tolla og skatta, allskonar
hömlur á inuflutningi og gjaldeyris-
verzlun, sem leiðir af sér okur
með lífsnauðsynjar almennings og
svo síðast en ekki sízt má nefna
frumvarpið til vinnulöggjafar, sem
fram er komið á Alþingi. Vinnu-
löggjöfin er hin svívirðilegasta árás,
sem enn hefir verið gerð á alþýð-
una í landinu, þar sem á að svifta
hana frelsinu til að berjast þeirri
baráttu, eem hún hefir háðogheyir
og sem hefir fært henni svo marga
sigra. Það á að svifta hana hin-
um einföldustu mannréttindum,
réttindunum til að ráða verðinu á
vinnuafli sínu. Og það er alveg
óhæit að slá því föstu, að þessi lög
ná fram að ganga, svo framarlega
sem verkalýðurinn og öll alþýða
ekki vekur slíkan mctmælastorm
gegn þeim, að atvinnurekendavald-
ið í landinu verður undan að láta.
En sem betur fer, höfum við
ekki aðeins þessar sorglegu stað-
reyndir að baki okkar, Við höfum
aðrar gleðilegar og glæsilegar. Við
höfum að baki okkar sigra samfylk-
ingarinnar erlendis, bæði á Spáni,
Frakklandi og víðar, þar sem tek-
ist hefir að hrekja fasismann til
undanhalds, og t. d. á Spáni er
verkalýðsbyltingin og alræði öreig-
anna að komast á dagskrá. Einnig
hér á íslandi höfum við sigra að
að baki okkar. Við höfum bílstjóra-
verkfallið, sem núna hefir beygt
okurvald olíuhringanna, og við höf-
um séð hvernig samfylkingin hefir
farið sigurför um landið, hvernig
samfylkingaraldan rís núna í Reykja.
vík og er að verða að því regin-
afli. sem afturhaldsöflin í verkalýðs-
hreifingunni eru nú byrjuð að láta
undan og eiga eftir að láta betur
undan.
En <þeir sigrar, sem náðst hafa,
eiga ekki að verða til þess að verka-
lýðurinn nemi staðar og lini á
sókninni, heldur eiga þeir að verða
til þess að gefa honum nýtt þrek
og nýjan kraft. Og ef ekki á að
tapast það sem áunnist hefir og ef
alþýðan á að geta komist úr því
eymdarástandi, sem hún núna á