Alþýðublað Vestmannaeyja - 01.06.1931, Blaðsíða 1

Alþýðublað
V estmanna
fiefið út at Alpýðnflokkiiuiii.
LANDSSÓKASAFN
M 12 910 f>
I '5 f;AND B
1. árgangar, 1. tðlublað. Vestmannaeyjum i júní 1931.
Frambjóðandi Alþýðuilokksins.
Þorsteinn Þ. Víglundsson.
Við þær kosningar, er fram
eiga að fara 12. júní n. k., hefir
Alþýðusamiband Islands, eins og
kunnugt er, í samráði við hina
stjórnmálalegu deild sina í Vest-
mannaeyjum, ákveðið að hafa í
kjöri Porstein P. Víglundsson
kennara. — Er hann ,{)ví feini
frambjóðandinn í Vestmannaeyj-
um, sem hin skipulögðu 'venk-
lýðssamtök um land alt styðja til
framboðs.
Við þær kosningar, semTí hönd
fara, verður háður harðuV bar-
dagi um ítökin í löggjafarsam-
komu [ijóðarinnar. Á Alpýðu-
flokikurinn þar gegn einum fjand-
manni að sækja, sem stefnir að
honum í prem deildum, fþ. e.
Ihaldsflokkurinn, Framsóknarí-
haldið og „Kommúnistaflokks“-
nefnan. Er vitanlegt um þá
hina síðast töldu deild alþýðu-
fólksfjenda, að hún starfar og
stillir upp tii þings í þeim einum
tilgangi að rýra fylgi Alþýðu-
fiokksins og skemma samitök
hinna vinnandi stétta. Annar get-
ur tilgangurinn ekki verið hjá
deáidtinni sem heild, ;þótt 'iiins
vegar vel kunni að finnast ein-
hverjar auðtrúa uppæstar sálir,
er trúi því að þær séu aÖ vinna
gagn, er þær framkvæma verstu
bölverkin gegn frelsisbaráttu
vinnandi fólks. — Annars er ó-
þarfi að ræða meir um Komm-
únistaflokkinn. Slikar stefnur,
sem hann boðar, bera dauðann í
sjálfum sér, dauða hins neikvæða
starfs.
íhaldsflokkamir báðir (sjálf-
stæðis-framisóknin) hafa sýnt það
á undanförnum árum, að í
grundvallaratriðum eru þeir sam-
mála. Um það þýðir ^kki að
deila, því að verkin ,»tala þar
skýrast mál. í vetur lagði Al-
þýðuflokkurinn á þingi til, að
skattur yrði afnuminn á nauð-
synlegustu þurftarlaunum, en
heldur tekinn af hátekjum, ,af
erfðafé o. s. frv. — Bæði íhöldin
drápu þær tillögur. í vetur lagði
Alþýðuflokkurinn á þingi og til,
að tollar yrðu stórlega Jækkaðir
á brýnustu lífsnauðsynjum, kaffi,
sykri, mjöli, klæðnaði o. s. frv.,
en iiækkaðir á gullstássd, pels-
um, andlitspúðri, glysi og öðrum
bölvuðum hégóma. Bæði íjjöldin
í sameiningu réðust gegn þess-
um tillögum og drápu þær.
Þessi mál snerta hag allra í-
búa þessa Jandis mjög — og bœta
hag yfirgnæfandi meiri hluta
þjóðarinnar. Gegn því tstendur
bæði Framsókn og íhald. Þau
rífast að eins um eitt: hver eigi
að innheimta tollana og skatt-
ana. Barátta þeirra stendur því
um stöður og laun.
í vetur lagði Alþýðuflokkurinn
til, að laun vegavinnu- og brúa-
gerðar-manna yrðu hækkuð.
Bæöi ihöldin drápu það við 1.
umræðu
Alþýðuflokkurinn hefir barist
fyrir ellitryggingum, slysatrygg-
ingum, atvinnuleysistryggingum
og sjúkratrygginguim
Gegn þessu hafa líka bæði í-
höldin barist með hnúum og
hnefum — og enn má verkalýö-
urinn berjast við atvinnuleysi,
skort og öryggisleysi, nema hvað
tekist hefir að örlitlu leyti að
laga slysatryggingalögin, eftir
harða baráttu.
Yfirleitt fer ekki hnífurinn á
milli íhaldsflokkanna beggja í
öllum þeim málum, er snerta
mest afkomu alþýðuheimilanna.
Pau standa sameinuð í því að
vernda einkahagsmuni stórburg-
eisanna gegn afkomu hinna
smærri: verkamanna, verka-
kvenna, sjómanna, smáútvegs-
bænda og yfirleitt allra þeirra,
er ekki hafa aðstæður til að
ráða yfir fjárfúlgum bankanna.
Á einum áratug töpuðu bank-
arnir 33 milljónum króna á
braski einstakra manna. Kom það
til af því, að í yfirstjórn bank-
anna sátu menn, er fhaldsflokk-
urinn gat skipaö til hvaða verka
sem vera vildi. Pessum 33 millj-
ónum stynur þjóðin undir enn.
Al[)ýðan verður að borga brús-
ann með álögum á álögur ofan,
og fJokkar Jóhanns Jósefssonar
og Hallgríms Jónassonar sjá um
að stórburgeisastéttin sleppi að
mestu við byrðarnar.
Vestmannaeyingar!
12. júní eigið þér að velja milli
flokkanna. Þér eigið að kjósa
þann frambjóðandann, er fylgir
þeim flokki, er þér bezt treystið
til að bera fiagsmuni . yðar fyrir
brjósti.
Frambjóðandi Alþýðuflokksins,
Þorsteinn P. VígJundsison, er
snaður ungur og djarfur. Hann
þekkið þér af iðni og ástundun í
starfi sínu. Pér þekkið hann sem
einhvern bezta kennara, sem vöJ
er á hér á landi nú. Hann hefir
skipaö sér í flokk alþýðusamtak-
anna og flokkurinn felur honum
að bera mál hans fram i Vest-
mannaeyjum og vinna þingfull-
trúaumboð yðar. — Ég efast ekki
um að allir þeir menn í Eyjum,
er unna hugsjónum og framför-
um, kjósi Þorstein og ég efast
ekki um að allir verkamenn, all-
ar wrkakonur, allir sjómenn, all-
ir smáútvegsbændur, er þekkja
baráttu stéttanna á alþingi, kjósi
Porstein.
Alþýðuflokkurinn ber fram þá
stefnu, er marka mun framtíð-
inia, sem breyta mun ástandi því
er ríkir, og sem hefir mikið böl
í för með sér. r— Upp úr jarð-
vegi þeim, er verklýðshreyfinigin
skapar, mun rísa nýtt skipulag —
nýtt samfélag frjálsra mannia.
Steypið því íhaldi, er leitt hefir
glötun y fir Vestmannaeyjabæ,
sem'i farið hefir svo með bæj-
arfélag yðar, að það er fátæk-
asta bæjarfélagið á landinu —
og liggur við að verða að kasta
sér upp á arma þjóðarbúsins.
Kjósið ekki viJta fálmframbjóð-
endur hugsjónasnauðra brask-
flokka.
Kjósið fJokk alþýðuheimilanna!
Kjósið Þorstein Víglundsson.
Vilhj. S. Vilhjálmsson.
Ávarp
til félaga í „Þórshamri41.
Kommúnistar hafa hrópað hátt
(með það í blööum sínum og víð-
ar, að jafnaðarmannaféJagið
„Þórsham;ar“ samanstæði af Al-
þýðuflokkssvikurum; þar væru í-
haldsmenn, „Framsóknarmenn“
og flokksleysingjar. Foringjar
„Framsóknar“ virðast hafa lagt
trúnað á þessi hróp ærslabelgj-
anna, því nú býður „Framsókn“
hér fram mann, sem auðsjáan-
Jega á að draga til sín „svik-
arana" í Þórshamri, ef 1 þeir
skyldu reynast vera þar. Enginn
Þórshamarsmeðlimur gengur
undir fölskum fána. Allir erum
við einlægir Alþýðuflokksmenn.
Við skulum sanna það viö þessar
kosningar, að við stöndum allir
sem einn maður utan um stefnu
Alþýðuflokksins, stefnu verka-
lýðsins í landinu.
Allir eitt.
Félagi.
Göfgi
Þaó er að eins barist um tvent
í stjórnámulunum hvert sem litið
er. Það er barist um ágimdina og
einkahyggjuna annars vegar og
isamfélagshyggjuna, samstarfið
og göfgina hins vegar. Annars
vegar í baráttunni standa vinn-
andi menn og konur, fólk, sem
lítið á, en hins vegar standa þeir,
sem alt eigd, vilja ráða og þykir
alt gott eins og það er. Alþýðan
hefir á öllum öldum borið fram
þær hugsjónir, er mestri birtu
vörpuðu á framtíð þeirrar kyn-
slóðar, sem þá ríkti og sem enn
yljar okkur. Gegn þeim öllum
stóð íhaldið og öfgameonirnir,
sem engu vildu breyta eða
brenna alt til ösku. Gæti prest-
urinn okkar Vestmannaeyinga á-
reiðanlega J>ent á margt úr
kirkjusögunni þessu til sönnunar.
— Enn er ástandið eins. Nú
stendur baráttan milli gamalla í-
haldskenninga og nýrrar menn-
ingar. Milli einstaklingshyggj-
unnar og samvinnuhugans. Milli
ágirndarinnar og göfgimnar.
Hvorum rnegin stendur þú í bar-
áttunni, vinur sœll? Ef þú ert
maður heill og frjáls, þá stend-
urðu með alþýðunni, þínu fólki
,— þá kýstu 12. júní n. k. Þor-
stein Víglundarson, frambjóð-
anda jafnaðarmanna. Hann er al-
þýðusonur, alinn upp við alþýðu-
kjör, gáfur hans eru miklar og
fjölhæfar, festa hans og þróttur
ágætur og göfgi á hann í ríkum
mæli.
S. S.
Kaupið b!öð alþýð mnar.