Vesturland - 06.03.1927, Qupperneq 3

VESTURLAND.
4€> l»4
Á ^
AKR A-smjöriíki |
©
♦
þykir ágætt viðbit og fæst
í öllum matvöruverslunum.
íg.:l-'tgx-.-» :■. -<oií íjjP
lilr, sem lurfa rJ nata
I
ættu sjálfs síns vegna að fá tilboðhjáokkuráðurcn þeirfesta kaup.
Útvegum allar tegundir af KOLUM og SALTI, og seljum
ætíð með sanngjörnustu verói. sökum þess að viö höfum bcstu
bein sambönd, bæði um útvegun á kolum, salti og skipakosti.
H. Benediktssoii & Co. I
Sími 8 (tvær línur.) Simnefni: „Saltimport". W
Bernh. Petersen, |
Símar 598 og 900. Símnefni: „Saltimport."
Skattþegnar
á Isafirði, sem ekki hafa enn skilað tekju- og eignaskattsframtali, eru
stranglega ámintir um að skila þvi innan 5 daga frá útkomu þess-
arar auglýsingar, ella verður þeim áætlaður skattur.
FRÁ LANDSSÍMANUM.
A Isaíirði er laus siaða sem lalsímakona við
landssímann þar. Umsóknir jslílaðar iil land: -
símastjóra sendist viökomandi gæsluslöðNar-
sfjóra innan 13. J). m.
O. Forberg.
Allir sem þurfa
þó ekki sé á æskilega virðulegan
hátt.
Allra manna eru þeir Tímamenn
árrisulastir, hvort heldur er til að
bera skrök og mannskemdir um
mótstöðumenn, eða að skjaila smá-
menni til fylgis og betla sér braut-
argengi, ög svo bjartsýnir eru
þeir á sinn lilut, að þeir æpa sig-
uróp, hvort sem á þá berast klám-
högg, eða þeir liggja fallnir á víg-
vellinum.
Ólíkt er þetta íhaldsmönnum,
því þótt þeir séu athafnamenn
iniklir, verða þeir allra manna síð-
búnastir í pólitiskar sennur, upp-
fullir með víl og úrtölur við sína
liðsmenn. Taka og sigri svo tóm-
lega, að varla verður séð, hvort
þeim líkar betur eða ver.
Þótt skylt sé aö taka prúðmann-
lega sigri og neyta hans drengi-
lega gegn þeim sigruðu, er þó
tómlætið ljóður á ráði íhaldsmanna
og mættu þeir sér að skaðlausu
íhuga, livort þjóðin ekki muni
þreytasl á því að troða upp á þá
pólitískum sigrum, er þeir taka
við með hangandi hendi.
Það er ekki nóg um kosningar
að eiga skoðanabræður, eiga at-
kvæði í landinu, ef þau eru hlut-
laus á kjördcgi. Og til lengdar
safnast ekki lið að þeim manni,,
þótt góður foringi sé, sem ekki
sker upp herör, og alþýða varla
veit, hvort ætlar orustu að halda.
Þetta skilja Tímamenn allra
manna best. Þeir eru líka hverjum
manni sporviljugri og láta ekki
einasta örvarboð fara um land alt
og bjóða út þegni og þræli um
hverjar kosningar, heldur fara á
ofan beinlinis betliferðir.
Öllum er í minni yfirreið Tima-
ritstjórans á s. 1. sumri. Frambjóð-
andi flokksins er búinn að fara í
liðssamdrátt um land alt, og und-
irtektir eru á þá leið, að ekki
verður um vilst, að hann muni
falla við kosninguna. En þá söðl-
ar ritstjórinn lánshryssið. Það sem
rök og niálstaður fá ekki orkað,
fá kveinstafir og þrábeiðni til veg-
ar koinið; bændur eru grátbeðnir
að sitja ekki heima, rétta hjálpar-
hönd rétt í þetta sinni. Og von-
sviknu Framsóknarbændurnir stóð-
ust ekki lát hans aumleg og kusu
„rétt i þetta sinni".
Það hefir ekki verið viðurkent
eins og vert er, að það var þó
árangurinn af yfirreið Tímaritstjór-
ans, að frambjóðandi flokksins
skreið inn. Og við það getur hann
huggað sig, þegar hann er mint-
ur á eða hugleiðir sjálfur lineyksl-
in, sem hann framdi í þeirri flug-
mannsferð.
Rausnarlegar gjafir.
Eins og áður hefir verið getið
um hér i blaðinu, átti kvenfélagið
„Ósk“ 20 ára afmæli þann 6. fe-
brúar s. 1.
í tilefni af því, gaf félagið 1000
kr. til Röntgensgeislaáhalda fyrir
Sjúkrahúsið hér, og 300 kr. í ekkna
sjóð sjódrukknaðra manna.
Frá BúnaðarþingÍBu.
Sigurður Sigurðsson tekur aftur
við búnaðarstjórastöðunni.
Bændur Iandsins bíða víst ekki
með öllu meiri eftirvæntingn úr-
slita stórmála á Alþingi, en þeir
biðu aðgerða búnaðarþingsins í
búnaðarstjóramálinu. Hefir varla
verið á það minst, að annað mál
lægi fyrir búnaðarþinginu en þetta -
eiua.
í byrjun þingsins var skipuð
nefnd fimm tnanna til að rann-
saka þetta mál. Stjórn Búnaðar-
félagsins hefir rétt til að stinga
upp á mönnum í nefndir, og er
sú uppástunga venjulega látin
gilda. Þann rétt notaði hún við
skipun þessarar nefndar, og mót-
mælti Sig. Sig. því að hún skip-
aði þánnig menn í dóm í sinni
eigin sök. En stjórnin liélt fast
við sinn vilja í þessu, og varð sá
endir á, að hún fékk að ráða
nefndinni. Nefndi hún auðvitað í
hana þá menn, er hún taldi að
helst myndu draga fram sinn
málstað. En ekki hefir víst verk-
efnið reynst auðvelt, því eftir fulla
þriggja vikna setu, víst að mestu
leyti yfir þessu máli, sleit þinginu
svo, að engin skýrsla kom frá
nefndinni. En af því geta menn
ráðið, hverra málstaður hefir met-
ist betri, að Sigurður var settur
aftur inn í Búnaðarmálastjórastöð-
una.
Vesturlandi hafa litlar fréttir
borist af störfum búnaðarþingsins
aðrar en þessar, þó hefir það
fyrir satl, að Methúsalem Stefáns-
son, sem settur var til að gegna
búnaðarstjórastarfinu eigi að verða
fastur maður áfram á skrifstofu
félagsins. En hver störf eða laun
hann á að hafa, veit blaðið ekki;
mun ætlað að störfum verði skift
með honum og Sigurði, en þó
verður staða Sigurðar óbreytt út-
ávið. Hefir Vesturlandi helst skil-
ist, að þegar Bfél.stjórnin þarf að
tala við búnaðarmálastjórann, eigi
það samtal að fara fram við
Methúsalem.
Marga furðaði á því, að Bún-
aðarfélagsstjórnin skyldi hafa geð
til þess að sitja og segja ekki af
sér, eftir það að að lienni drifu inót-
mæli bænda allsstaðar að afland-
inu út af frávikningu S. S. Voru
þessi mótmæli fullkoinið og ótví-
rætt vantraust á stjórnina. Ofan
á þetta bættust svo skorinorðar
K O L
koma auðvitað til
J. S. Edwald,
sem nú hefir enn á ný lækkað
verðið.
vantraustsyfirlýsingar á form. Bún-
aðarfél. frá ýmsum þingmálafund-
umíhaust. Deilan harðnaði altaf og
snerist meir og meir á stjórnina,
sérstaklega á formann hennar, og
mátti kalla, að hún lægi loks að
fullu flöt og sæmdarvana við út-
komu skýislu Sigurðar um áburð-
armálið. Tíininn var jafnvel alveg
búinn að gefa upp alla vörn og
steinþagnaður, sem lionum þó ekki
lagið. Og nú loks kemur búnað-
arþingið og kveður upp greinileg-
an dóm milli Sigurðar og stjórn-
arinnar. Það kúgar stjórnina og
setur Sigurð inn aftur hvernig
sem hún lætur. En ekkert liefir
enn lieyrst um það, að stjórnin
hafi sagt af sér. Veröur varla sagt
að það séu mjög stórlyndir menn,
er ekki finna sársauka undan slík-
um svipuhöggum. Eti hvorl þeir
líta mjög djarflega upp á Sigurð,
um það skal engu spáð. Eiginlega
er ekki liklegt að þeir horfj djarfí
á nokkurn mann.
Vindlar,
Vindlingar,
Munntobak,
Rjól B. P>.
Ólafur Fálsson.
Togain sírandar.
Rvík. 4 mars.
„Miðvikudagskvöldið strand-
aði botnvörpungurinu Eiríkur
rauöi áMýrartanga vestau Kúða-
fljóts heimleið Englandi hlaðinn
kolum. Kvassviröi, dimma, brim.
Skipshöínin 19. fullyrt allir bjarg-
ast. Eigandi Qeir Thorsteinson.
Vátrygður Samtryggingu botn-
vörpunga".
Síóari áreiðanleg frétt segir að
allir hafi bjargast.
Snarræði.
Drengur féll niður um isinn hér
á Políinum daginn sem leysingin
var hér og ísinn tók að leysa
sundur. Fékk Kjartan Guomunds-
son beykir bjargað honum með
iniklum skjótleik. Er þelta annað
sinn á tæpu ári að hann bjargar
manni frá druknun. Hitt skiftið
lagði hann til sunds alklæddur
eftir telpu, er féll út af brvggju
við Pollinn, Fórst honum slysa-
laust það sinni einnig.