Vesturland - 12.04.1927, Page 3

VESTURLANÍ).
3
•♦•♦•♦©♦•♦•♦•♦•♦•♦©♦•♦•♦•♦
A K R A - smjörií ki
þykir ágætt viðbit og fæst
í öllum matvöruverslunum.
♦
♦
♦
♦
♦
^■■■■■■■■■■■■■■■■il !§■■■■■■
■ SÓLARSMJÖRLÍKIÐ
J fáið þér ætíð nýtt á borðið, það er því
j ljúffengast og næringarmest.
K E L VIN-mótorinn.
Á það vil eg hérmeð minna alla þá er þurfa að fá sér mótor-
vélar, að Kelvinvélin hefir flesta kosti af öllum mótorvélum sem á
markaðinum eru. Gangviss og sparneytin.
Þeir sem ætla að, panta vélar ættu sem fyrst að tala við und-
irritaðan og fá verðlista og myndir. Stærðir frá 3—60 hesta og af-
greiðast með 3—4 vikna fyrirvara.
Ísafirði, 6. apríl 1927.
Jón Brynjólfsson.
Lögregluþj ónsstaðan
er laus frá 1. n. m. Laun 2500 kr. á ári auk
dýrtíðaruppbótar og fatastyrks 200 kr.
Umsóknir stílaðar til bæjarstjórnar sendist
bæjarfógeta innan 25. þ. m.
Bæjarfógetinn á ísafirði, 1. apríl 1927.
Oddur Gíslason.
Frá niðurjöfnunarnefnd.
Hér með er skorað á alla þá menn og allar þær stofnanir, sem
útsvör eiga að greiða á ísafirði og ekki hafa talið fram til skatta-
nefndar þetta ár tekjur sínar og eiguir og aðrar ástæður, að senda
niðurjöfnunarnefnd ísafjarðar fyrir 20. þ. m. skýrslu um alt það er
hag þeirra varðar og til greina skal taka við niðurjöfnun útsvara,
samkvæmt lögum um útsvör frá 1. jan. 1927.
Niðurjöfnunarnefndin.
HEIÐRUÐU VIÐSKIFTAMENN!
M U N I Ð að þar sem þér sjáið að auglýst er lágt verð á
vörunni, þar sjáið þið mitt verð.
S. B. Gnðmundssou.
Verkfallið í Hnífsdal.
1. þ. m. hófu verkamenn og sjó-
menn í- Hnífsdal verkfail.
Aðdragandi verkfallsins
er þessi, eftir því sem Vesturlandi
er best knnnugt:
Eftir miðjan s. 1. mánuð tikynti
Verkamannafélag í Hnífsdal vinnu-
veitendum þar, að félagið hcfði
samþykt eftirfarandi kröfur:
Kaupgjald karlmanna i dagvinnu
hækki úr 75 aurum í 90 aura á
tímann, í eftirvinnu frá kl. 6 til 10
í kr. 1.20, í nætur- og helgidaga-
vinnu í kr. 1.50. Kaup kvenna í
dagvinnu hækki úr 50 aurur í 65
aura á tímann, í eftirvinnu kl. 6
til 10 í 75 aura, í helgidaga- og
næturvinnu í kr. 1.00.
Fiskur með hrygg greiðist með
15 til 16 aurum, og teljist mál-
fiskur allur sá fiskur sem nær
18 tommum.
Eins og hér er sagt, hefir dag-
kaup karlmanna í Hnífsdal verið
75 aurar á tímann, og kvenna 50
aurar. Vinnudagur hefir talist 12
timar, en krafa verkamanna er sú,
að hann verði framvegis 10 tímar.
Fiskur með hrygg hefir verið
greiddur með 14 aurum kg.
Vinnuveitendur svöruðu þessari
tilkynningu svo, að þeir mundu
borga karlmönnum 60 aura á tím-
ann i dagvinnu, en kvenfólki 40
aura. Ekki mun þetta þó hafa
verið staðfastur ásetningur, því á
fundi, sem þeir áttu með sendi-
mönnum verkalýðsfélagsins rétt á
eftir, létu vinnuveitendur sendi-
mennina vita það, að þeir ætluðu
að greiða jafn l\átt kaup framveg-
is, eins og verið hefði í vetur, og
önnur kjör óbreytt.
30. mars tilkynti verkalýðsfél.
vinnuveitendum, að ef ekki yrði
af þeirra hálfu fullnægt kröfum
félagsins, yrði verkfall hafið þann
1. april. Þessu svöruðu vinnuveit-
endur engu.
Verkfall hafið.
Þegar að morgni 1. apríl var
öll alm. vinna í Hnífsdal lögð
niður. En ekkert markvert gerðist
þó, fyr en skipa átti út fullverk-
uðum fiski í Goðafoss. Kaup hef-
ir altaf verið greitt hærra við slíka
vinnu en algenga landvinnu, og
ætluðu vinnuveitendur að borga
kr. 1.25—1.50 á tímann; en verka-
menn vildu ekki hlíta þvi.
Fiskur þessi var 60 tons, og
höfðu bankarnir hér á ísafirði
haft með sölu hans að gera í fé-
lagi, því fiskurinn er eign ýmsra
viðskiftamanna þeirra. Eins og
kunnugt er, heíir fisksala gengið
ákaflega erfiðlega, og liggja út-
gerðarmenn hér vestra með mikið
af fiski, er þeir ekki geta selt og
helst lítur út fyrir að verði verð-
lítili eða óseljanlegur. Þennan fisk
höfðu bankarnir getað selt með
■ Vorvörurnar a
m eru komnar. Afar ódýrar. f§§
Komið og skoðið. jg
H Versl. S. Jóhannesdóttur.H
mikilli fyrirhöfn. Var þeim og eig-
endum ákaflega mikils virði að
verða ekki af sölunni, og ætluðu
þeir því, eigendurnir, að skipa út
fiskinum sjálfir í félagi, með heima-
mönnum sínum, er verkafólk ekki
fékst. En er verkið skyldi byrja,
söfnuðust verkalýðsfélagsmenn að
geymsluhúsinu og tilkynti foringi
þeirra, sem er sveitabóndi, eig-
endum fisksins, að þeir væru þar
komnir til að stöðva vinnuna. Fór
þvi fram og varð fiskurinn eftir
af skipinu.
Fiskeigendur telja þetta stór-
kostlegt tjón fyrir sig, og mun
þetta atvik ekki hafa dregið aðila
nær sáttum.
Sáttatilraunir.
Verkamenn sneru sér til sókn-
arprestsins Sigurgeirs Sigurðsson-
ar og báðu hann að leita um
sættir. Fór hann þegar til Hnífs-
dals og átti umræður við máls-
aðila hvora fyrir sig. Leit sáttvæn-
lega út er hann fór þaðan, þó
samkomulag væri ekki á komið.
En ófriðarbliku dró brátt upp.
Um kvöldið lögðu þeir bræður
póstmeistari og bæjargjaldkeri af
ísafirði leið sína til Hnífsdals.
Mættu þeir á fundi verkamanna
og er talið að umræður hafi ekki
orðið í hóglegra lagi, né hnígið
til sátta. Stóðu málsaðilar mjög
öndverðir að fundi þessuin lokn-
um.
Það er vitanlegt, að þó að
bóndi sá, er áður var nefndur,
sé að nafninu foringi verkfalls-
manna, þá er því þó stjórnað héð-
an af ísafirði, og er áformið að
koma því til leiðar, að nú þegar
bjargræðistíminn byrjar fyrir al-
vöru, verði verkfall hafið í öllum
veiðistöðvunum hér í nágrenninu.
Það eru starfsmenn ríkis og
bæjar, sem skilja á þennan veg
embættisskyldur sínar. Að sönnu
munu þeir ekki hafa um þetta
bein skipunarbréf frá stjórnarvöld-
unum, en þögnin, og ýmislegt sem
á undan er gengið, gefur þeim
nokkurn rétt til þessa skilnings.
Söngur.
Eggert Stefánsson söng hór öðru sinni
3. þ. m. við niikla aðsókn. Ungfrú Anna
Jóhannsdóttir aðstoðaði söngvarann bæði
skiftin, en auk þess nú 1 seinna skiftið
hjónin Jónas Tómasson og Anna Ing-
varsdótlir mað samspili við sum lögin.
Söngskráin var miklu veigaineiri nú en
fyrra skiftið, var og söngnum að makleg-
leikum vel tekið, þvf söngvarar cins og
Eggert njóta sln þá fyrst, er þeir tiafa
viðfangsefni við sitt hæfi, en það eru ekki
fyrst og fremst smálögin. Úr þeim verð-
ur oftasl lítið, að nianni finst, hjá þeim,
sem hafa lærdóm og rödd fyrir stærri
viðfangsefni.
Eggerf þarf varla að kvlða því, að hann
skorti áheyrendur á fsafiði, ef hann bæri
hór að garði öðru sinni.
Kórsöngur.
ísfirðingar eru undarlegir menn i vali
skemtana. Þeir eru áreiðanlega mjög
skemtanahneigðir. Það iná sanna með
slðustu dæmum: Nú er harðæri hér og
skotsilfur almennings hlýtur að vera mjög
til þurðar gengið. Þó tókst að hafa hér
30 opinberar samkomur i janúar, flestar
fyrir inngangseyri og allvel sóttar. f febr-
úar voru á sama hátt haldnar 28 opinber-
ar samkomum nær allar llka fyrir inn-
gangseyri. Líkt hefir verið síðan.
Kórsöngur lieíir ekki lieyrst hér opin-
berlega meir en árlangt, en nú kom loks
að því s. 1. sunnudag. Jónas Tómasson
hefir æfl blandað kór, í allan vetur og
gaf nú bæjarbúum tækifæri til að njóta
þessarar skemtunar, sem cr að verða svo
fágæt hér. En hvað skeður? Sárfáir komu.
Og var þó söngskráin fjölbreytt og flokk-
urinn æfður heilan vetur. Blandað kór
söng 7 lög. Kvennakór. 3 lög og auk þess
voru sungin 2 tvisöngslög.
Lögin voru vel valin, mörg ljómandi
íalleg. En auðvitað var ekki jafnvel með
þau öll farið. Best fór kvennakórið með
sin lög. Kvenraddirnar eru llka mjög fall-
egar; karlaraddirnar miður. Eru þær
margar slitnar og grófar og fara við inar
mjúku kvenraddir líkt og togsokkar við
silkikjól.
Ungfrú Anna Jóhannsdóttir lék á piano
við kvennakórið og tvisöngslögin.
Söngur þessi verður endurtekinn n. k.
fimtudag kl. 5 siðd. og viil Vesturland
ráðleggja bæjarbúum að hlusta á hann.
Prentsmiðja Vesturlands Ísaíirði.