Vesturland - 21.10.1938, Qupperneq 3

VESTURLAND
159
Verzlun G. B. Guðmundssonar
selur margskonar vefnaðarvörur:
t. d. fataefni, kvennærfatnað, sokka o. fl. o. fl.
Einnig fjölbreyttar* smávörur:
svo sem tvinna, stoppgarn o. fl.
Matvörur allskonar.
Páll Jónsson.
Stefna Skiðafélags
ísafjarðar.
Svar til Sverris Guðmundssonar.
í 32. tbl. Skutuls ritar Sverrir
Guðmundsson grein,^ er hann
nefnir: „Hver er stefna Skiðafé-
lags tsafjarðar um byggingu
skíðaskála?"
Hinn öri vöxtur í iðkun skíða-
íþróttarinnar hér á ísafirði á ár-
unum 1930—34 varð til þess að
Skíðafélag ísafjarðar var stofnað
í apríl 1934. Upphafsmönnum
þess fanst sem nauðsyn bæri til.
að ,hér væri jil félag, ^erihelgaði
krafta sína eingöngu eflingu
þessarar göfugu íþróttar. Þeir
sáu að verkefni voru næg og
aðkallandi fyrir slíkan félagsskap.
Einhver mesti þröskuldur á vegi
íþróttalífs íslenzku bæjanna hefir
fram að þessu verið sá, að for-
göngumenn'íþróttanna og ráða-
menn bæjanna höfðu ekki verið
nógu framsýnirtil þess að tryggja
bæjarbúum hentug íþróttasvæði.
Það var því eitt af fyrstu verkum
hins nýstofnaða félags að gera
samning við bæjarstjórn ísafjarð-
ar, þar sem félaginu er um 25
ára skeið trygð réttindi yfir Selja-
landsdal, gegn því, að félagið
bygði akfæran veg upp á dalinn.
Á þessu hagsmunasvæði félags-
ins má hvorki setja byggingar
né girðingar án samþykkis þess.
Félagið hefir og einkarétt á hvers-
konar sölu á greiða og gistingu,
og fjársöfnnn í sambandi við mót
og þ. u. 1. En bæjarbúar hafa
eftir sem áður afnot mótekju,
heyöflunar og berjatöku ájand-
inu. Vegurinn er líka öllum frjáls
til afnota.
Félagið vildi gera myndarleg-
an veg upp á dalinn og lét það
því vera sitt fyrsta verk, að
tryggja sér aðstoð vegamála-
stjóra í því augnamiði. Lét hann
verkstjóra sinn, Lýð Jónsson,
mæla fyrir veginum og hafa um-
sjón með byggingu hans. Hann
útvegaði svo félaginu einn af
sínum reyndu verkstjórum, Hall-
grím Guðmundsson frá Grafar-
gili í Önundarfirði, ersíðanhefir
stjórnað vinnu og unnið að veg-
arlagningunni undanfarin fjögur
sumur. Er nú lokið að kalla að
Ieggja veg upp að Seljalandslæk
og brú yfir lækinn. Hefir þessi
vegkafli, sem er tæpl. 1 kílóm.,
kostað um 9 þús. krónur, þar af
hefir félagið lagt fram í pening-
um um 5 þús. kr. og í sjálfboða-
vinnu félagsmanna og annara
um 4 þús. kr. Má þetta teljast
þrekvirki af svo ungu og fámennu
félagi, enda hafa sumir félags-
menn Iagt af mörkum mikinn
skerf, bæði í vinnu og pening-
um. Eftir er svo að leggja kafl-
ann frá Seljalandslæk upp á dal-
inn, og er gert ráð fyrir að það
kosti um 7 þúsund krónur.
Veturinn 1936 fékk félagið
hingað kennara frá Svíþjóð,
Georg Tufvesson, fyrir milligöngu
sænska skíðafélagsins í Stokk-
hólmi. En hann kendi í fyrsta
sinni á íslandi hina nýju .Arlberg-
Teknik', sem nú ér að verða önd-
vegis tækni í skíðaíþróttinni um
allan heim. Veturnall937 og ’38
var svo Tryggvi Þorsteinsson
kennari á námsskeiðum félagsins,
en hann hafði verið nemandi hjá
Tufvesson og fullnumað sig í
Stokkhólmi fyrri hluta vetrar 1938.
Námskeið félagsins hafa verið
mjög vel sótt og gert ómetan-
legt gagn.
Skiðafélagið varð fyrst til þess
hér á landi, að láta keppa í 18
km. skíðagöngu, en sú vegalengd
tíðkast mjög á alþjóðamótum.
Þessa"kepni£hefir félagið^árlega.
Þá varð'-það fyrst ] hérlendisjpii
að taka upp árlega *skíðaviku“
uni páskaleytið, sem mjög hefir
verið rómuð og sótt víða að.
Vitanlega hefir félagið frá upp-
hafi ætlað sér að byggja skíða-
skála á Seljalandsdal. En]j það
hefir litið svo á, að fyrst bæri að
brúa torfærur á leiðinni, ljúka
að mestu við að leggja veg upp
á dalinn, því vegurinn gerir skála-
bygginguna og aba aðdrætti
ódýrari og hefir reynst ágæt
skíðabraut á heimleiðinni að vetri
til, svo langtsem hann nær. Enda
eru réttindin yfir landinu bundin
við vegarlagninguna. Er henni
nú það langt komið og hagur
félagsins ekki verri en svo, að
gera má sér vonir um að jþað
geti bráðlega hafist handa um
byggingu myndarlegs skála. —
Væntir félagið sér góðs stuðn-
ings bæjarbúa til verksins og vill
um leið nota tækifærið til að
þakka bæjarstjórn ísafjarðar og
þeim mörgu bæjarbúum, sem til
þessa hafa veitt því dýrmætan
stuðning í starfi þess til eflingar
hinni hollu og fögru íþrótt.
Skíðafélagið getur ekki felt sig
við að deila réttindum sínum við
önnur félög, nema þau a. m. k.
greiði fyrst sinn hluta af því,
sem það hefir lagt fram í pen-
ingum og vinnu til að afla rétt-
indanna. Félagið er öllum opið,
sem gerast vilja félagsmenn og
greiða lögtnælt árgjald til þess.
Álítur félagið þann veg heppi-
legastan til að vinna skíðaíþrótt-
inni gagn, að að eins eitt félag
hafi forgöngu I þeim málum eins
og til háttar í ekki stærra bæjar-
félagi en okkar. Þeir, sem hafa
til þess manndóm og vilja, og
svo traust félagsmanna, munu
þá á hverjum tíma hafa forgöngu
innan félagsins. Til þess eru allir
félagsmenn kjörgengir. Hér er því
ekki um neina útilokun að ræða.
Hinsvegar virðist meiri hætta á
togstreitu og misklíð, ef mörg
félög eiga að hafa þessi mál með
höndum, jafnvel þó um það sé
gerður samningur.
Þó að skíðafólk dvelji mest á
Seljalandsdal, þá er skiðalandið
í nágrenni bæjarins svo stórt, að
fullkomin þörf er á skálum víðar.
Er t. d. tilvalinn staður fyrir skála
ofarlega á.Breiðadalsheiði, nærri
veginurn. Væri gaman að geta
gengið á milli skálanna á sunnu-
dögum og eiga von á vinsam-
legum móttökum og góðri hress-
ingu á báðum stöðum. Skáli á
Breiðadalsheiði myndi og hafa
góð skilyrði til að taka við sum-
argestum. Og ekki þarf að kosta
til vegarlagningar. — Þetta ætti
Hörður, eða aðrir sem áhuga
hafa fyrir þessum málum, að at-
huga. Bygging skála á ' Breiða-
dalsheiði er áreiðanlega bezta
framtlðarlausn þessa máls, og er
þess að vænta, að ]ekki skorti
vlðsýni til þess að horfið verði
að því'ráði.
Ólafur Guðmundsson.
Hlín,
ársrit sambands norðlenzkra
kvenna.
Þetta er 21. árg. Hlinar, sem
nú er á ferðinni og eins og venju-
lega kennir þar margra og góðra
grasa. Árg. er tileinkaður íslend-
ingum vestanhafs með virðingu
og þakklæti frá ritstj. og að tals-
verðu leyti er hann þeim helg-
aður, bæði með ferðasögu ritstj.
og frásögnum um menningu og
háttu landa vorra í Vesturheimi.
Auk þess flytur ritið eins og áður
fundarg. sambands norðlenzkra
kvenna, greinar og myndir af
þremur merkiskonum: Guðlaugu
Vigfúsdóttir frá Stafafelli, Herdísi
Jónsdóttur Bray og Sigurfljóð
Einarsdóttur Ijósmóður frá Grund
í Höfðahverfi; uppeldismál, ræða
flutt við skólaslit húsmæðraskól-
ans á Hallormsstað af Sigrúnu
P. Blöndal; heimilisiðnaður, fram-
kvæmdir og framtíðarhorfur eftir
ritstj.; útvarpserindi um heimilis-
iðnað íslendinga i Vesturheimi,
eftir sama, ásamtsmærri greinum
um heimilisiðnað eftir ritstj. o. fl.
Þá eru greinar um heilbrigðis-
mál, fræðslumál, fréttir frá lands-
þingi kvenna og Jjöldi smærra
greina.
Það er mikið og gott starf sem
frk. HalldóraBjarnadóttir vinnur,
bæði með ritstjórn Hlínar, og
leiðbeiningum um heimilisiðnað.
Vakningu henhar má óefað að
miklu leyti þakka hve mikið hefir
áunnist með eflingu heimilisiðn-
arins. Nú skilur þjóðin að safn-
ast þegar saman kemur og að
þar er ekki um smáræði að ræða.
En£enn er langt frá þvl, að við
fullnægjum þörf og eftirspurn.
Er tilvalið að efla heimaiðnað-
inn í kaupstöðum og þorpum,
þar er jafnan|fleira og'^færra af
iðjuiausu fólki og kaupendur oft-
ast nærtækir. Eflaust getur heim-
ilisiðnaður víða fylt upp I skörð
þau er atvinnuleysið heggur í
meið verkamanna og sjómanna.
Nýjar vðrur
með hverju skipi.
Sveinbjörn Kristjánsson.
Nýr grammofónn,
„His Masters Voice", með
mörgum ágætum plötum,
til sölu strax. Gott verð.
Ritstjóri vísar á.
2 herbergi til leigu
í Túngötu 17.
Ragnar Bárðarson.
Hver sem vill eignast góða
íbúð til kaups eða leigu komi
og semji við
Gísla Gíslason
Héðinshöfða, ísaf.
Nýkomin
fafa- og frakka-efni,
innlend og útlend.
Munið hraðsaumastofu vora
Einar & Kristján
klæðskerar.