Vesturland - 19.11.1956, Blaðsíða 2

I
2
VESTURLAND
Löndunarbanninu f Bretlandi aflétt.
Utanrfkisráðherra Alþýðuflokksins
ákveður að fresta enn útfærzln
fiskveiðitakmarkanna.
Þetta kallaði Skutull fyrir kosningar svik við málstað
þjóðarinnar.
Fréttatilkynning utanríkis-
ráðuneytisins.
í fréttatilkynningu, sem íslenzka
utanríkisráðuneytið birti í blöðum
og útvarpi hinn 15. þ. m., er skýrt
frá því, að undírritaður hafi verið
í París löndunarsamningur, sem
gerður hefir verið milli íslenzkra
og brezkra togaraeigenda. Er þar
með aflétt löndunarbanni því á
íslenzkum togarafiski, sem knúið
var fram af brezkum togaraeig-
endum haustið 1952 og verið hef-
ir síðan.
Óþarft er hér að rekja gang lönd-
unardeilunnar milli Islendinga og
Breta. Vestfirðingar þekkja svo
vel gang þessa máls allt frá upp-
hafi og þær tilraunir, sem ísl. rík-
isstjórnin hefir gert, til þess að
leysa þessa deilu, að slíkt er með
öllu óþarft.
Á árinu 1948 var sétt á stofn í
París Efnahagssamvinnustofnun-
Evrópu, en hlutverk þeirrar stofn-
unar var m. a. að greiða fyrir auk-
inni efnahagslegri samvinnu þeirra
ríkja, sem þátt tóku í stofnuninni.
Þegar sýnt var, að brezka stjóm-
in sinnti í engu mótmælum ísl.
ríkisstjórnarinnar gegn hefndar-
ráðstöfunum brezkra togaraeig-
enda og taldi sig hafa aðstöðu, til
að hafa áhrif á gerðir þeirra, skaut
ísl. ríkisstjórnin málinu til Efna-
hagssamvinnustofnunarinnar. Inn-
an þessara samtaka hefir síðan
markvisst verið unnið að farsælli
lausn málsins og einskis látið
ófreistað í þeim efnum.
Þáverandi sjávarútvegsmálaráð-
herra, Ólafur Thors, flutti skýrslu
um málið á fundi í ráði Efnahags-
samvinnustofnunarinnar í des.
1952 og krafðist þess, að stofnun-
in léti málið til sín taka á þann
hátt, að löndunarbanninu yrði af-
létt.
Var á s.l. hausti skipuð óform-
leg nefnd undir forsæti svissneska
fulltrúans, M. Bauer, en fulltrúi
íslendinga í þeirri nefnd var Pét-
ur Benediktsson, sendiherra, sem
sótt hefir málið fyrir Islendinga.
Vann nefnd þessi að því, að finna
leiðir út úr þeirri deilu, sem risin
var. Leiddi starf nefndarinnar til
farsællar lausnar deilunnar, sem
endanlega var þó leyst með yfir-
lýsingu ísl. ríkisstjórnarinnar um
viss atriði varðandi fiskveiðitak-
mörkin, sem birt var S.l. fimmtu-
dag.
í yfirlýsingu utanríkisráðherra
segir svo:
„1. Að enda þótt núgildandi
íslenzk löggjöf mæli svo fyrir,
að veiðarfærum (en ekki afla)
sé búlkað innan fiskveiðitak-
markanna, muni þau laga-
ákvæði hér eftir sem hingað til
ekki talin ná til erlendra fiski-
skipa, sem orðið hafa að leita
vars vegna illviðris eða annarra
óviðráðanlegra orsaka . . .
2. Að engin ný skref verði
stigin í sambandi við útfærslu
fiskveiðitakmarkanna við fs-
land, fyrr en umræðum sé lok-
ið á næsta þingi Sameinuðu
þjóðanna um skýrslu alþjóða-
Iaganeíndarirmar."
Skrípaleikur krata og
kommúnista.
Eftir þessar aðgerðir veröur
mönnum ef til vill ljósari skrípa-
leikur Alþýðuflokksins og Komm-
Þegar hraðfrystihúsin fjögur
hófu viðræður um stofnun togara-
útgerðarfélags samþykkti Ragnar
Ásgeirsson að taka þátt í þeim
fyrir íshúsfélag fsfirðinga. Hann
samþykkti einnig að Hafrafell yrði
stofnað 11. maí.
Saani Kagnar var kjörinn í neí'nd
til að undirbúa stofnfund félagsins.
Hann samdi ásamt meðnefndar-
mönnum sínum frumdrög að lög-
um og stofnsamningi og undir-
skrifaði það og sendi til þeirra að-
ila, sem ætluðu að taka þátt I fé-
lagsstofnuninni. Um hvert atriði
var fullt samkomulag.
Hann undirritaði m. a. bréf til
bæjarstjórnar, þar sem beðið er um
200 þús. kr. hlutafjárframlag.
Þegar stofndagur Hafrafells 11.
maí rann upp, boðaði Ragnar Ás-
geirsson loks stjórnarfund í fs-
húsfélagi ísfirðinga, og var hann
haldinn 2 stundum áður en stofn-
fundur skyldi hefjast. Þá breytti
Ragnar um tón. Þá var enginn pen-
ingur til að leggja í togaraútgerð
únistaflokksins í þessu áli. Nú bera
þessir flokkar sameiginlega ábyrgð
á þeim aðgerðum, sem þeir fyrr
á árinu kölluðu „verzlun með frið-
unarlínuna“, og þegar meira var
viðhaft, „landráð." Eru mönnum
enn í fersku minni árásir þessara
flokka á Sjálfstæðisflokkinn og þá
einkum Ólaf Thórs, í sambandi við
þetta mál. Enginn maður mun hafa
furðað sig á óhróðri kommúnista,
en þeir munu fleiri, sem hafa furð-
að sig á órökstuddum dylgjum
málgagna Alþýðuflokksins og ekki
hvað sízt málgagns hans hér á ísa-
firði, Skutuls. Fyrir síðustu al-
þingiskosningar fyllti Skutull þó
mæli synda sinna, er hann hugðist
fleyta frambjóðanda sínum, dr.
Gunnlaugi Þórðarsyni, á þing með
stanzlausum níðskrifum um þá
menn, sem mest og bezt höfðu unn-
ið að farsælli lausri þessara mála.
Skulu hér tilfærð nokkur um-
mæli úr blaðinu Skutli, sem sýna
ljóslega, hvernig ritstjóri Skutuls,
Birgir Finnsson, hugðist gera
„svikin í landhelgismálinu" að
flotholti fyrir Alþýðuflokkinn.
I Skutli 19. janúar s.l. segir
Birgir Finnsson: „Nú er spum-
ingin sú, hvort ríkisstjórn okkar
ætlar að reynast svo ógæfusöm,
ofan á allt annaö, að hafa þessar
raddir að engu. Hvort hún ætlar
að gera rétt okkar í landhelgis-
málinu að verzlunarvöru fyrir þá
fáu og skammsýnu togaraeigend-
og loks samþykkti hann ásamt
sálufélaga sínum að flytja tillögu
um að fresta stofnfundi félagsins,
sem hann sjálfur hafði samþykkt
að halda 11. maí.
Hann mætti svo á stofnfundi.
Þar var frestunartillaga lians felld.
Hann einn greiddi henni atkvæði.
Svo gekk hann út.
Eftir þetta liefur Hafrafell hvað
eftir annað óskað eítir svari ís-
liúsfélags ísfirðinga um þátttöku
i félaginu, en Ragnar Ásgeirsson
hefur aldrei Iagt málið fyrir
stjórnarfund.
Hann hefur skort drenglyndi til
að koma fram eins og drengjum
sæmir. En út yfir allt tekur árás
lians á stofnaðila Hafrafells, þar
sem hann útilokar lsfirðing ,frá
þátttöku í nýrri félagsstofnun og
ætlar af náð að leyfa hinum þátt-
töku innan þrengri ramma en öðr-
um hliðstæðum fyrirtækjum er
boðið. Þessi framkoma er gott sýn-
ishorn af manni, sem telur sig
„stóran" framsóknarmann.
ur, sem kunna að sjá sér einhvern
stundarhagnað í því, að láta skip
sín sigla með aflann til Bret-
lands ..."
Um kröfu Bréta að meiga leita
hér vars með óbúlkuð veiðarfæri,
aðeins ef þeir tilkynna það áður
ísl. yfirvöldum í skeyti, sem Guðm.
í. Guðmundsson, utanríkisráð-
herra Alþýðuflokksins, hefir nú
lýst yfir að leyft skuli, segir Birg-
ir Finnsson í Skutli 25. febrúar s.l.
„Hvað þýðir þá þessi krafa
Breta? Hún jafngildir því, að
opna íslenzka landhelgi, ekki
aðeins fyrir brezka togara, held-
ur einnig fyrir aðra erlenda tog-
ara og íslenzka togara. Hún
þýðir J)að, að landhelgisgæzl-
unni muni verða gert illkleift
að gæta landhelginnar.“
ÞAÐ MÁ ÞVl ÖLLUM LJÓST
VERA, AÐ BIRGIR FINNSSON
TELUR, AÐ FLOKKSBRÓÐIR
HANS, GUÐMUNDUR 1. GUÐ-
MUNDSSON, HAFI MEÐ YFIR-
LYSINGU SINNI OPNAÐ ÍSL.
LANDHELGINA FYRIR ER-
LENDA OG INNLENDA VEIÐI-
ÞJÓFA.
Það getur stundum verið óheppi-
legt, að vera of fljótur á sér og er
furðulegt, að ábyrgir menn, eins
og Birgir Finnsson, vill sjálfur
teljast skuli leyfa sér, að nota
jafn viðkvæmt milliríkjamál, eins
og landhelgismálið er og verður,
til æsingaskrifa, sem algjörlega
eru vanhugsuð. Hefir Vesturland
margsinis varað ritstjóra Skutuls
við að hefja kapphlaup við komm-
únista í óábyrgum blaðaskrifum
um þetta mál.
Hámark fíflskunnar.
Hámarki sínu náðu skrif þessi
þó í Skutli, eftir að Gunnlaugur
Þórðarson tók að. skrifa um land-
helgismálið í blaðið. Hann sagði í
Skutli 1. júní s.l.: „ . . . íhaldinu
er hvorki trúandi fyrir forsjá
þessa máls (landhelgismálsins) né
annarra, velferðarmála þjóðarinn-
ar, því að þegar á herðir er ekki
að vita nema íhaldið láti hagsmuni
íslenzku þjóðarinnar þoka fyrir
hagsmunum annarra.“ Þ. e. vænt-
anlega Breta. Þegar nær dregur
kosningunum hefir kappinn sótt í
sig veðrið, og kemst hann þá svo
að orði í Skutli: „Ef þið kjósið
íhaldið, þá leggið þið blessun ykk-
ar yfir svik íhaldsins í landhelgis-
málinu.“ 1. júní var ekki að vita,
nema íhaldið myndi svíkja mál-
stað þjóðarinnar í landhelgismál-
inu, en 22 dögum síðar var íhaldið
búið að svíkja þjóðina.
Þegar löndunardeilan hefir nú
verið leyst með yfirlýsingu rík-
isstjórnarinnar og löndunar-
samningnum, er ekki óeðlilegt,
að Isfirðingar spyrji forseta
bæjarstjórnar, hvort skrif hans
og dr. Gunnlaugs Þórðarsonar
hafi verið eintóm markleysa, til
Gott spishorn af „stórum“
framsóknarmanni.