Vesturland - 19.05.1967, Qupperneq 4

4
\ *# fflcn® aTesnFmzxm saúBFSvæsisxmm
tJtgefandi: Kjördæraisráð Sjálfstæðisflokksins í Vest-
fjarðakjördæmi.
Blaðútgáfunefnd: Finnur Th. Jónsson formaður, Ósk
ólafsdóttir, Jakob Þorvaldsson, Bárður Jakobsson,
Ólafur Guðbjartsson.
Kitstjóri: Högni Torfason.
Bitstjórn og afgreiðsla: Uppsölum, sími 232.
Prentstofan Isrún hf., lsafirði.
------------------------------------------------------
Uppbygging Vestíjarða —
forysta Sjálfstæðismanna
Engum Vestfirðingi, sem eitthvað hefur fylgzt með gangi
mála hér á Vestfjörðum getur dulizt það, að sú mikla
uppbygging, sem átt hefur sér stað hér vestra síðustu ár,
hefur verið unnin undir forystu Sjálfstæðisflokksins. Vest-
íjarðaáætlunin í samgöngumálum er verk Sjálfstæðismanna.
Þeir beittu sér fyrir henni, undirbjuggu hana og hrintu
henni í framkvæmd. Á grundvelli hennar hafa nýjar hafnir
verið byggðar, nýir vegir verið lagðir og nýir flugvellir
verið gerðir. Og þótt margt hafi verið unnið af stórhug
og framsýni áður í samgöngumálum Vestfirðinga markar
þessi framkvæmdaáætlun þó stærsta sporið, sem stigið hef-
ur verið. Samkvæmt henni hefur verið unnið á kerfisbund-
inn hátt að stórfelldum umbótum.
Þetta viðurkenna allir Vestfirðingar, hvar í flokki sem
þeir standa. En Sigurvin og Hannibal Valdimarsson hafa
sýnt Vestfjarðaáætluninni andúð á alla lund og reynt að
gera hana tortryggilega. Þeir hafa m.a. haldið því fram
að hún „fyrirfinnist engin“ nema e.t.v. einhver „drög á
norsku“ um samgöngumálaþátt hennar.
Svona gegndarlaust er ofstæki þessara manna. Þeir öf-
unda ríkisstjórnina og stjómarþingmenn á Vestfjörðum af
þessu merka nýmæli. Þess vegna hafa þeir allt á homum
sér gagnvart framkvæmd þess. Það sýnir einstæða þröng-
sýni og lítilmennsku.
Sjálfstæðismenn munu halda áfram að framkvæma sam-
göngumálaumbætur Vestfjarðaáætlunarinnar og vilja hafa
um það samvinnu við alla góða menn, hvar í flokki sem þeir
standa.
Á grundvelli þeirra rammaáætlana, sem fyrir liggja að
öðrum þáttum hennar mun svo á næsta kjörtímabili verða
hafizt handa um framkvæmdir á sviði atvinnu,- félags- og
menningarmála. Um það verða allir Vestfirðingar að standa
saman undir ötulli, víðsýnni og raunhæfri forystu Sjálf-
stæðismanna.
Æskan og stjórnmálin
1 kosningunum 11. júní n.k. ganga um 10 þús. nýir kjós-
endur að kjörborðinu í fyrsta skipti. Þetta unga fólk á
mest í húfi um það, hvernig landi þess verður stjórnað á
næstu árum. Þess er framtíðin. Vill það frelsi til athafna
eða kýs það nýtt tímabil hafta og kyrrstöðu?
Um þetta þarf þó naumast að spyrja. Æskan vill alltaf
frelsi til þess að njóta hæfileika sinna og byggja upp hag
sinn og þjóðfélags síns. En til þess að tryggja áframhald-
andi athafnafrelsi og þróun á lslandi er fyrst og fremst
ein leið örugg: Að efla Sjálfstæðisflokkinn.
Viðreisnarstjórnin hefur haft glöggan skilning á þörfum
íslenzkrar æsku. Á valdatímabili hennar hafa verið byggðir
fleiri, glæsilegri og fullkomnari skólar en nokkru sinni fyrr.
Aðstaða til íþróttaiðkana hefur verið stórbætt og stuðn-
ingur við íbúðabyggingar ungs fólks aukinn að miklum
Staksteinar
Dökkar blikur eru nú á
himni Alþýðubandalagsins hér
vestra og víðar um land.
Hannibal floginn suður og sjö
frambjóðendur af apríllista
hans á Vestfjörðum hafa
kvatt með „kurt og pí“. Hafa
nokkrir þeirra lýst andstöðu
sinni við ráðabreytni Hanni-
bals í síðasta „Vestfirðingi",
sem kom út fyrir hvítasunn-
una. Eru þeir einnig mjög
gramir yfir skipan Teits nokk
urs Þorleifssonar í annað sæti
listans.
Það mun almenn skoðun, að
listi Alþýðubandalagsins hér
á Vestfjörðum sé veikur og
engan veginn líklegur til þess
að halda því fylgi, sem hann
fékk við síðustu alþingiskosn-
ingar með Hannibal efstan.
Auðsætt er að blað þess,
„Vestfirðingur" stendur með
Magnúsi Kjartanssyni og liði
hans í „Sameiningarflokki
alþýðu, sósíalistaflokkinum".
Þá afstöðu munu einnig flest-
ir hinna sjö brottförnu hafa
tekið. Má því segja að öll
veður séu válynd á heimili
Alþýðubandalagsins um þess-
ar mundir.
VÆRINGAR HJÁ
FRAMSÓKN.
Það vakti athygli á fundi,
sem Sjálfstæðisffélag Ámes-
hrepps hélt fyrir skömmu í
Ámesi og nokkrir Fram-
sóknarmenn voru einnig mætt
ir á, að ungur Framsóknar-
maður í hreppnum greip fram
í fyrir Sigurði frá Vigur er
hann minnti á, að Steingrím-
ur Hermannsson væri fylgj-
andi stóriðju á íslandi í skjóli
erlends fjármagns. Sagði
Framsóknarmaðurinn, að
„Steingrímur væri ekki allur
Framsóknarflokkurinn“. Var
auðsætt að þessi ungi Tímam-
maður var lítið hrifinn af
þriðja manninum á framboðs-
lista flokks síns hér vestra.
Framsóknarmenn reyna nú
sem ákafast að breiða yfir
Natohollustu erfðaprins síns,
þess, sem Halldór á Kirkju-
bóli sagði í hinni frægu grein
sinni að Sigurvin hefði „tekið
sér við hönd“. En eins og
kunnugt er setti Sigurvin upp
sjö mílna skó í Keflavíkur-
göngu á sínum tíma.
AFTURHALDSAMASTI
FLOKKURINN.
Framsóknarflokkurinn hélt
því ákaft fram fyrir síðustu
alþingiskosningar að hann
hefði mikla möguleika til þess
að fá þrjá þingmenn kjörna
hér á Vestfjörðum. Allir vissu
að það var fjarstæða eins og
kom líka í ljós þegar atkvæði
höfðu verið talin. Engu að síð
ur halda Framsóknarmenn
þessari sömu staðhæfingu
fram nú.
Hversvegna ætti Fram-
sókn að eiga von á auknu
fylgi hér á Vestfjörðum? All-
ir vita að hún er afturhald-
samasti stjórnmálaflokkur
landsins. Framsóknarmenn
hafa hreinlega reynt að
berjast gegn hagsmunamál-
um Vestfirðinga síðasta kjör-
tímabil. Þeir hafa sýnt Vest-
fjarðaáætluninni andúð og
reynt að tortryggja hana á
alla lund, meira að segja sagt
að hún „fyrirfinnist engin“.
Vestfirðingar votta ekki
slíkum mönnum traust. Þeir
vita að Framsóknarflokkurinn
er í dag einangraður henti-
stefnuflokkur, sem ekki er
líklegur til þess að hafa áhrif
á stjórn landsins á næsta
kjörtímabili.
Framfara- og uppbyggingar
öflin eru í Sjálfstæðisflokkn-
um, sem haft hefur forystu
um mestu þjóðlífsumbætur,
sem um getur í sögu þessarar
þjóðar. Vitanlega er íslend-
ingum ýmis vandi á höndum
nú eins og jafnan áður. Verð-
fall sjávarafurða er alvarleg-
ast þessara vandamála. En
fram úr hliðstæðum vanda
hefur oft ráðizt áður, og mun
svo einnig verða nú. Ríkis-
stjómin hefur reynt að mæta
vanda útvegsins með ýmsum
raunhæfum ráðstöfunum, og
mun halda því áfram.
Frá Iðnskólanum
Iðnskóli Isafjarðar var sett-
ur föstudaginn 6. jan. Skól-
inn starfaði í öllum fjórum
bekkjardeildum auk fram-
haldsdeildar til undirbúnings
fyrir tækniskóla. I skólann
innrituðust 53 nemendur, þar
af 48 eingöngu í iðnskólann.
Kennarar voru 11 auk skóla
stjóra. Próf voru haldin frá
13—21. apríl, luku þá níu
nemendur burtfararprófi, en
einn mun ljúka því í maí-
mánuði. Hæstu einkunn við
burtfararpróf hlaut Sigurvin
Sigurjónsson 8,30. Hæstu eink
unn upp úr 2. bekk hlutu
Baldur Jóelsson og Reynir
Pétursson 8,80.
Skólanum var sagt upp
laugardaginn 22. apríl. Fram-
haldsdeildin starfar fram
eftir maí, en þá munu nem-
endur úr henni þreyta inn-
tökupróf í Tækniskóla, sem
verður lagt samtímis fyrir
nemendur í Rvík, Akureyri og
á Isafirði.
Skólaslit
Barna- og unglingaskól-
anum í Hnífsdal var sagt upp
á miðvikudag 4. maí sl.
Skólastjórinn, Kristján Jóns
son, hélt skólaslitaræðu.
Kristján Jónsson, skóla-
stjóri lætur nú af störfum
vegna aldurs, en hann hefur
verið skólastjóri í Hnífsdal
í samfleytt 48 ár og hefur
hann kennt þremur ættliðum
á starfsferli sínum.
Nokkrir eldri nemendur
Kristjáns heiðruðu hann í
tilefni þessara tímamóta og
þökkuðu honum giftudrjúgt
starf í þágu fræðslumála
byggðarlagsins.
Jens Hjörleifsson flutti
kveðjur skólanefndar og
færði honum blómvönd.
Hermann Skúlason, skip-
stjóri, flutti kveðjur nemenda
sem útskrifuðust úr skólanum
fyrir 10 árum og færði hon-
um bókagjöf. Guðmundur
Ingólfsson, verkstjóri, flutti
kveðjur 20 ára nemenda og
færði honum veggskjöld úr
silfri. Einar Steindórsson,
fyrrv. oddviti, flutti kveðjur
30 ára nemenda og færði
honum bókagjöf.
Auk framanritaðra tóku
til máls Þórður Sigurðsson,
fyrrv. skólanefndarformaður
og Guðfinnur Magnússon,
kennari.
I skólanum voru 46 nem-
endur í vetur. Hæstu eink-
unn hlaut Salbjörg Sveins-
dóttir í unglingadeild.
mun. Atvinnuöryggi hefur verið tryggt og bjargræðisvegir
landsmanna gerðir fjölbreyttari. Unga fólkið á í dag um
fjölbreyttari atvinnumöguleika að velja en nokkru sinni
fyrr.
Æskan er ókomna tímans von. Hún verður að fá sem
bezt tækifæri til þess að njóta hæfileika sinna. Að því munu
Sjálfstæðismenn vinna framvegis, sem hingað til.