Tímin - 24.04.1943, Blaðsíða 3

Nr. 8. 1. árg.
TÍMIN
24. apríl 1943
Aðalsteinn Sigmnndsson
deyður.
í gjár fekk eg frá einum vin-
manni í Reykjavík telegram, al
Adalsteinn Sigmundsson erdeyð-
ur 16. í h. m., tikin úl nv skipi
á leiðini frá Borgarnesi lil Reykja-
víkar. Hetta vóru hugstoytt boð
at fáa, ikki minnst tí eg tveir
tfmar fyri lievði senl honum
svar upp á eitt tilboð, bann
bevði útvegað V'aróanum upp á ,
prenlmyndir til eina nýggja bók,
og biðið bann sent tær.
Hesi deyðsboð koma Islend-
ingum dátt við, men eisini lums-
ara nógvu vinum í Føroyum.
í síni bestu arbeiðsmegi, o. u.
40 ára gamal, er liann tikin
burtur úr slarvi sínum, at skapa^
íslandi ein treystan, lívsfrískan
og menlaðan ungdóm. Lærari
var bann av starvi, og fáur
lærari um alla verðina man bava
dugaðbelur til sítt yrki og bava
verið betur lýddur av næming-
um sínum enn bann. Hann var
ein undangongumaður í íslend-
skum skúla, bevtíi lingið sær
kunnleika lil nýmótans skúla-
skap í Norðanlondum, lielst í
Svøríki, og bann var ein teirra,
ið íslendska ríkisstjórnin lieitti
á til at leggja lað nýggja skúla-
lagið til rættis. I nógv ár var
bann í stjórnini fyri Samband
íslenzkra barnakennara.
Ungmannafelagsrorsluni starv-
aðist liann eisini fyri við lív og
sál. Hann var í mong ár for-
maður í Ungmannafelag Islands
og gav út tess tíð.arrit Skinfaxa,
eilt fjølbroytt, men golt tíðarrit,
sum eisini 'er kent í Føroyum.
Skólarørsluna styðjaði bann og
mælli lærarum lil at taka lut í
liesi rørshi og gjøgnum bana
føra (slendskan ungdóm fram á
beilsugóðari og siðJjøtandi leið.
Eg kom at kenna bann 11931,
tá ið liann var Iærari á lærara-
námskeiði ber í Havn.Vit gjørdu
seinni av at feróast vió skúlabørn-
um, liann lcorn á Vári 1933 higar
við 26 dreingjum, eg fór árið
eftir til íslanđs við o. u. 30 dreingj-
um og gentum, og taka tey, ið
tóku lut í besum fer-ðum, ofta
til teirra enn, so mikið høvdu
tey burtur úr teimum, bæði av-
skemli og andligari menning.
Síðaui bevur bann vitjað Før-
oyar ofta á summri, o.g í 1938 var
bann lærari á námskeiði her í
Havn í yrkisskúlalagnum, sum
í Islanđi er tikið upp í teimum
nógvu skúlunum, og sum ungir
lærarar ber, takkaó veri monn-
um sum Aðalstein Sigmundsson
og I.. G. Sjoholm úr Goteboi'g,
liava bug al taka upp ber, lá ið
friðartíðir vera aftur, og um
konrmunurnar vilja veita lanrt
neyðturviliga studning til am-
boð, sum lær íslendsku kommu-
nur, ikki bava verið pírnar við.
Fyri Føroyar er missurin stór-
ur, núAðalsleinn er farin. Fegin
gjørdi bann hvørjum Føroyingi,
sum beitti á bann.beiua, og við
lað bann var so væl kendur og
slóð so framnnrliga í starvi,
munaði hansara bjálp. Hann
fylgdi menning okkara oggledd-
ist yvir bvørt føroyskt framstig,
bæði andligl og vinnuligt. Okk-
ara bókmentum var bann ein
holjur vinur, bann bevur um-
sett lit ístendskt eflir Heðin Brú:
Lognbrá, Fastaløkur og Feðgar
á ferð, og eftir William Heinesen:
Noatun.
Vit.vinir bansara, duga illa at
skilja, at liann nú so knappliga
er burlurriplur frá okkuni, men
var arbeiðisdagur bansara væl
slyttri, enn nakar okknra bevði
droymt um, so er lað ein uggi,
at bann bevur starvasl til lítar
besa sína manndómstíð, og bevpr
verið íslendskum ungdómi ein
l)vsandi fyrimynd.
Rikard Long.
Sýrátdssk:i*ivstova$i
verður stongđ páskaaftan.
Tórshavnar býráð, tann 19. apríl 1943.
Fiskalastip
kunnu skaifast beinanvegin á
Faskrúðsfirði gjøgnum
Tlf. 345. Skipsliandilin.
Maskinhamre
Kløfthamre
Cíubhamre
Tackshamre
Pindhamre
Slækker
atter paa Lager
P.F LUDVI6 POULSEN, Thorshavn
GÓLVTEPPI
í øllum støddum í stórum úrvali.
B. A. Samuelsens eftf.
i 7elf. 42. Tórshavn.
. \
Heimkomið er:
Handilstøð Salpetur, Superfosfat (Kali fæst ikki).
Seteplir Doone Star, Arran Yiclory, Great Scott.
Kraftfóður Hveiti-fóðurmjøl (wheatfeed),
Jørðnøtumjøl, Línkøkur (llørfrø).
Bart beilsøla til keypmenn, sóknarstýrir, búnaðarfeløg,
tøðfeløg o. t. feløg.
Ordrar eiga ai veróa sendir okkum sum skjótast.
Vøruforsýningin.
Pírrarir* Goloíina — Bouquet — Perfeetos
V^l^&I II . — Elegantes í 25 stk.
r,oriilli<«* Manikin — LittleDorrit — Neetar
vCl UILII. — Superios í 3—5—30—100 stk.
Pípur frá 3 lil 25 kr.
Píputubbak - Cigarettubbak - Skrá - Snús.
Oseai* Fo Arge
á Kongabrúnni. Tlf. 221.
Føruyskt margarin
IflTA No. í
er gjørt iir besta ráevni
llandils- og
skrivstovufólkið.
Yit bava fingið sendandi:
Eg las í seinasta »Tíma«, at
okkara felag bevði lagl inn á
(ing, bvussu lienda nj'ggja løn-
sleðgarlógin kom at virka fyri
okkara stætt., Hetta varð eisini
frágreill á funđi, sum felagið
seinni bevði.
Hasin spurningur var mær ikki
komin í huga framjnanundan,
men tað er skilligt, al láiðeinki
er tilskilað í tingavgerðini um
fastlønt ultan fyri organisasjón-
irnar, so má steðgurin eisini
umfata okkum. og so eru mong
—• sjálvandi ikki øll, verri enn
so — illa stodd. Tí lað er júso,
al fólk í okkara stætli ganga
spakuliga upp eftir í løn, og
blfva við at fara upp, eftir tað
at tann tíð, ið kanu kallast læru-
líð, er farin. Og tá ið maður
tekur \5ð nýggjum starvi, so
byrjar bann ofta við lítlari løn.
Skulu nú allar lønir steðga, so
kemur lað ivaleysl ikki bert
starvsfólki, men eisini arbeiðs-
gevara undarliga við. Tí Løg-
lingið lievur ikki beil^ánakran
um at regulera lønirnár lil 1.
apríl, soleiðis sum amtmaðurin
vildi bava tænastumannalønir-
nar bæðkaðar.
Tað kann .tí spyrjasj, hevur
Løgtingió gloymt okkum? lvann
tað hugsast, at eilt sokallað lóg-
gávuting, ið tykist al bava so
almjklp interessu fyri arbeiðar-
unum, at tað dettur um síni
egnu bein, fyri at vera teimum
lil vildar, bevur gloymt fiin lieil-
an stælt — tí at bann ikkierso
stemmuríkur, vælsaktans?
Men sakin bevui' eisini eina
aðra síðu.
Hvassu skulu lønirnar vera?
Sum nú er, eru lønirnar so
ymiskar í teim ymisku vinnu-
feløguinim og bjá t.eim ymislui
bandilsmonnunum, sum væl
kann lnigsasl, og taó er ikki bjá
meirilulanum, at lønir bava
gingið upp saman við príslalin-
um. Spurningurin er so: Kunnu
grundlønir bjá bandils-og skriv-
stovufólki fastleggjast?Og hvussu?
Tað er ein almikil spurningur,
ió eigur at veróa loystur ella
uppgivin snm skjótast. Herbevur
lingið eina stóra ábyrgd. Tað er
sanniliga ikki sum at farainýggj
skøði at seta lógir i gildi og stýra
einum samfelag. Logtingsmenniuir
hava mannalagnur við at gera —
og tær eru meira verdar enn
rossaliandilsgjald!
P. .
Tingið bevur viðgjørt betta
mál, og — sulTi tí kann „vera
líkt — latið amtmannin sagt bitt
forloysandi orðið. Og tað er
bvørki meira ella minni enn :
Arbeiðsgevarar bjá handils- og
skrivstovufólki kunnu, men hava
als ikki skyldu lil at bæðka Iøn-
ynar pr. 1. apríl. Men í slíkum
føri er hetta seinasta lenhæðkan,
og handils- og skrivstovufólkið
hevur hereítir ikki loývi til at
taka móti meiri len!
Ein kann tí av røttum siga,
at handils- og skrivslovufólkið
eru Løgtingsins og bins føroyskra
samfelagsins sjúkbørn í besum
ringu tíðum.
Blaðstj.
Skipshandilin
hevur stórt úrval av -
dekksgløsum, í ymsum stødd-
um við metal flansum, logg-
línur, flagglínur, húkar,karbid-
lampur, eldsløkkjari við eyka-
fylling, skipsblokkar einkultir
og dupultir 9", klódir, bluss-
kannir, oljusproytir, dveylar
við skøftum, skipsrættur,
dekkspípur, undirklæðir og
yvirklæðir, oljuklæðir, patró-
nir kal. 12 og 16.