Tímin - 15.02.1946, Blaðsíða 4

Nr. 7. 4. árg.
TIMIN
15. februar 1946
ftróttarungdómur...
(Framhald frá 2. síðu)
meir vælkomin eru lit. — Passar
tað tykkum ikki, so íðkið hand-
bólt í Neislanum, ella takið sum
skjólast í brúk slóru barakkina,
býráðið hevur lóvað tykkum,
ella takið tykkum saman og
rennið ein lúr niðan á Ternu-
rygg tvær feróir um vikuna. —
Oman aftur komnir fara tit inn
í baðstovuna og taka tykkum
heitt og kalt bað — liava tit
fyrst gjørt hetta eina ferð, brell-
ast tit eftir meir. Sigið mær frá,
og eg skal koma við tykkum.
Vit eiga øll í felag, ung og
gomul, lærarir, býráð, løgting
og ikki minst okkara bløð, at
bera tað so í band, at ítróltar-
lívið verður ein fólkarørsla, eins
og hon er lað í grannalondum
okkara. — Um degini sá eg
mynd av íslendskum gentum,
sum ruddaðu sær leikvøll til
hondbólt. Tað hevur okkara
ungdómur óivað eisini gjørt her
og har av eintingum, men vit
eiga at gera meira enn. Ung-
dómurin má sjálvur ganga á
odda og sýna, at tað er mergur
og vilji í bonum. So kann eg
ikki trúgva annað enn, at sam-
felagið kemur við einari hjálp-
andi hond. Løgtingið veitir ítrótt-
inum 50.000 kr. um árið.
Havnar Itróttarráð, ið saman-
kallað hevur til henda fund,
arbeiðir við stórum projekti yvir
leikvøllar í Gundadali. Uppgávan
er so stór og so góð, at vit
mugu øll koma teimum til
hjálpar á ymiskan hátt. Var
rætti ítróttarandin gingin okkum
í blóðið, søgdu vit: Heit á okk-
um og vit skulu hjálpa, hvat vit
kunna. Hesin teknar seg fyri at
arbeiða ókeypis í 3 dagar, hasin
teknar seg fyri 6 dagar. Genlur
og đreingir á teimum ymisku
arbeiðisplássum siga til arbeiðs-
gevara teirra: tak eina krónu
burtur av okkara vikuløn og
set hana í ílróltargrunnin. Tit
merkja tað ikki, men tá saman
um kemur, er grunnurin vaksin
við fleiri lúsund krónum o. s. fr.
ítróttarmentan — lyndisávirkan.
Mangir kappleikir eru her hjá
okkum farnir fram gjøgnum líð-
ina, sum betri vóru óspældir.
vegna tess at bæði leikarar og
áskoðarar hava sýnt eina ítrótt-
armentan, sum liggur lægri enn
tann, ið ikki'hevur sæð, kann
trúgva. Her skal ikki takast upp
dømi. Nógvir vakrir dystir eru
eisini leikaðir. Til hetta óskil
er at siga, at eftir míni hugsan
er ein høvuðsatvoldin tann, at
alt ov ringir dómarir eru nýttir,
og fyrr enn f. S. F. hevur loyst
dómaraspurningin batnar ung-
fólki ikki á hesum øki.
Eitt stórt gramt trøll hevur
nú eina ferð sett sínar herviligu
klør í okkara fólkasál. Har rívur
og slítur tað í okkum og sígur
mergin úr okkurn, tað eitur
klandrið, og taó má fyri alt í
verðini rekast út av leikvøll-
inum, tí júst har skal tann
andin nørast, ið verða skal
klandrinum at bana.
Teir ymisku ílróttir hava ikki
allir somu ávirkan á manna-
lyndið. í Onglandi — tað lanđ,
ið hevur ta hægstu ítróttar-
menlan — hava skúlarnir at
kalla ongan ans fyri øðrum
ítróttum enn teim, har eitt lið
kappast við annað — har mill-
um fótbólt — tí henda kapping
er tann best hóskandi til ávirkan
og uppaling av mannalyndinum
lil dygđir, ið koma skulu fyrst
einstaklinginum og síðan sam-
felagnum lil góðar.
Einhvør lærari, ið tekur upp-
alingarstarv sílt í álvara og hev-
ur evni á hesum øki, veit, at tá
óvitar íðka ítrótt, er tað, og skal
tað vera spælni. Men samstundis
rekur hann hetta spælni á slík-
an hátt, at tað verður honum
eitt av teim ílastu uppalingar-
amboðum, uttan at óvitarnir
geva sær far um tað. Teir fáa
at vila:
1. At eitt bóltlið er eitt pinka-
lítið samfelag, har hvør ein-
asti leikari hevur sína serligu
uppgávu í felagsuppbygging-
arstarvinum, og at aóalnevn-
arin fyri fyri øllum teimum
u))pgávum, ið álagdar verða
leikararnar, heitir samvinna
og aftur samvinna.
2. At akta minsla vink hædd-
man nsins.
3. At teir mugu temja lyndi
teirra til at leika fyri seg
sjálvan.
4. At tann besti leikarin er
hann, ið megnar at gera
spælið lættari fyri partamtnn
sinar.
5. At ein rættur ítróttarmaður
er væl fagnaður bæði á leik-
vøllum og í mannfelaginum.
Vegna tess lyndiseyðkenni
hansara eru:
1. Hann er orðhildin og álít-
andi og møtir til dyst eins
og á sínum arheiðsplássið í
góðari tíð.
2. Viðvíkjandi venjing og hvíld
býr hann seg út sum best
til hvønn einasla dy'st og
eirir seg ikki.
3. Hann er ligandi og høviskur
í sínari ferð og reksar ikki
upp umberingar, tá hann
hevur tapt, men viðgongur
mótpartsins dugnaskap.
4. Hann sigur eins og Eingilsk-
menn: tapi og vinni við sami
sinni.
5. Hann lagar seg iklci hert eftir
leim skrivaðu, men eisini
eftir teim óskrivaðu lógregl-
um.
6. Hann eigur muru til at stríð-
ast líka so manniliga,tá liann
stendur til tap, sum lá hann
er vió yvirlutan.
Tað kunđi borið á, at ein og
annar setti høvdið fyri seg og
helt, eg eri ov alfinningarsamur
og kannska ov bondskur. Hartil
er at siga, al eingin skuldi verið
fegnari enn eg, um rætli ítrótt-
arandin hevði størri tak í okk-
ara ungdómi, enn eg her vil
vera við, og væl ber lil hjá ung-
dóminum at reka meg aflur, tí
enn er ikki ov seint at taka í
brúk tað sindrið vit eiga og
búgva seg út sum best til
summarið.
Martin Holm
Vit kunna lata
kjøt, flesk, pylsur og konserves
5. HOULBERG A.S Kødbyen — København
UMBOÐ: OTTO JACOBSEN, Vestmanna, tlf. 21 & 41
KEYPIÐ motorin har tygum
ætla at SELJA fiskin
120 - 160 — 200 - 240 hk.
JENS AV REYNI TELF. 259
TRVflOINGARSAMBANDID FØROTAR
Føroya Kríggstrvgging .. Tlf. 372
Føroya Sjóvátrygging .. - 372
Føroya Brunatrygging .. - 372
Føroya Vanlukkutrygging... Vit tryggja " bátar, skip, vørur, liús, innbugv, bilar o. a. .. - 221
Føroyingar eiga at tryggja í landsins egnu trygging Uppspardur peningur 5 mill. kr.
Hava tygum KJØT
til sølu av einum hvørjum slag; vit keypa altíð kjøt til
hægsta dagsprís. Iíontant avgreiðsla.
P.f Karl Fr. Johansen, telf. 131.
Føroyskt mapgarin
VITA No. 1
er gjørt úr besta ráevni
Spyr eftir
CHERRY BLOSSOM’S
skó-creme
MÁLING
Oljirivið grønt — brúnt — reytt — svart — málarfernis
oljuklæðsfernis — reyð og grøn jarnmáling — bolnmáling
til jarn- og træskip.
I heilsøln hjá
N. S. fohannessens Eftf. Tlf. 192