Tímin - 02.08.1946, Blaðsíða 4

Nr. 31. 4. árg.
TIMIN
2. august 1946
Seinasta amtsðlavsøkao
(Fr:i m liald)
Korlini eru summir føroyingár
so bláoygdir at haldn, at tá, lá
ið vit fyrst hava sell okkum, so
skal einki mark/vera fyri tí ræði
vit skulu vinna okkum bæði
viðvíkjandi skfilaskipan, lóggávu-
valdi og uttanríkisumboðan. Eru
teir so bláoygdir? Yita teir ikki
at tá verður einki mark fyri,
hvussu lítið danir fara at leggja
í eill løgting, sum sjálvt hevur
latið alla makt frá sær? Jú, tað
ber ikki annað til. Hetta munnu
vera sambandsmenn, ið vilja al
danir skulu eiga Føroyar og ráóa
vvir leimum, teir ganga berl ikki
undir sambandsnavni.
Tað góða er við besi fólka-
atkvøðu, at lað fæsl al vita livør
ið er sambandsmaður og hvør
ikki, lí lann sum ikki nú setir
kross fyri loysing, hann kann
ikki annað enn kallast sam-
bandsmaður.
í hesi óvissu støðu halđa vil*
ólasøku í ár. Hon man tí ikki
fara at vera av teimum kátu
meinaleysu ólasøkunum, men
man fara al fáa dæmi av tí
søguligu avgerð ið stendur fyri
durunum.
Enn hevur gingið eftir vild
hjá dønum og sambandsmonn-
um. Menn enn er líbetur av-
gerðin eflir. Enn hevur grindin
gingið sum leir hava viljað, men
hon er ikki tilhildin. Tað kundi
borið á, at hon slapp.
Enn hava sjálvstýrisbløðini í
Føroyum hvørki vita til høvur
ei hala. Tey hava verið sum ein
sannan av ørindi Jákup Dahls
sála: Av mistrúgv og iva er fólkið
sjúkt, einki álit á egnari megi.
Men eru tey ikki farin at vera
frægari, nú nærkast úrslitadyst-
urin? Latólasøkuna vera markið
her, soleiðis, at tá ið hon er
hildin, eingin sjálvstýrismaður
ivast í hvørjum bólki hann
steudur í, sambandsbólkinum
ella loysingai bólkinum. Fleiri
eru ikki bólkarnir nú. Skal
henda søguhátíð ikki minna
okkum um ta ábyrgd sum liggur
á okkum, tá ið vil vilja kallast
serstøk tjóó? Er tað ikki tí vil
hava hildið ólavsøku í túsund
ár, júst til al halda tjóð okkara
uppi í óvanda tíðum og búgva
hana til henda dag.
Lat teir vera fyri vónsvikum
sum vilja hava okkum til al
svíkja sjalvstýrishugsjónina nú,
svíkja tað endamál sum okkara
bestu menn —summir nú undir
grønu torvu — hava røtt framm
unđir, síðan fyrsta útgáva av
songbók Føioya fólks kom út.
Lal vera, al ymsar poliliskar
skúmisleivir hava hesa bók og
tað bon sigur um, at føroy-
ingar sjálvir skulu taka róður í
bond, sum stutlleikaleslur. Lat
vera at summir av yrkjarunum
hava yrlct uppá kvamsvís, men
tað er vaksið eitl ællarlið upp
við hesari bók, og hetta æltarlið
ællai' ikki at tosa um stýris-
vølin, men at taka liann.
Fær hetta fólkið meirilutan
av alkvøðunum við fólkaalkvøð-
nna, so mugu vit takka sendi-
monnunum, sum, leir nógvu
ímóti sínum vilja, gjørdu al hon
kom. Verður ikki meiriluti fyri
loysing, so liggur skuldin hjá
teimum oddamonnum sum nú
slanda og himprast ella hava
kosið sambandsleióina, ló at leir
ikki vilja kallast sambandsmenn.
Hjá teimum sum fyrsl leggja
đoyðin á at ræða fólkið og taka
mótið frá tí vió at meyla og
meyla upp í saman, at vit sum
eru so fáir, so býttir og so fá-
lækir, at vit munnu ikki fara
undan Danmarkar verndarhond,
og so táió teir haida tað hevur
eydnast at tyggja hetta niður í
fólkió, so umbera seg við, at,
láið fólkið ikki vil loysing og
ikki er búgvið til hennara, so
kunna teir harraguð ikki elva
til. Av lí at hesir oddamenn
ikki hava hugskot til annað enn
al líta iramtíð Føroya uppí
hendurnar á tí besta đanska
kantórkrakkinum so ræóur um
bjá teimum, al fólkið gevur
teimum viðhald í hesum.
Men vón e.r til, at Føroya fólk
hevur lisið armóðslestrarnar so
ógjølla, at tað aftrar seg við at
kjósa la sløðu ímóti náttúruni,
sum tess leióarar vilja lumpa
tað inn á, og lat okkum eisini
vóna, at tjóðin hevur stirðil og
vil til al slanda ímóli tí snildu
propaganda, sum danir kunna
at seta í gongd.
Alll er óvisf, men lað má
baldast, al nú verður ikki leingi,
til skil kemu'r á føroyskan poli-
tikk. Skuldu vil iklci íingið loys-
ingina, so veróur tað drúgvast
so frætt, at vit fáa ein slerkan
loysingarflokk sum, áórenn
nógvar løgtingssetur eru lidnar,
skúgvar ivamenninar burtur
haðan og skipar Føroyar sum
frítt land millum hini norðan-
londini.
Sigurd
LANDSPKENTSMIÐJAN
TELF. 143 - JÓNAS BRONCKS GØTA - TÓRSHAVN
ROKNINGAR- BRÆVPAPPÍ R - KONVOLUTTAR
Kvikasta prenting
Vit kunna lata
kjøt, flesk, pylsur og konserves
5. HOULBERG AS Kødbyen — København
UMBOD: OTTO JACOBSEN, Vestinanna, tlf. 21 & 41
P.f Skála Skipasmiðja
Telefon nr. 1 (2 linjur)
Vit loyva okkum at minna útgerðarmenn og skipaeigarar á, at
vit gera allar umvølingar á stál- og træskipum.
Vit hava landsins størstu sleipustøð og mest nýmótans mekan-
iska verkstað.
Vit hava umbygt og moderniserað fleiri skip, og eru menn á
einum máli um, at arbeiðið hevur verið væl úr hondum greitt.
Um tilfar fæst kunnu vit eisini byggja nýggj skip og gera tær
neyðturvuligu tekningar.
Vit hava ejsini deild fyri elektrisk arbeiði og elektriskar
innstallatiónir.
' Sleipustøðin hevur sín egna kavara.
skipafelagið føroyar
telefonir 209 - 171
tórshavn
Føroyskt margapin
VITA No, 1
ei* gjørt úi» besta ráevni
TRYG6INGARSAMBANDIÐ FØROYAR
Føroya Kríggstrys'ging......... Tlf. 372
Føroya Sjóvátrygging........... - 372
Føroya Brunatrygging........... - 372
Føroya Vanlukkutrygging....... - 221
Vit tryggja
bátar, skip, vørur, hús, innbúgv, bilar o. a.
Føroyingar eiga at tryggja í lamlsins egnu trygging
Uppspardur peningur 5 mill. kr.
Minnist til Barnahjálpina