Brautin - 20.07.1928, Blaðsíða 2

2
BRAUTIN
OO0<K»OOCH3aO{>OOC»OK5OOOO<HSO
BRAUTIN
kemur út á föstudögum. —
Árgangurinn kostar 6,00 kr.
Einstök blöð kosta 15 aura.
Afgreiðslan er í húsi K. F. U. M. §
Simi 437. jSj
O
oooooooooooooooooooooooo
(( , Al
Biðjíð ávalt um
GLER- Gí EKTA KRISTALLVORUR
frá
Holmegaard glersmiðju.
- - - -----------------------
hans, þess vegna yfirgáfu þeir
hann og létu hann einan um
erfiðustu þjáningarnar.
Þannig gengur það venjulega.
Vér eygjum sjaldnast sálirnar
og vinnum þess vegna lítið fyrir
þær. Þegar meðsystltini vor eru
sjúk á líkamanum, eða eru í
annari ytri nauð, þá erum vér
fús á að hjálpa, eins og þær
þjáningar séu — þegar öllu er
á botninn hvolft — ekki létt-
bærastar.
En daglega verða á vegi vor-
um menn og konur, sem bera
í brjósti þyngstu sálarraunir
og tærandi þorsta eftir hvetj-
andi vingjarnlegu orði. Hversu
létt væri ekki að tala
það orð? —• En vér sjáum ekki!
Vér erum altof sokkin niður í
eigin málefni.
Þín hugsun snýst um þig og
mín um mig; og þó væri það á-
vöxtur hins sanna kærleika,
að hafa augun opin fyrir slíku.
Hin sanna elska ætti, með næm-
um skilningi og heitri samúð,
að leita, einmitt hins smæsta
og besta í fari mannanna og
hlúa að þvi. Það er e. t. v. eng-
in tilviljun, að Jesú valdi konu
til þess að vera lærimeistari í
sliku lundarfari. Konan hefir
oft skarpari athugunargáfu en
maðurinn, þó hún misbeiti
henni stundum; hann hefir oft
næmari skilning á málefnuin,
en hún á því persónulega, og
guði sé lof, að margar eru þær
konurnar í heiminum, sem end-
urspegla þetta skin hins guð-
lega geisla.
En karlmennirnir eiga að
læra af þeim. Einnig þeir eiga
að læra að nota augun rétt, því
að maður og kona eiga hvert á
sinn hátt að kenna hinu fagn-
aðarerindið. Jesús var maður,
en hann benti á konuna, sem
fyrirmyndar boðbera boðskap-
ar síns.
— Oss hefir öllum — bæði
hinum guðhræddu og eins
heimsbörnunum, sem ekki eru
síður bundin föstum formum
— verið bent á konu þessa, því
að hún kom auga á hið „eina
nauðsynlega“ og hafði hugrekki
til þess að hlýðnast rödd hjart-
ans. Hún sá dásemdir ljóma í
geislum þess guðsríkis, sem
Jesú opinberaði. Enn þá er hún
o o 1 q oíq d;q o;q d;q d;q d;q d;q o;q d
D QTD QTD QTD QID QID QTO q|d Q i D QTD Q
HUSMÆÐUR!
Muniðeftiraðverslaí INGÓLFSHVOLI.
Það er best.
M. Fredrekssen.
00
sa
00
BS
00
0a
m
m
m
m
m
m
m
m
m
w Co wCptptPtDíö tö® ©öí® tööí W® tö tö tytJJ
m
ssm vilja láta sér líða vel vanda til
matarkaupa. Þar sem mestu er úr að
velja og vörurnar eru bestar er best að kaupa.
Kaupið nesti í ferðalög
hjá
Matarverslun
Tómasar Jónssonar
Laugaveg 2. Sími 212.
i
m
m
m
m
m
m
tpvyCDCPCDCPtDCyCDtPajClJQj Cpt|7tPtp CptDCUttttptDttJtP
Það er ávalt vel viðeigandi að
>>
Segja það með blómum
((
Eigi er hægt að nefna neitf tilefni nje tækifæri. þar sem
það sje eigi aðeins fagur siður heldur líka eðlilegt aö láta
blómin flytja óskir sínar: viÖ barnaskirn, fermingu, trúlofun,
brúðkaup, afmælisdag, minningardag, greftrun o. m. m. fleira.
Við hvert tilefni sem hugsast getur túlka blómin tilfinning-
arnar með fögrum en Iátlausum hætti.
Við tökum aö okkur aö senda blómakveðjur símleiðis
hvert sem er á hnettinum.
Blómaverslunin „SóleY“.
Sími 587.
Reykjavík.
Símnefni Blóm.
undantekning, en síðan hefir
hún eignast margar systur og
bræður og mun ávalt eignast
fleiri og fleiri. Slíkar mann-
eskjur mun boðskapur Jesú
skapa.
Guðs börn, menn og konur,
sem orðin eru frjáls í guði, og
sem mölbrjóta fangelsin, sem
sumir skapa en aðrir sam-
þykkja. Menn og konur, sem
fyrir hann eru orðin mikil-
menni, og sem hafa fyrir
samfélagið við hann vaxið svo,
að þau þora að rétta hvort öðru
hönd sína yfir þjóðfélagslegar,
kirkjulegar og náttúrlegar tak-
markanir.
Menn og konur, sem ekki
dæma, heldur skilja og hjálpa.
Menn og konUr, sem vita aC
þau fá alt frá guði og eru sjálf
frá honum runnin og þjóna
þess vegna meðsystkinum sín-
um af öllum mætti sálar sjnn-
ar og vinna þess vegna fyrst og
fremst eigin sálum sínum gagn.
Menn og konur, sem geisla frá
sér og úthella gæsku guðs og
kærleika yfir aðra. Menn og
konur, sem eru ekki orðin
'stirðnuð í guðhræðslu sinni og
siðsemi, heldur fullkomlega
frjáls og náttúrleg eins og guð
skapaði þau i upphafi, þegar
listræn fegurð guðsríkis um-
vafði þau Ijómandi geisladýrð
sinni. En þessir menn og þess-
ar konur verða að hafa hug-
rekki, þau verða að færa þær
fórnir, sem allar nýjungar
krefjast; buðkinn með dýrmætu
smyrslunum verður að brjóta,
svo að ilmur þeirra nái að
fylla allan heiminn.
Guð gefi að endurskin þessa
boðskapar megi lýsa oss. Vér
finnum að þessi kona, þessi boð-
beri fagnaðarerindisins hefir
margt að kenna oss.
Það yrði yndislegt að lifa, ef
vér gætum numið af henni.
fiort með dnnpo.
Því hefir oft verið haldið
fram, og það ekki að ástæðu-
lausu, að íslendingar væru
þunglynd og dul þjóð. Það ber
náttúrlega magrt til þess, allir
staðhættir eru mjög örðugir,
strjálbýli landsins, og talsvert
mikil einangrun, þar eð sam-
göngumálin eru enn eltki komin
1 viðunandi horf. Alt hefir
gengið út á að vinna, vinna sig
gegu um margskonar örðug-
leika til sigurs. Þá liafa menn-
irnir lokað sál sinni hver fyrir
öðrum; sumir af ótta fyrir að
hugsanir þeirra væru misskild-
ar, ef til vill að þeim hlegið,
og gárungarnir myndu henda
þeim á milli sín. Ég efast ekki
um að margt frækorn hefir á
þennan hátt farið til einkis,
fæðst, dáið og verið grafið án
þess að aðrir en sá eini hlut-
aðeigandi hafi haft hugmynd
um. En þetta er eðlilegt. Und-
ireins kemur fræðsluþráiii i
ljós hjá börnunum, þau spyrja
bæði um eitt og annað, en fá
því miðUr mjög mismunandi
góðar undirtektir. Ég hefi ekki
svo sjaldan heyrt að fullorðna
fólkið hefir rekið börnin frá
sér með kulda og skilnings-
leysi er þau spyrja. Með öðr-
um orðum þeir eldri og fróðari
nenna altof sjaldan að fræða
þá sem skemra eru komnir.
Svo þegar börnin fiiina hve lít-
ið gagn þau hafa af að spyrja,
þá loka þau hugarlífi sínu fyrir
umheiminuin. Geta ekki lengur
spurt. ímynda sér jafnvel að
hugsanir þeirra séu heimska,
og þau hörmulega fávís, en á
fáviskunni verði að láta sem
minst liera. Á þennan hátt eyði-
leggur fullorðna fólkið svo títl
frumleik barnsins og lamar
þessi skapandi lífsöfl, fróð-
leiksþrána og léttlyndið. Hversu
oft er ekki kveðin niður eðli-
]eg hugsun, glaðværir hlátrar
og saklaus skemtanaþrá æsku-
lýðsins. Þegar fólkið er komið
á vissan þroskaaldur þykir því
ekki sæmandi að gera þetta eða
hitt. Það er þetta sífelda að
sýnast en ekki að vera, þessi
eilífi yfirdrepskapur sem er svo
ríkur á meðal vor, seni þarf að
Kaupið eingöngu
hjá
BRUUN LAUGAVEG 2.
2GLERAUGNASALA n
SÉRFRÆÐINGSINS