Brautin - 20.07.1928, Blaðsíða 4

4
BRAUTIN
»-l ►« Mh M* Mh pH HH Mh MH MM m
-<H -4H B B »«M -4H ■HM hH HM hm TRICOTINE nærfatnaður fyrir kvenfólk og börn, margar tegundir og litir, verðið mjög sanngjarnt. VÖRUHÚSIÐ
iiniiiiniiMiiiniiiiniiiiiiiimiirmiiiiiiiiiimiiimiiiiiiii
Brunatryssinsar
sími 254.
Sjóvátryssinsar
sími 542.
Amatörar!
Qleymið ekki að birgja ykkur
upp með filmur og plölur áður
en þið farið f súmarfríið. —
Munið að hjá okkur fáið þið
hagkvæmustu, ódýruslu
og bestu kaupin á:
Ljósmyndavjelum, Filmum,
Plötum, P^ppír og mörgu fleiru.
Framköllun og Kopieringu
á filmum ykkar, unnið með
fullkomnustu nýtísku áhöldum.
Vöruhús Ijósmyndara hf.
Thomsenshús (Hótel Hehla). Sími 2152.
Málninga-
vörur
Veggfóður
Landsins stærsta úrval.
þeirra gat lesið nokkurt orð. —
Þá fór hann til lyfsalans, sem
einnig var vanur ýmsri skrift.
Lyfsalinn þóttist skilja bréfið.
Tók flösku og helti i hana
blöndu, rétti að piltinum og
sagði: „Þarna fær þú gott með-
al, lagsi".
suga, og setti hana á hönd
mannsins. Eftir fáein augnablik
datt hún niður dauð. „Hvern-
ig lýst yður 4“> sagði læknir-
inn. „Þessi blóðsuga hefir ekki
verið heilbrigð“, sagði maður-
inn. Þá tók læknirinn tvær aðr-
ar en alt fór á sömu leið. „Það
lítur helst út fyrir, að þær þoli
ekki blóðið í mér“, sagði mann-
auminginn, og var nú ekki far-
ið að verða um sel. „Já“, sagði
læknirinn, „blóð yðar er ban-
eitrað af nikotini, en ef þér
steinhættið að reykja, þá mun
eitrið smám saman síast úr
blóðinu, og þér fáið að nýju
starfsþrek yðar og heilsu, og
þér fáið aftur yðar fyrri litar-
hátt“. „Þetta er líklegast al-
veg rétt, sem læknirinn segir",
sagði maðurinn og fór þaðan
En þegar átti til að taka, var
bréfið svo illa skrifað, að eng-
inn gat lesið það. Ungi maður-
inn fór með bréfið í prentsmiðj-
una og sýndi prenturunum það.
Þeir eru vanir að lesa mjög
misjafna skrift, en enginn
Maður nokkur fór til læknis
og sagði, að hann væri útslitinn
af erfiðri vinnu. Læknirinn
spurði hann hve marga vind-
Jinga hann reylcti á dag. Tutt-
ugu! sagði maðurinn. „Það eru
vindlingarnir, sem eru orsök
í veikindum yðar“, sagði lækn-
irinn, en því vildi maðurinn
ekki trúa, heldur stóð á því
fastari en fótunum, að það væri
erfiðið. Þá brosti læknirinn og
tók fram dýr sem heitir blóð-
Ipsfa líl
athugar innkaup sín í þarfir
heimilisins.
Kaffibætirinn Sóley er við-
urkendur að gæðum af fjölda
húsmæðra.
Sóley er ódýrasti kaffibætirinn.
Biðjið ætíð um Sóley.
Kaífíbreiisla Reykjayíkur.
staðráðinn i að hætta hinum
skaðsömu og spillandi lóbaks-
reykingum.
Nýlega hefir verið tekin upp
sú nýbreytni í Englandi, að við
öll gildi geta gestirnir tekið sér
sólbað, ef þeir vilja. Þegar gest-
um er boðið eru þeir beðnir að
taka með sér sundföt. Sólböðin
eru tekin í stórum sal, sem er
upplýstur með eftirgerðu sólar-
Ijósi. í salnum eru svo legu-
bekkir, smáborð og útvarps-
tæki; á legubekkjunum liggja
svo gestirnir, eta og drekka og
láta dæluna ganga, en „sólin“
hellir yfir þá brennandi geisl-
um, þótt blindhríð sé úti.
Prentsmiðjan Gulenberg.
10
aði til að geta kyst þá burtu! En til þess að þeir mættu
hverfa, hlaut breytingin að koma innan að; það vissi hún.
Þegar hún nú sá hann koma, fór titringur um hana, því
að hana grunaði, að samræðan, er til stóð milli þeirra, mundi
aðeins auka á beiskjuna í huga hans, og var hrædd um, að
sér yrði um megn að vinna bug á henni. Henni var það fyrir-
fram ljóst, að sér mundi tæplega hepnast að snúa honum á
sína skoðun. Mundi hún einu sinni geta fengið hann til að
skilja hana?
Hann koxn inn í herbergið, eins og elsku drengurinn
hennar mömmu sinnai', en þá varð honum litið á bréfið, og
í saxna bili bi-eyttist hann allur. Augun skutu eldingum,
drættirnir um munninn urðu djúpir og harðir, og lýstu
megnri beiskju.
Hann hafði komið auga á prentaða heimilisfangið, og
skilið þegar í stað, fiá hverjunx bréfið væri.
Hvaða erindi getur hann haft við þig?
í stað þess að svara, rétti hún honum bréfið, og las hann
það, standandi við hlið henni.
Hún leit framan í hann, til þess að sjá, hversu honum
yrði við hið óvænta tilboð. Henni lá við að brosa með sjálfri
sér að áhrifunum, er hann hafði á hana. Hvað var hann
annað en drengur, og það ofan í kaupið, drengurinn henn-
ar? En samt sem áður fanst henni, að hún hafa við svo
mikinn kraft að etja, þar sem hann var, að því væri líkast,
sem hann hefði örlög þeirra allra i hendi sér.
Hann stokkroðnaði í framan, meðan hann var að lesa
bréfið, og er hann hafði lokið því, böglaði hann því saman
n
i hægri hendi, og leit fast á móður sína.
Hún sá, að hér átti hún fyrir höndum harða barátlu, og
i þeirri baráttu mundi hún ekki bera hærra hlut, en þrátt
fyrir það yrði hún að leggja lit í hana.
—• Hefir þú svarað? spurði hann, því að hann sá af dag-
setningu bréfsins, að hún hafði hlotið að fá það fyrir eitt-
hvað tveim dögum.
— Nei, ég varð auðvitað fyrst, að skoða liuga minn um
málið, og bera það undir ykkur þijú.
— Er svo sem nokkur þörf á að skoða huga sinn um
svarið? Svarið er auðvitað sjálfgefið.
Hvaða svar finst þér vera sjálfgefið?
Þóttafult, biturt nei, mælti hann, án þess að hugsa sig um.
Hún svaraði ekki. Hún virti fyrir sér hönd hans, er hafði
vöðlað bréfinu saman í kökk. Sú hönd var vel sköpuð, vel
ættuð, sterkleg, fim, trygg hönd, en jafnframt ósveigjanleg.
Á þá hiind mátti treysta og láta sér þykja innilega vænt um;
en sú liönd gat iíka skotið manni skelk í bringu, þvi að hún
hafði það til, að vera liarðskeytt.
Þér getur þó víst ekki komið til hugar, mamrna, öðru vísi
lagað svar? spurði hann xneð hvessu í röddinni; undrun
skein út úr augum lians og þau tóku að leiftra í xskyggi-
legra lagi.
Honum liafði ekki til hugar komið, að hún gæti haft aðra
skoðun á þessu máli cn hann. En orð hennar, þó einkum
þögn hennar vöktu hjá honurn grun um, að þessu gæti ein-
rnitt verið þann veg farið.
Hún benti á stól hjá skrifborðinu, er hún sat við.