Brautin - 22.03.1929, Blaðsíða 2

2
BRAUTIN
o
o
8
laooooooooooooooeioacHMfsa
J o
BRAUTIN |
O kemur út á föstudögum. — O
— Mánaðargjald fyrir fasta á- g
skrifendur er 50 aura; einstök O
blöð kosta 15 aura.
AFGREIÐSLA blaðsins er á S
Lokastíg 19, ö
uppi. — Opin kl. 5—7 daglega. g
000000000000000000000000
menningu þjóðarinnar í íram-
tíðinni, að hætta ekki hollum
lifnaðarháttum sveitanna, þó
ilia gangi um stund.
Þeir vilja sanna mál sitt með
því að byrja á að reyna mátt
sveitanna, á þann hátt, að þau
héruð, sem auðugust og frjó-
sömust eru séu fyrst tekin til
ræktunar í svo stórum stíi og
með svo fullkomnum tækjum,
að verulegur árangur megi fljót-
lega sjást.
Þau héruð, sem tiltækilegust
eru, álíta allir Suðurlandsundir-
lendið.
En því er svo 1 sveit komið
að ómögulegt er að þetta geti
heppnast eða borið tilætlaðan
árangur, nema því sé séð fyrir
samgöngubót, sem sé svo örugg
að gengið geti allan tima árs,
vetur sem sumar, í illviðrum
sem góðviðrum og jafnframt svo
endingargóð og ódýr til flutn-
inga, að allar framleiðsluvörur
austan-bænda geti staðist sam-
keppni við framleiðslu annara
þjóða.
Þetta samgöngutækl er til,
þetta samgöngutæki er notað af
öðrum þjóðum með besta árangri.
Þetta samgöngutæki er að dómi
lærðustu og vitrustu samgöngu-
fræðinga, bæði erlendra og hér-
lendra, að eins eitt. Það er
jArnbrautin.
Pað er trúin á sveitirnar, það
er skilningur vor á hinu mikils-
verða hlutverki bœndastéltarinnar
i menningarsögu frámiiðarinnar,
sem veldur þvi, að vér megum
ekki hugsa til að sjá hana vesl-
ast upp i fátœkt og örbirgð. Þvi
við það er frægasta menningarhæli
íslen'ku þjóðarinnar lagt i rústir.
En það er líka að voru áliti
beinlínis stór-háskalegt, þegar
litið er á það frá bláköldu fjár-
hagslegu sjónarmiði.
Því þó fiskiveiðar vorar gangi
nú vel og gefi mjög mikinn og
góðan arð, þá er alls eDginn
vissa fyrir því að svo muni
verða framvegis, þvert á móti.
Því meiri sem hagur af fiski-
veiðum er, því fleiri fara að
stunda þá atvinnugrein. Við það
hleypur ofvöxtur í framleiðsluna,
sem hefir í för með sér stórfelt
verðfall vörunnar á sölumark-
aðnum, Verður þá tapið ef lil
vill þeim mun meira, því meira
sem aflast. Þannig getur jafn-
vel góðæri snúist til skaða.
En auk þess má alt af búast
við fiskileysisárum öðru hvoru,
þar sem mörg hundruð togarar
Sveitakonan.
Einyrkjans er óður
ætíð laus við harkið,
oft er hugur hljóður,
hærra þráir markið.
Öllum eldri fræðum
er nú búin tína;
ein hjá eldhúsglæðum
yrki’ eg vísu mína.
Bíður mér þá Braginn
bjartan sinn í lundinn,
að lokka er ’hann laginn
líður fljótt hver stundin.
Geislar gulls af sjóðum
gríp þar ör og boga,
hrekk eg upp hjá hlóðum
hætt er nú að loga.
Sú þarf mörgu að sinna,
sem er ein um störfin
verður æ að vinna
vekja, skylda og þörfin.
Pað er ei til þrautar
þó að gangi svona.
Ber upp merki »Brautar«
bjartsýn sveitakona.
Valla á Völlum.
Rakvélar.
Rakhnífar.
Rakvélablöð.
Bonolía á Mublur.
Fægilög
Bonvax.
Gólflakk.
Vald. Poulsen,
Klapparstíg 29. — Sími 24.
elta fiskinn látlaust uppi allan
ársins hrÍDg með hinum full-
komnustu veiðitækjum.
Alt þetta bendir ótvírætt til
þess að vér megurn alls ekki
treysta sjávarútveginum einum
í framtíðinni. Heldur verðum
vér alt af að eiga traustan og
góðan bakjarl, ef illa fer. Og
þessi bakjarl á að vera land-
búnaðurinn.
Ef við fáum örugga sam-
göngubót austur, getum vér
eignast þar héruð, sem geta
fætt og klætt mikinn hluta
landsmanna, þegar komin eru
i sæmilega rækt.
Þetta er enginn draumur eða
höfuðórar. Þelta er óhrekjandi
sannleikur.
Þess vegna er baráttan fyrir
samgöngubótum austansveitanna
svo hörð. Þess vegna verður
aldrei hætt fyrr en sigur er
unninn.
Það má tefja málið, það má
þvæla þvi fram og aftur af á-
hugalitlum og vitgrönnum þing-
fulltrúpm. Fyrirlitlegur héraða-
kritur getur seinkað því.
En alt kemur það fyrir ekki
neitt. Trúin á sveitirnar hlýtur
að sigra að lokum. Því ræktun
þeirra og yrking á að geta crðið
örnggasti og farsælasti atvinnu-
vegur íslendinga um alla framtið.
Falskar tölnr.
Eitt af því ljótasta, sem fram
hefir komið frá samgöngubóta-
fjendum er hin vítaverða lilraun
þeirra tii að falsa hina ttarlegu
kostnaðaráætlun járnbrautar-
fræðinganna. Hefir talnafölsun
þeirra verið hin gifurlegasta. .
Eins og kunnugt er, hafa sér-
fræðingarnir, hinir færustu, sem
völ hefir verið á, áætlað, að
brautin muni kosta rúmlega 6
miljónir króna. Þessa tölu hafa
óvinir auslansveitanna hækkað
upp í 10 miljónir króna, án þess
að færa nein rök fyrir eða sýna
íram á í hverju kostnaðaráætl-
un sérfræðinganna sé röng. Menn,
sem varla hafa járnbraut séð og
aldrei fengist neitt við járnbraut-
arlagningu taka sér fyrir hend-
ur að kollvarpa alt í einu hinni
nákvæmustu og samviskúsöm-
ustu áætlun fræðimanna í þessu
máli og bygpja nýja áætlun af
handahófi, sem á engu er bygð
nema þeirra eigin fávisku og
framfaraóbeit. Hvernig má treysta
slíkri áætlun? Hvernig má treysla
áliti og dómgreind þeirra manna,
sem svo ósvífnir eru í fram-
komu sinni, þegar um hið mesta
þjóðarvelferðarmál er að ræða?
Vjer sjáum það ekki? En hitt
sjáum vjer vel, að með þvi að
koma fram með þessar fölsuðu
tölur ætla þeir að hræða fáfróða
menn frá stuðningi við málið.
Vel kann að vera aö þeim tak-
ist það í svip. Og vist er um
það að nokkuö mun þeim þeg-
ar hafa orðið ágengt með þessu.
En nú viil svo vel tii að einmitt
Nankinsföt.
Þetta al-viðurkenda
er trygging fyrir haldgóðum
og velsniðnum slitfötum.
um þetta atriði, kostnað brautar-
lagningarinnar má fá fulla vissu
áður verkið er haflð. Hér þarf því
enga ágiskun. Fölsku tölurnar
munu falla af sjálfu sér um koll.
Vissuna má fá með þessu
móti: Þegar þingið hefir veitt
heimild til járnbraularlagningar
samkv. framkotninni kostnaðar-
áætlun járnbrautarfræðinganna
býður stjórnin út lagningu braut-
arinnar annaðhvort í einu lagi
eða í smærri hlutum eflir því
sem vegamálastjóra þykir hent-
ast. Útboðin verða send til
helstu iðnaðarlandanna, sem lík-
legt er að vildu taka að sér
lagninguna, svo sem Svíþjóöar,
Þýskalands, Belgíu, Englands,
Bandaríkjanna o. s. frv. Þegar
tilboðin koma má sjá næstum
upp á eyri hve rnikill kostu-
aðurinn verður.
Mun þá sjást hverir réttara
hölðu fyrir sér hinir þaulæfðu
lærdómsmenn eða hinir fáfróðu,
þekkingarsnauðu handahöfs talna-
falsarar, sem alt kapp lögðu á
það, að ýkja sem mest, en vita
sem minst.
Frh.
Sálarlíf barna.
Frh. ----
En það er ekki einungis skap-
gerð þeirra sem með barnið
fara, sem hefir áhrif á sálarlif
þess heldur alt það umhverfi,
sem þáð lifir í. Alt sem j>að
heyrir, sér og finnur til, jafn-
vel það sem vér köllum dauða
hluti, sem lifandi verur, hefir á-
hrif á skapgerð barnsins og
mótar hana að meira eður
minna leyti.
Forejdrar, eður þeir, sem
ganga hörnum í foreldra stað,
ættu vandlega að íhuga hve
háleitt hlutverlc þeim hefir ver-
ið falið, eður tekist á hendur,
með þvi að sjá hinum unga
heimsborgara fyrir uppeldi, og
að það hvílir mikið á þeirra á-
byrgð hvaða gagn þjóðfélaginu
verður að honum, nær hann hef-
ii' náð þroska og aldri til að
starfa fyrir sjálfan sig og aðra.
Eí' faðir eður móðir, eður aðr-
ir sem umgangast barnið, gariga
með afbrygðissemi, tortrygni,
síngirni, Íeiði, hatur og þótta,
þólt þessar hugsanir séu ekki