Brautin - 26.04.1929, Blaðsíða 3

BRAUTIN
3
Orchid’ee
blómaáburðurinn inniheldur öll
þau efni, sem blómin þarfnast.
Er mjög hentugur í notkun og
reynslan hefir sýnt að blóma-
áburður þessi á heima hjá öllum
blómum. Fæst hjá neðantöldum:
Verzl. Vísir, Jes Zimsen,
Silla 6c Valda, Liverpool,
Hirti Hjartarsyni, Bræðra-
borgarstíg 1. Guðm. Hafliða-
syni, Vesturgötu 39. Blóma-
verzluninni Amtmannsstig
5, Verzlun Þórðar frá
Hjalla, Laugaveg 45. Liver-
pool-útbú, Laugaveg. Verzl.
Drífanda, Laugaveg 63. R.
Guðmundsson Gt Co. Hverf-
isgötu 40. Verzlun Venus,
Bergstaðastíg 10. Einar Eyj-
ólfsson, Þingholtsstræti 15.
Á nefndin miklar þakkir skilið
fyrir starfsemi sina i þarfir þessa
nanflsynjamáls. Mun formaður
nefndarinnar og allar aðrar
nefndarkonur hafa lagt og leggja
alt kapp á, að allur undirbún-
ingur málsins verði sem bestur
og fullkomnastur.
Og eftir undirtektunum i Nýja
Bió að dæma, má alveg treysta
þvi, að konur skilji fyllilega
þörf málsins og sameini sig um
það, og aö konur i öllum sýsl-
um landsins geri þá kröfu til
þingmanns sins, að hann leggi
þvi lið sitt, án tillits til annara
stjórnmálaskoðana, enda eiga
konur úr öllum flokkum sæti 1
nefndinni.
Annars er það stórmerkilegt,
að fulltrúar þjóðarinnar á Al-
þingi, skuli ekki fyrir löngu
hafa komið auga á þessa bráðu
og brýnu þörf og samið slikt
lagaákvæði, að ekkjum og föð-
urleysingjum væri (yllilega borgið
fjárhagslega.
Nefndin hefir komið á fót
upplýsingarstöð uppi á lofti f
Guðspekishúsinu, þar geta kon-
ur fengið allar upplýsingar við-
vikjandi þessu máli, og fengið
afhent eyöublöð undir skýrslur.
Stöðin var opnuð siðastliðinn
miðvikudag og verður opin dag-
lega frá 4—6 og auk þess á
miðviku- og fimtudagskvöldum
frá 8—10 e. m. Væri æskilegt
að allar konur, sem áhuga hafa
fyrir málinu gefi sig fram við
nefndina hið allra fyrsta.
SfllÍIlfl
f
Heimilisiflnaflarfélag lslands
hefir haft opna sýningu undan-
farna daga á munum, sem
ofnir hafa verið á námskeiði
félagsins i vetur.
Kenslukona var frk. Brynhild-
ur Ingvarsdóttir, sem er fram-
úrskarandi vel að sér um slfka
hluti.
Námskonur voru 10. Hafa
þær unnifl talsvert * mikla og
prýðilega fallega vinnu.
Það sem einkum vekur at-
hygli manns er að efnið i
160
En hann spratt á fætur, settist við hlið henni, og vafði
hana að sér með hamslausum ákafa, til þess á þann veg að
sefa hana. Henni fanst hann rykkja sér upp með rótum og
fleygjast með sig á braut í æstu stormviðri.
— Vera, lofaðu mér því, sverðu mér, að verða mér trú'
mælti hann í skipunarróm, en þó lágri, ástriðuþrunginni
röddu.
— Aldrei skal eg unna öðrum en þér. Þvi lofaði hxin fús-
lega, af jafn heitri ástarþrá og fram hafði komið hjá honum.
— Lofaðu mér þvi, að giftast mér undir eins og eg verð
fær um að bera það upp við þig.
Hún hikaði við, en hann var ósveigjanlegur, og hún reynd-
ist magnlaus gegn honum og sinni eigin ást. Hún lofaði
þessu.
— Lofaðu því, að láta engan og ekkert skilja okkur! hélt
hann áfram.
— Er eg ekki búin að lofa nógu?
— Lofaðu þessu, þá fer eg ekki fram á ineira.
Hún lofaði því.
—■ Nú ertu mín, Vera, svo sannarlega sern guð er yfir
þér! mælti hann sigri hrósandi, og tneð hamslausum ákafa
þrýsti hann henni að sér.
Það var ekki að eins ástmey hans, er hann faðmaði að
sér, það var um leið dóttir óvinar hans, er hann rændi nú
frá honum. Það lá við að hrollur færi uin hana, þvi að hún
fann hvorttveggja brjótast um í honum, hatrið og ástina.
vefnaðinum er að mestu unnið
úr islenskri ull og mikið af því
litað með islenskum litum, þrátt
fyrir mikla örðugleika, nokkuð
einnig úr pakkalit.
Samsetning — niðurröðun —
lita er viða prýðilega falleg og
sumstaðar framúrskarandi, t. d.
er púðaver eitt, sem maflur
veitir fljótt athygli, ofið með
átta litum, 4um mosalituðum
og 4um njólalitum, alveg gull-
fallegt, þá kveður mikið að vegg-
teppi, sem ofið er eftir 200 ára
gömlu teppi. Svo eru divan-
teppi, borðdreglar og glugga-
tjöld alt sérlega fallegt og
smekklegt.
En eitt er á sýningunni, sem
hefir verið mjög iitið þekt hér
á landi áður, það eru gólfrenn-
ingar ofnir úr niðurkliptum
tuskum. Eru það áreiðanlega
ódýr teppi, þvi á mörgum
heimilum fellur mikið til af
prjónataui, sokkum o. fl., sem
einkisnýtt er, en ágætt i þessi
teppi. En fátt gerir meiri hlýju
i ibúðir manna en snyrtileg
gólfteppi.
Væri óskandi afl sýning þessi,
hvetti konur til að nema þessa
ágætu list — vefnaðinn —, þar
sem líka er völ á svona góðri
og ódýrri kenslu og þeirri sem
Heimilisiðnaðarfélagið hefír með
að gjöra. Gætu t. d. sveitakonur
prýtt og fegrað heimili sin með
vefnaði, myndi það mikið ó-
dýrara, vandaðra og haldbetra
en aðkeyptar vörur, enda verða
fjöldi heimili að fara allrar
slikrar erlendrar vöru á mis,
sökum þess hve verðmikil hún
er, en heimavefnaður yrði aldrei
eins tilfinnanlegur, þvi ullin er
Guö hennar mömmu.
i heimilinu og ánægjan yfir
verkinu myndi margborga þafl.
Konur þær sem gengist hafa
fyrir heimilisiðnaðarmálinu hafa
int mjög þarft starf af hendi
með þvi að gangast fyrir náms-
skeiðum og bæta og fegra smekk
kvenna og vekja athygli þeirra
á hve fagrar vörur er hægt að
vinna úr islensku ullinni.
Þetta hlýtur að hafa kostað
mikla og langa vinnu, en þeim
mun ánægjulegra er það þegar
góður árangur er sýnilegur af
þessu þjóðþrifastarfi.
Fréttir.
Simakappskáhlr. — Sex
kappskákir þreyltu helstu skák-
menn Reykjavikur siðasll. sunnu-
dag við úrvals-skákmenn Norfl-
manna i Oslo. Þær hófnst kl.
7l/« um morguninn og var slitið
kl. 6 siðdegis. — Skákunum var
þá ekki öllum lokið, en Sviar
eiga að dæma um úrslit þeirra,
sem ekki hafði unnist timi til
að klára. Álitið er að lslend-
ingnm muni dæmdur sigur, og
er það skákmönnum vorum
heiflur mikill.
íslensku skákmennirnir voru
hinir rólegustu, þó barist væri
af kappi miklu. Hr. Eggert,
skákkonungur var hinn kátasti
og lék svo létt og fljótt að unun
var á að horfa. Var vart komið
simskeyti um leiki mótstöðu-
manns hans, áður hann var
búinn að semja svar til hans og
sendi jafn óðum. Einn skák-
manna hr. Ásmundur Ásgeirs-
157
Hvað hefir þá faðir minn til saka unnið?
— Þú veist, að hann græddi á viðskiftum við föður minn,
en hann stóð slyppur eftir.
Hún hneigði höfði til samþykkis því, að það hefði hann
sagt henni.
— Málið er þannig vaxið, er nú skal greina. Ýms ófyrir-
sjáanleg óhöpp höfðu steðjað að föður mínum, majór Grip-
enstam. Leitaði hann þá ráða hjá vini sinum, framkvæmdar-
stjóra Gissler. Bauð hann honuin þá allmörg hlutabréf, er
inundu gefa honum hærri vexti, en annars væri kostur á,
gegn veði í Fallsta. Skilurðu?
— Faðir minn seldi föður þinum hlutabréf gegn veði i
Fallsta? Var ekki svo?
— Jú, af hlutabréfunum voru þá hærri vextir, en vextirn-
ir, sem faðir minn þurfti að greiða af veðskuldum sínum;
á þann hátt græddi, faðir minn á hlutabréfakaupunum, og
vinur hans beið liallann, og gerði honum þannig greiða af
óeigingirni sinni.
Hæðniskeimurinn í rödd Vilhelms gerði það að verkum,
að hún bliknaði, draup höfði i gaupnir sér, til þess að hylja
andlitið fyrir honum.
— Þetta tal verður þér of þúngt, elskan mín; sleppum þvi.
Nei, nei, haltu áfram.
Hann tók sér ákaflega nærri, að þurfa að særa titrandi
hjarta hennar. Þegar hann hóf ákæru sína, hafði hann ein-
ungis hugsað um misgjörðamanninn, en ekki um sársauka
dómarans. Hann hefði fenginn viljað falla frá ákæru sinni, en