Eyjablaðið - 05.06.1927, Blaðsíða 2

*T.TABLA»W
Til minnis
./ V.' •
Bæjarfógetasknfstoían er opin alla
virka daga frá kl. 1—3. e. m. og
irá 5V*—61/* e. m.
Bæjarstjóraskrifstofan alla virka
daga frá kl. 1—2 e. m. og frá
kl. 6—7 e. m.
Bæjargjaldkerinn við á sama tíma.
Pósthúsið frá kl. 10—12 f. m og
l—6 e. m.
Bókasafnið:
Útlán: Sunnud. frá kl. 91/*—117*
e. m. Miðvd. frá kl. 5—7 e. m.
Föstudaga frá kl. 7—8^/» e. m.
Lestrastofa safnsins er opin:
Mánudaga frá kl. 7—10 e. m.
Miðvikudaga frá kl. 61/*—10 e. m.
Föstudaga frá kl. 6Va—10 e. m.
Viðtalstíini hjeraðslæknis: Virka
daga frá kl. 1—3 og 5 — 7 e. m.
Sunnud. 11—12 f. m. og 1—2e.m.
Páll V. G. Kolka virka daga frá
kl. 1 aVa—2 og 7—8 e. h.
Sunnudaga 3—4 e. h.
Leifur Sigfússon tannlæknir frá kl.
10—ll1/* f- m. og lVss—3Va e.m.
alla virka daga.
Útbú íslandsbanka: Alla virka
daga frá kl. 11—12 f. m. og 1—3
•. m.
Hverjir eru hættu-
legustu óvinir
alþýðunnar?
Flwtir menn ágirnast peninga,
fyrir peninga þiæla þeir (sumir
hverjir) svo að segja nótt og dag
allan eða mestallan árshringinn,
íyrir peningagræðgi hafa margir
látið lífið og æruna. En þótt þessi
daemi sjeu deginum Ijósari og sann-
ari, láta menn sjer eigi segjast.
Barátta verkalýðsins fyrir bætt
um kjörum, er við auðvaldið og
peningavaldið, einmitt við þann
óvin sem margur óttast og elskar
mest. Kosningabarátta og kosninga-
úrslit sýna það best og berlegast
hve alþýðan er ennþá á lágu þroska
stigi sjálfstæðisbaráttunnar. — Að
selja atkvæði sitt og um leið svíkja
sÍDa eigin flokksbræður, sina eig
in hugsjón, er því miður algengt,
innan alþýðuflokksfylgjenda.
Þeir sem aðhafast Blíka óhæfu
kasta vopninu úr höndum sjer.
Til hvers eru svo þau atkvæði not
uð sem þannig eru fengin auðvald-
inuíhendur? Auðvitað til þess að
auka en betur vopnabúr þess. Sum
ir hverjir eru bundnir á skulda-
klafa kaupmanna, en þvi verala
slíkir menn eigi við sínar eigin
verslanir, kaupfjelögin. Það er eng-
in afsökuu að halda því íram að
þeir geti eigi (vegna banda þeirra
er knýta þá fasta við tjóðurhæl
kaupmannaverslunarinnar), kosið
sína eigin foringja. Nei, slíka menn
skortir sjálfstæðistilfinningu. Augna
blikságirndin má sín meir en löng-
unin til sjálfstæðisbaráttunnar,
gegn hnútasvipu afturhaldiins.
Hættulegustu andstæðingar
kommúnismans og sjálfstæðisbar-
át.tu alþýðunnar, eru þeir sem sigla
undir fölsku flaggi, tjá sig vera
fylgjandi stefnu alþýðunnar en hopa
þegar á hólminn er komið.
Slíkir menn eiu í rauninni brjóst
umkennanlegir. Þeir vita aldrei
hvað þeir vilja, nema þetta eitt að
hafa það gott með því að róa und-
ir á bæði borð með bilaða sál og
samvisku. Ef til vill geta þeir hald-
ið áfram með slík svik árum sam-
an, en oftast þekkjast þeir ur áð-
ur langt liður, og því fyr, því
betra.
J. Bjarnaton.
Noregsför
leikfimisflokksins.
LeikfimÍBflokkurinn sem fór til
Noregs með Lýra, frá Reykjavík
5. maí s.l. kom aftur með henni
30 f.m. og hafði getið sjer frægan
orðstýr. í flokknum voru 15
stúlkur og 7 piltar, flest skóla-eða
verslunarfólk. Flekkurinn sýndi
leikflmi víða 1 Noregi undir stjórn
Björns Jakobssonar leikfimiskenn-
ara og var hv»rvetna gerður góð-
'ur rómur að ltikfimi þeirra og
íslenskir þáttakendur gerðir að
heiðursfjelögum leikfimisfjelaga í
0»16, Friðriksdal, Bergen og víð-
ar.
Mest varð þó frægð leikfimis
flokksins í Gautaborg í Bvíþjóð, er
hann tók þátt í norðræna leik-
fimismótinu þar, sem Finnar, Svíar,
Danir/og Norðmenn keptu.
íslenski leikfimisflokkurinn ljekk
fyrstu verðlaun þar ogFinnarönn-
ur.
Hingað til hafa Finnar verió
fyrstir á norðrænum leikflmismót-
um, en nú gerði þessi litli flokk-
ur landi sinu þann heiður að
verða þar fyrstur og á hann þakk
ir skilið allra góðra manna. og
ætti að verða mörgum ungum pilt
um og stúlkum til fyrirmyndar í
X
ÆCjartaaz smjörlíRi
er Sasf.
að nota fristundir sínar til leik-
fimis og íþróttaiðkana í stað
dansleikja, bíóa og slæpingsskapar.
Fáir munu hafa búist við að
íslenski leikfimisflokkurinn bæri
sigur úr bitum á þessu kappmóti
því erlendar þjóðir líta ekki stór-
um augum á okkur íslendinga,
sem leikfimis og íþróttamenn, enda
þótt íslendingasögurnar geymi
minningar margta ágæfis íþrótta-
manna sem eru nútíðarmönnum
til fyrirmyndar.
Auðvaldið óttast heldur ekki ör-
eigana, þó beudir þróun sögunnar
á að það muni einmitt falla fyrir
samtökurn þeirra og ekki síst hjer
á landi þar sem börnin læra sög-
urnar um forna gullaldarfrelsið
þegar á unga aldri.
Sig. Guðmundsson.
Hitt ðg þetta
úr Eyjum.
(Niðurl.).
Það kom fyrir merkilegt mál
hjer i haust, þar : em bæjarstjórn
ljet til sín taka. Pað voru kola
vandræði sem leit út fyrir. Þá var
mikið veður í fulltriíum þessa
bygðarlags. Átti að sína dug og
dáð og útvega fólki ódýr kol og
það fljótt. Var símað i allar höf-
uðáttir til að fá sem best innkaup.
Nú leið og beið uns kolin komu.
Þá treisti bæjarstjórnin sjer ekki
til að afgreiða kolin — mátti ekki
vera að því. Bæjarstjóririn ekki verk
inu vaxinn, gjaldkerinn að kenna
börnum, einn að annast heimilið,
annar að spila billiard, Guðmund
ur að annast vegagerð, Eyþór í
hafnargerðinni, en bæjarstjórnin
að undanskildum bæjarstjóra kom
sjer undan því með öðru móti,
sem sje með því að láta íhalds
postulana ráða fram úr þessu mikla
IsisieJisMNJisiifajiofisjaiisiajaisiMaJ
RJETTUR
««
Tímarit um þjóðfjalags og
menningarmál. Kemur út
tvisvar á ári 10—12 ark
ir að stærð. Flytur fræð-
andi greinar um bókment-
ir, þjóðfjelagsmál, listir og
önnur menningarmál. Enn-
fremur sögur og kvæði, er-
lend og innlend tíðindi.
Argangurinn kostar 4 icr.
Gjalddagi 1. október.
Ritstjöri:
Einar Olgeirsson, kennari.
Aðalumboðsmaður:
Jón G. Guðmann, kaupm.
P. 0. Box 34, Akureyri.
Greiist áskrifendur!
gjBiaiiajai5ifajsi5iiaj5i5ifajBi5iiajBi5)
vandamáli. En auðvitað snertu þeir
ekki á afgreiðslunni sjálfir, heldur
fenpu Gísla Johnsen til þess að
afhenda kolin. En ekki mát.ti mann
garmurinn ráða verði kolanna.
Honum var sagt að selja þau fyr-
ir 20 kr. skpd. og þótti fátœkum
alþýðumönnurn það nokkuð dýrt,
en það var von að svona færi því
margir voru um ágóðann og allir
vildu fá sinn hluta og Gísli lika.
En margt fer öðruvísi en ætlað
er og svo fór með þetta. Viku
seinna kom annað kolaskip sem
bæjai stjórnin hafði ekki gert ráð
fyrir. Úr því skipi voru seld kol
fyrir 12 kr. skpd. — Parna sjeet
hvað þessir háu herrar, sem halda
sig vera, eru hollir alþýðunni. Þeir
urðu að taka rif i stórsegl, hala
inn í messann eða með öðrum
orðum, haga seglum eftir vindi.
Þeir lækkuðu verð kolanna niður
í 12 kr. skpd. og ljetu þess ógetið
að þoir töpuðu nokkuð a koiaversl-
uninni.
Það er sifelt kvartað um pen-
ingaleysi i bæjarkassanum, en það
er ekki að sjá, þvi hingað er feng-
inn hver einfeldningurinn eftir ann
an, að mestu á kostnað bæjarins
til að bora ofan i höfnina sem
kallað er, en jeg sje þess litinn
árangur, þvi það sem sá fyrsti
gerði, sagði sá næsti vitlaust og
þannig hver af öðrum. Þetta hefir
kostað drjúgan skilding. Ennfrem-
ur voru nokkrir menn látnir vera
að vinna við syðri hafnargarðinn,
en sú vinna bar litinn árangur,
nema nudda þangið af steinunum.
Jú þeir náðu saman dálitri grjót-
hrúgu en hún kostar altof mikið
af því hún er ekki til neins gagns.
Svo má geta þess að köfunarmað-