Samtíðin - 01.04.1954, Blaðsíða 8

4
SAMTÍÐIN
á plötunum sé sú sama. Og það er ekki
fyrr en móðir og barn eru komin upp í
bílinn, sem flytja á þau heim af fæðingar-
stofnuninni, að númerin eru tekin af þeim.
Sums staðar er barnarúmið merkt eins
og barnið, sem í því er. Enn láta sumar
stofnanir í öryggisskyni þegar að lokinni
fæðingu taka fingraför móður og fótaför
barns með sama hætti og rannsóknarlög-
reglan, og eru þessi kennimerki síðan
fest inn í dagbók stofnunarinnar. Fram-
angreindar varúðarráðstafanir sýna, að
eins og breyttur aldarandi hefur firrt nú-
tímafólk hræðslunni við umskiptinga
þjóðsagnanna, hafa heilbrigðisyfirvöldin
og viljað koma í veg fyrir, að mæður
þyrftu að ala í brjósti sér ugg um, að skipt
kynni að verða af vangá um börn þeirra
nýfædd.
Vei&tu?
1. Hver orti þetta:
„Von er, að stirðni helköld hönd
hálfníræðum manni.“
2. Hvað merkir landsheitið Kali-
fornía?
3. Hvar eru heimkynni tapírsins?
4. Eftir hvern er söngleikurinn Lee-
urblakan ?
5. Hver er mestur og fegurstur foss
á Vestfjörðum.
Svörin eru á bls. 29.
1 drykkjustofu einni var þessi
áletrun: Fyrir alla muni sitjið al-
veg kyrrir, meðan ykkur finnst
stofan hreyfast.
MAÐUR □□ K□ NA
í þessum þætti birtast smám saman
ýmsar merkustu ástarjátningar, sem
varðveitzt hafa.
Hvað er konan annað en draum-
ur og samt sem áður hinn æðsti
veruleiki. — Sören Kierkegaard.
Ef mér væri leyft að lifa líf mitt
á ný, mundi ég óska þess að elska
aðeins einu sinni. — Goethe.
Það er af vörum konunnar, sem
við skynjum andardrátt Guðs. —
Constant ábóti.
Nei, segir unga stúlkan eins og
við á og vonar, að það verði tekið
sem já. — Shakespeare.
Það er athyglivert, að eiginmað-
ur Xanþippu skyldi verða eins mik-
ill heimspekingur og raun bar vitni.
Sí og æ var hann að brjóta heilann
um eittlwað, þrátt fyrir stöðugt þref
í kerlingunni. En hann gat ekki
skrifað; það var alveg ógerningur.
Sókrates hefur ekld látið eftir sig
eina bók hvað þá meira. — Heine.
Sá, sem elskar, er aldrei einmana.
— Portúgalskt Ijóð.
Á daginn spann ég hör á torg,
á nóttunni hafði eg nóga sorg.
Láttu brenna logann minn,
lof mér enn að skoða’ ann,
liorfa inn í eldinn þinn,
inn í kvenna voðann.
Ólöf Sigurðardóttir.
GOTTSVEINN ODDSSON,
úrsmiður. — Laugaveg 10. — Reykjavík.
Ef yður vantar góð herra- eða dömu-
úr, ættuð þér að tala við okkur.
Sendum um land allt.