Þjóðernissinninn - 13.06.1934, Qupperneq 2

2
ÞJÓÐERNISSINNINN
Hraðfrystihús.
Markaður fyrir frystan fisk
eykst með ári hverju.
Eitt af stærstu áhugamálum útgerð-
armanna er það, að geta aflað sér ódýrr-
ar beitu og ódýrs íss til notkunar hér
heima og til að frysta fisk til útflutn-
ings.
I Miðevrópu er markaður og söluhorf-
ur á frystum fiski að aukast og um leið
og nýrri vélategundir og frystiaðferðir
á sjávarafurðum verða fullkomnari og
varan batnar, eykst notkunin og mark-
aðurinn fyrir frystan fisk.
Ég hefi aflað mér talsverðra upplýs-
inga um þetta mál, bæði hvaða tegund
frystitækja ætti að nota og hvaða mark-
aað er að vænta fyrir frystan fisk.
I stuttu máli vildi ég gera það að til-
lögu minni, að Alþingi útvegaði sjávar-
útveginum samskonar lán og kjör úr
Viðlagasjóði og bændur hafa fengið' und-
anfarin ár til kjötfrystihúsa sinna hér
á landi. Síðan yrðu byggð 7—8 hrað-
frystihús víðsvegar á landinu við hæfi
landsmanna og markaðsmöguleikanna
fyrir fiskinn. Hús þessi kosta frá 120
til 170 þúsund krónur hvert. Áður en
húsin eru byggð, ætti að senda einn eða
tvo menn til utlanda, til að kynna sei
frystiaðferðir og markaðshorfur fyrir
frystan fisk, bæði í Evrópu og í Amer-
íku. Þetta yrðu að vera menn, sem
treysta mætti og þekktu vel til atvinnu-
veganna hér.
Menn sjá nú, að ár frá ári þrengir
meir og meir að um sölu á saltfiskinum,
auk þess sem aðrar fiskitegundir en
þorskurinn eru mjög verðmætar til
frystingar, en oftast nær ómögulegt að
koma þeim í verð með öðru móti.
Allar líkur virðast benda til að með
þessu móti væri hægt að afla landinu
markaðs fyrir nokkurn hluta af fisk-
afla sínum og ættu menn því að leggj-
ast á eitt um að hrinda þessu máli í
framkvæmd sem fyrst.
Óskar Halldórsson.
Páll inismlaiar sig.
Páll Þorbjarnarson var lengi vel von-
góður um fylgi sitt og var að hvísla að
flokksbræðrum sínum og breiða það út,
að hann gæti kannske orðið uppbótar-
þingmaður.
Þegar Páll sá hve mikið fylgi þjóð-
ernissinnar höfðu hér á fundum sínum,
fór honum að líða illa. Hann hafði mis-
reiknað sig og haldið að óánægðu sjálf-
stæðismennirnir myndu koma til sín.
Hann hélt að kommúnistahópurinn, sem
er að yíirgefa ísleif, kysi sig og hann
hélt að aðdáendur og fylgismenn Kolka
myndu kjósa sig.
En allt þetta var misreikningur. Hann
misreiknaði fylgi Öskars. Hann hélt í
byrjun að það væri lítið fylgi, sem Óskar
Halldórsson hefði, en nú veit hann að
það eru vonbrigði og misreikningur.
Hann veit að fylgi Óskars Halldórssonar
fer langt fram úr fylgi hans. Og ofan
á allt þetta bætist sú sorg fyrir aum-
ingja Pál, að hann er að tapa af sínu
eigin flokksfylgi yfir til Öskars.
Páll misreiknaði fleira. Hann hélt að
Þorsteinn Víglundarson myndi auka sér
fylgi, en það fór öðru vísi en ætlað var.
Páll hélt að það myndi verða klappað
fyrir sér á fundunum, en þar misreikn-
aði hann sig sem endranær.
Jóhann yondnr og tiræiur
Þegar Jóhann kom á fyrsta sameigin-
lega fund allra frambjóðenda í barna-
skólaportinu, var hann illur og súr yfir
því, hve mikið fylgi þjóðernissinnar
höfðu þar.
Hann fann þá strax að fylgi hans var
ótryggt og mennirnir, sem hann var van-
ur að heilsa, kveðja og kjassa um kosn-
ingar, tóku ekki eins innilega og áður á
móti þessari venjulegu umhyggju, sem
hann er vanur að sýna þeim fyrir kosn-
ingar, því að þeim afstöðnum er svip-
urinn, kveðjurnar og handbragðið allt
öðruvísi.
Kjósendur vita, að -fylgi óskars Hall-
dórsonar vex með hverjum degi, en Jó-
hanns minnkar, og kjósendur vita einnig,
að Óskar tekur allan þann fjölda af
sjálfstæðismönnum, er fráhverfast Jó-
hann.
Kjósendum er líka kunnugt um, að
fylgi Öskars Halldórssonar fer nú svo
hraðvaxandi, að ekkert þýðir lengur
fyrir Jóhann eða aðra að þræta fyrir
það.
H. S.
Ég kýs ÓSKAR.
Ég er einn af þeim gömlu sjálfstæðis-
mönnum, sem lengi hafa kosið Jóhann,
því að það hefir ekki verið í annað hús
að venda, en nú eftir fundi þjóðernis-
sinna nú undanfarið hér í Eyjum, kýs
ég fulltrúa þeirra hér, Öskar Halldórs-
son.
Við þekkjum margir Óskar, og ekki
nema að góðu einu. Ég þori óhikað að
fullyrða, að komist Óskar Halldórsson á
þing, yrði hann þessu plássi til ómetan-
legs gagns, bæði utan þings og innan.
öskar Halldórsson er enginn ónytj-
ungur og er þaulkunnur allri útgerð,
sma;rri sem stærri. Ég vil ekki van-
þakka Jóhanni Jósefssyni neitt. Hann
hefir margt nýtilegt gert fyrir þetta
pláss og alltaf verið góður og gildur
kaupsýslumaður, en það er annað, sem
ekki hefir komið fram hjá honum eins
greinilega og hjá þeim þjóðernissinn-
unum óskar Halldórssyni og Helga S.
Jónssyni, en það er, að jafnara og rétt-
ara má skifta vinnunni og afrakstri
hennar, hvort heldur er á landi eða
hlutur úr sjó.
Sjómaður.
Kosningabaráttan er hafin. Marxist-
anir og íhaldsmenn hafa lagt land undir
fót, og hvar sem þeir hafa farið, hefir
sundrung og óvild manna á meðal farið
vaxandi, því þar sem sundrung er út-
rýmt, þrífast stéttaflokkar ekki,
Flokkur þjóðernissinna hefir menn í
kjöri aðeins í þrem kjördæmum. Eitt
þeirra er Vestmannaeyjar.
Þangað fóru í síðastliðinni viku sex
þjóðernissinnar í Reykjavík, til þess aó
útbreiða kenningar sínar.
Þessarar farar munum við minnast
alla æfi.
Það er einkum tvennt, sem því veld-
ur: Áhugi Vestmanneyinga á stefnu okk-
ar og ágætis móttökur.
Stjórnmálaviðhorfið í Vestmannaeyj-
um er það sama og nú er um allt land.
íhaldsinenn hafa lengst af farið meö
völd í eyjunum. Eins og að líkum lætur
hafa sömu annmarkar komið fram í at-
vinnulífi og stjórnarfari þar eins og ann-
arsstaðar, sem þeir hafa farið með völd.
Áhugaleysi fyrir bættum kjörum alþýð-
unnar og ósanngirni í viðskiftum við
hana, hræðsla og þrekleysi í viðskiftum
við marxista hafa stuðlað að sívaxandi
fylgi rússnesksinnaðra föðurlandsníð-
inga. Menn hafa ekki getað sætt sig við
íhaldsstefnuna, og hvert áttu þeir svo
að fara annað en í gapandi gin þessarai'
stefnu?
Þá kemur Flokkur þjóðernissinna
fram á sjónarsviðið. Hann ákærir allt
íhald og marxisma, innanlands sundrung
og undirlægjuhátt gagnvart örðum ríkj-
um (sbr. norsku samningana), stétta-
baráttu og auðgun einstakra manna á
kostnað heildarinnar. Hann ákærir ríkj-
andi ástand. Hann krefst starfs, misk-
unnarlausrar baráttu gegn öllum óheil-
indum í íslenzku þjóðlífi. Hann heimtar,
að þjóðarviljinn sé framkvæmdur.
Þess vegna fylkjast allir unnendur
menningarlegs, fjárhagslegs og stjórnar-
farslegs sjálfstæðis Islands undir merki
þjóðernissinna.
Sennilega munu Vestmanneyingar
verða fyrstir til að opna augun fyrir
sannleiksgildi þjóðernisstefnunnar, þeir
munu verða fyrstir allra til að hrinda
af höndum sér afturhaldi og marxisma.
Vestmannaeyjar verða fyrsta kjördæm-
ið, sem sendir þjóðernissinna á þing.
Þá hefir ferð okkar orðið til góðs.
Vestmannaeyjafararnir.
Ritstjóri: Hélgi S. Jónsson.
Prentsmiðja Jóns Helgasonar,