Þórshamar - 09.01.1934, Blaðsíða 2

ins, sem skýtur úti í Örfirisev.
Úr því að það fær hvorki aug-
lýsingar nje brjef frá Hinrik
framar, þá gætu svona bréf
orðið því ákjósanlegt umtals-
efni, einkum ef ekki væri
bor'gað undir þau. Svo gæti
einbver atvinnulítill lögfræð-
ingur* fengið atvinnu við að
rannsaka málið, sem kalla
mæ'tti „nýlt hótunarbréfa- og
fjárglæframál“. Mér finst þetta
ibugunarvert.
En meðal annara orða, ætli
Gísli Gúmm yngri og Co. geti
stefnt mér, ef eg sendi blað-
skömminni þessi gömlu ]>réf,
sem til mín eru komin -— og
borgaði ekki burðargjaldið?
Jórias ekld frá Hriflu.
iLyg'arxiar
um Þýskaland.
Á gamlársdag birtist í einu
dagblaði lijer i bæniun grein
eftir J. J. (Jónas frá Hriflu)
sem vakti enn á ný athygii á
þessum manni vegna óvandaðr-
ar frásagnar og lyga. Var grein-
in um helstu heimsviðburði s. 1.
ár — og var þá náttúrlega xninst
á stjórnarskiftin og þá breyt-
ingu sem befir orðið i Þýska-
landi síðan Hitler tók ]>ar við
völdum.
J. J. lieldur iðju sinni áfram
livar og livenær sem honum
býðst tækifæri. Hann er svo
vanur að fara með ósannindi
að á gamlársdag kveður bann
árið á sama liátt og liann byrj-
aði það — með lygum og rógi
um pólitíska anclstæðinga, í
þetta sinn um þýsku Nazist-
ana. —
Fullyrðingar J. J. um að
belmingur þýsku þjóðarinnar
beri á sjer skammbyssur til að
skjóla binn belmingími, eru
elcki nema ósvifnar lygar bon-
um einum samboðnar. — Skraf
J. J. um niðingsverk og þær
hörmungar sem Nazistar eiga
að hafa gert sig seka um er vist
iekið upp úr hinni illræmdu,
Brúnu bók, sem Konnnúnista-
lýður befir gefið út til þess að
reyna að ófrægja framgang og
sigur slefnu Hitlers og manna
lians. Hvers vegna l'ór J. .1. ekki
sjálfur um Þýskaland í síðustu
frægðarför sinni, þegar bann
flæktist alla leið til Spánar til
þess að reyna að bafa góð áhrif
á þá viðskiftaþjóð vora? —
Hefði það þó ckki orðið bonum
neitt kostnaðarmeira heldur en
að flækjast í bíluin með erind-
rekann um allar trissur. Mun
J. J. vist ekki hafa treyst sjer
að fara um Þýskaland, þar sem
hann myndi þá hafa sjeð bvað
það er, sem þýska þjóðin hefir
gert á nokkurum mánuðum,
þar eð bann þá gæti ekki logið
eins um ástandið í landinu —
Þ O R S H A M A R
vildi lieldur lialla sjer að níðrit-
um en að sjá með eigin augum
l’ramgang og velmegun þýsku
þjóðarinnar. —
Alþýðublaðið befir undan-
farið flult rangar frjettir frá
Þýskalandi og ýmsan óliróður
um Hitler ög stjórn hans. Þó
tók úl vfir þegar Þorbergur
Þórðarson fór að rita um á-
standið i Þýskalandi. •— Var
náttúríega ekki liægl að Jjúast
við miklu rjettlæti eða sann-
girni af þessum manni í skrif-
um bans, þar sem bann er svar-
inn óvinur sigurstefnu þessarar
miklu menningarþjóðar lieims-
ins en þó hjelt enginn að
bann skvldi setja slík met i lyg-
um, óbróðri, ósvifni og rudda-
skap og raun liefir orðið á. —
Sýknt og beilagt var barið
inn i böfuð fólksins með þrum-
andi slóryrðum að liata, of-
sækja, drepa og myrða alla
sem befðu aðrar skoðanir cn
Nazistarnir ritar Þ. Þ. —
Geta allir sjeð, að slíkur ril-
báttur er engum manni, sem
er vandur að virðingu sinni,
samboðinn.
Boðskapur Hitlers til þjóðar
sinnar var ekki um befnigirni
þelclur um skilyrðislaust við-
reisnarstarf á öllum sviðum.
það er þetta sem gert hefir ver-
ið — viðreisnin befir verið liaf-
in á öllum sviðum en ekki
ofstækisfullar ofsóknir eins og
Þ. Þ. fullyrðir. Frásögn Þ. Þ.
um pyndingar o. fl. þessbáttar
bera að cins vitni um meiri
frekju og ósvifni i skrifmn
heldur en jafnveí J. J. (sam-
herji Þ. Þ. í að ófrægja þýsku
þjóðina) hefir til þessa gert sig
sekan um. —- Það skal ekki
farið út i það að brekja þessar
lygásögur Þ. Þ. sem sýna svo
glögglega innræti hans, heldur
verður beðið átekta og sjeð
bversu lengi íslensk yfirvöld
lála það viðgangast að frænd-
Jjjóð vor og ein liin mesta við-
skiftaþjóð sje svívirt svo af ó-
vönduðum angurgöpum sem
þeim J. .1. og Þ. Þ. -
Gera þessir menn þjóð vorri
mein og minkun með Jiessum
ritsmíðum sínum og verða ef
til vill þess valdandi, að við-
skifti miili landanna verða erfið
og torsótt, eða balda menn að
slík níðskrif og þessara manna
verði til þess að bæta verslun-
arkjör íslendinga við Þýska-
land ?
Gísb Sigurbjörnsson.
Meili lieilanna
á Vesturgötu 3.
Gunnar Arnason nefnist
verslunarmaður einn, sem vinn-
ur i skriffæradeild V. B. K. á
Vesturg. Stjómmálaskoðanir
]>essa unga manns eru mjög á
reiki eins og títt er um skoðanir
unglinga yfirleitt, en samt sem
áður er bann að kunnugra sögn
nánast anarkisti'þ. e. stjórnleys-
ingi, og liefir því fallið vel í
kramið bjá skoðana-lausu ung-
lingunum hans Gísla Bjarna-
sonar. Gunnar befir reynst þar
þeim ágælum búinn, að liann
befir slegið ])á alla út í steínu-
og stjórn-leysi, og er þar með
auðvitað orðinn sjálfkjörinn
heili lieilanna, ærslaflokksins á
Vesturg. 3.
Öskiljanleg gleymska var það
bjá stjórnleysingjunum lians
Gisla Bjarnasonar að nota eigi
nafn Gunnars Árnasonar á
barnalistann; jieim befði þá
fækkað um einn, sem i óleyfi
voru teknir á endemislistann
]>ann. Eða var það ekki
gleymska lieldur vilji og beili
Gunnars, sem rjeðu þar úrslit-
um.
„Fíflum skal á foraðið etja“
bugsar beili heilanna með
rjettu.
Gleymska
var það ekki, að nú fyrst í
dag verður farið að rannsaka
útgáfu hátíðafrímerkjanna, sem
gefin voru út 1930, beldur er
það ýmsum öðrum atvikum að
kenna, — Er þetta vísbending
til „Birgir. Kjaran“, að gefnu
tilefni. A'+F.
Aðalráð Þ. H. í.
Hin styrka og ágæta stjórn
Þ. II. í. hefir sætt nokkru að-
kasti at hálfu þeirra unglinga,
er enga stjórn né yfirráð'þoldu
og ruku því úr Þ. H. 1. og settu
fram lista hér við bæjarstjóm-
arkosningatnar, sem þekkist af
nafni lögfræðingsins frá Stein-
nesi. Þessir unglingar fara nii
svívirðilegum orðum um liina
stvrku stjórn Þ. H. í„ i barna-
blaði einu, sem er ein stór á-
kæra á útgefendurna, frá upp-
bafi til encla.
Aðalráð Þ. H. í. stendur jafn
föstum fótum eftir skrif ung-
linganna, og leiðindi af skrif-
um Gísla Bjarnasonar manna
geta engir baft nema þeir sjálf-
ir. Samt sem áður hljóta allir
að bafa samúð og meðaumkun
með unglingunum, sem Gísli er
að gera að fiflum í augum allra
landsmanna.
Aðalráð Þ. H. í. lætur nið-
skrifin sem vind um eyrun
þjóta, þau eru máttlaus, og til
þess eins að herða meðlimi Þ.
H. í. í enn sterkari baráttu fyr-
ir endurreisn íslands, og þótt
aumingja strákahvolparnir
bans Gísla Bjarnasonar gelti
eittbvað lítilsháttar, þá sakar
það enga.
Menn, sem bugsa með alvöru
og gætni um málefnin, fyrir-
Herhvöt
til æskulýís íslands.
Lag: Yfir voru ættarlandi.
íslendingar, allir brseönr!
Ev ei þörf á bctri tífí?
Fárteg ástjórn ríkjum ræfíur,
rökkvar yfir blófíugt strífí.
Köstuin af oss bolbíts-gerfi,
konungbornir, frjálsir menn,
heljuliðið landiö cr.fi,
lifa fornar dáfíir enn!
Kommúnista' og Krata-lýður
kveikir öfund, róg og níö;
vor Irin þgngsla bölvun bífíur,
berjumsl ge.gn þeim ár og síðJ
Mót þeim kgnlium andans etda,
Islands verjum heilög vje'.
Aldréi látum ofurselda
ættjörfí vora, líf og fje!
Látum daufa’ og lata skilja:
Ljett aö suiulra veikum er.
Eflum göfgi, vit og vilja,
vinnum þafí, sem lwerjum ber.
Krafta, sem í læðing liggja,
leysa' og nota skulum vjer,
upp afí nýju endurbyggja
alt hiö niðurbrotna hjer!
Hamar Þórs, ið helga-merki,
hátt í fylldng borið er;
störfum ötl afí einu verki:
Áfra m, hvar sem merkið fer!
Undan láti enginri síga
— enn er djörfum sigur vís ■—,
skulum dauðir heldur hníga.
Heiður dagur Fróni rís!
Wilhelm Jakobsson.
verða sig fyrir að hafa nokk-
urn tíma verið samherjar og
átt samleið með fiflunum og
strákabjánunuin lians Gísla
Bjarnasonar, enda þótt það
bafi aðeins verið í orði.
Drengj agreyin á Vesturg, 3
sigla sinn sjó, beint af augum,
og beint á bólandi kaf, en Þ.
H. í. vinnur að viðreisn þjóð-
arinnar með aðalráðið í liroddi
fylkingar.
Hvers vegna?
Til samlestrar er grein í barna-
blaði Gísla Bjarnasonar með
sama heiti.
Hvað stendur til! Ætla
drengirnir hans Gísla Bjarna-
sonar að taka þátt í kosning-
ununi? Hvað meina þessir
ungu menn ? spyr margsvikin
þjóð, þegar bún vaknar á
barmi glötunar, þegar binn
yngri lifskraftur tslendinga
verður eitrinu yfirsterkari. —
Hvað ætla þessir ungu menn?
Ætla þeir virkilega að verða
Kjósið lista ÞjóAernissLruna
C-Iistaiim.