Þórshamar - 09.01.1934, Blaðsíða 4

Þ Ö R S H A M A R
)
Jeg undirritaður hefi orðið þess var, að nafn mitt
hefir verið sett á lista til bæjarstjórnarkosninga hjer í
bænum af nokkurum mönnum, sem kalla sig Unga
Þjóðernissinna.
í tilefni af þessu lýsi jeg hjermeð yfir því, að nafn
mitt hefir verið sett á nefndan lista að mjer fornspurð-
um og í heimildarleysi, og mun jeg ekki styðja lista
þennan við kosningarnar, nje óska þess að aðrir geri
það.
Reykjavík, 9. janúar 1934,
Páll Sigfússon,
stýrimaður.
Ásvallagötu 10 A.
lega verið skárra Þorsteins
vegna, að nafn hans og persóna
væri, sem minst áberandi. Til
þess liggja ýmsar orsakir. Þetta
hefir og heili unglinganna,
Gunnar hjá V. B. K. sjeð, og
þess vegna látið ónotað nafn
Þorsteins á barnalistanum.
Aumingja Þorsteinn Marteins-
son, varst þú of mikið fífl til að
hægt væri að nota þig?
J. J.
Reykj avíkur.
Þjóðernissinnar vilja endur-
reisn á sviðum atvinnumála í
Reykjavík. Þeir vita, að at-
vinnuleysið, sem nú er að
drepa kjark og hug fjölda
manna í hænum, er aðeins
skipulaginu að kenna, og þeir
vilja koma skipulagning á. At-
vinnuskrifstofa "ér nauðsynleg
og sjálfsögð, þar sem með
henni yrði kleyft að skifta
þeirri atvinnu, sem fyrir hendi
er á hverjum tíma heppilega
niður. Sanngirni verður að
ríkja og skij)a öndvegi í at-
vinnumálum hæjanna, í stað
klíkuskapar og, frændsemi,
sem ríkir. Atvinnulausir fjöl-
skyldumenn verða fyrst að fá
atvinnu. Þ.eir hafa fyrir þung-
um fjölskyldum að sjá, og har-
átta þeirra við atvinnuleysi er
þess vegna harðari og alvar-
legri, heldur en einhleypra
manna, sem hafa líka við alt
of hág kjör að búa. Það á ekki
lengur að spyrja atvinnulaus-
an mann, hvort hann sje
frændi eða vinur þessa eða
hins, lieldur um heimilishagi
hans og ástæður. Það er skil-
vrðislaus krafa Þjóðernissinna.
Ráðhús Reykjavíkur verður
að reisa. Það mál hefir alt of
lengi dregist, bænum til stór
skaða og vanvirðu. Sjúkrahús
á Rvíkurbær ekki til, en aftur
á móti geta einstakir læknar
reist myndarleg nýtískusjúkra-
skýli. Geta menn af þvi sjeð þá
fásinnu, að ekkert skuli að-
hafst af bæjarins hálfu, þegar
þess er gætt, að öll sjúkrahús-
vist lijer í bænum er afardýr
og kostnaðarsöm.
Hefja verður húsabyggingu,
þar sem fátækara fólkið getur
fengið holt en ódýrt húsnæði,
i slað þeirra rándýru kjallara-
ibúða, sem svo margir búa nú í.
Það er ekki aðeins nauðsyn-
legt, að húsaleiga lækki hjá
fólkinu, sem hefir svo litla pen-
inga, að það rjett getur dregið
framið lífið, heldur er það skil-
yrðislaus krafa allra þeirra,
sem bera. velferð æskunnar
Kjósið lista Þjóðernissinna
C-listann.
fyrir brjósti, að æskulýður
hæjarins alist upp i góðum og
björtum húsakynnum, í stað
dimmra og þröngra.
Verkefnin eru óteljandi. Þau
híða úrlausnar duglegra og
framsýnna manna, — og Þjóð-
ernissinnar munu leysa þau.
En livernig ætla þeir að fara
að þessu. Það er spurningin.
Ekki er nóg að henda á galla
og finna að það verður að
henda á leiðir til viðreisnar,
— og það skal gert.
Framh.
Gísli Sigurbjörnsson.
„Foringjar“.
Það ástand, sem nú ríkir i
atvinnumálum þjóðarinnar eru
allir óánægðir með, aðrir en
þeir, sem græða á óstandinu.
Og hverju eru það, sem á ein-
hvern hátt hafa ágóða af fyrir-
komúlaginu? Þeir, sem beiii-
línis lifa á atvinnuleysinu og
fleyta rjómann ofan af neyð-
arkjörum þjóðarinnar, eru
verkalýðsforingjarnir svo
nefndu. Ríkti hjer engin neyð
nje skortur, og allir hefðu nóg
að bíta og brenna, væri lieldur
ekki nein óánægja nje jarðveg-
ur fyrir kjaftaskúmana, sem
kalla sjálfa sig foringja hinna
vinnandi stjetta. A kostnað ör-
birgðar og skorts atvinnulítilla
og atvinnulausra manna, hafa
„foringjarnir“ náð sjálfum sjer
upp i tignarstöður þjóðfjelags-
ins. Það eru „foringjarnir“,
sem fyrst og fremst græða á
ástandinu, eins og það er nú,
og þar af leiðandi reyna þeir
af fremsta megni að halda þvi
við, og þá um leið sjálfum sjer
í tignarsessunum vellaunuðu.
Með lygum og blekkingum telja
þeir vinnulausum lýð trú um,
að alt muni hatnandi fara, nái
þeir yfirráðunum í landinu.
Þeim liefir tekist að sölsa
undir sig noklcur hæjarfjelög,
— og hvernig er ástandið þar?
Á Isafirði liafa þeir ráðið ár-
um sainan, en atvinnuleysi er
þar hlutfallslega langmest á
landinu. Seyðisfjörð og Norð-
fjörð þarf ekki að minnast á;
sama ástandið og var, ef ekki
lieldur verra, en áður en þeir
tóku þar við stjórn. I Hafnar-
firði er atvinnuleysið- gífurlegt
og engu minna hlutfallslega en
hjer í Reykjavík.
Af hverju eru þessir verka-
lýðsforingjar þá sífelt að
guma? Þar sem þeir hafa haft
ráðin í liöndum sjer, hefir öllu
hrakað frekar en hatnað, — að
ekki sje minst á „sældarkjör-
in“ i loforðum þeirra, þar sem
allir ciga að fá nóg af hverju
sem er, fvrir sama og ekkert.
Hve lengi ætlar íslenskur
verkalýður að láta teyma sig
Þetta er fyrsta yfirlýsingin,
sem fengin er um nafnastuld
Gísla Bjarnasonar & Co., og
mun von á fleirum. Leiðinlegt
er til þess að vita, að óvand-
aðir menn einskis svífist, til
eins og sauðfje til slálrunar,
af þessum hávaða-kjaftanögl-
um, er kalla sig foringja?
íslenskur verkalýður! Loforð
og svilc er reynsla yðar af „for-
ingjunum“.
IJrindið þeim á burt, nú i
kosningunum, þegar þeir vilja
fá atkvæði yðar til að geta lif-
að enn rólegra lifi á kostnáð
yðar, næstu 4 ár.
Fylkið yður undir merki
Þjóðernislireyfingarinnar og'
stuðlið að því, að koma á rjett-
læti, frelsi og friði í bæjarfje-
lagi voru, með því að koma
dr. Ilalldóri Ilansen inn i bæj-
arstjórn Reykjavíkur.
Kjósið C-listann.
Frant til baráttu.
Undir ínex-ki Þórs, munum
vjer Þjóðernissinnar liefja ó-
trauða haráltu gegn afturhaldi
i livers konar mynd; gegn
rauðu flokkunum; gegn ófær-
um mönnum með slæman
málstað. Vjer munum herjast
hlífðarlausri haráttu gegn öllu
því og öllum þeim, er standa
í vegi fyrir alhliða viðreisn at-
vinnuveganna; sama livað það
er, eða hverju nafni þeir nefn-
ast. Ilvort þeir eru forstjórar
..eða „foringjar“. Hvort þeir
fylía flokk auðvalds eða öreiga.
Hvert sem litið er, blasir við
eymdog volæði, eða þá maga-
mikli auðvaldsseggir. Hvort-
tveggja verður afmáð eftir
fárra ára stjórn þjóðemis-
sinna. Orsakir eymdar og at-
vinnuleysis, auðsöfnun einstak-
linganna á kostnað þjóðfjelags-
heildarinnar, og viðhaldendur
eymdar og atvinnuleysis, Marx-
istarnir, verða að hverfa og ríf-
ast upp frá rótum, til þess að
viðreisn og endurlífgun heil-
hrigðs atvinnulífs fái notið sín
að fullu. í framtíðarríki ís-
Jenskra þjóðernissinna verður
hvergi pláss fvrir duglausa for-
að geta flaggað með nöfnum
heiðvirðra horgara á lista sin-
um. Enginn verður þó foi'viða
á Gisla Bjarnasyni, sem hann
þekkja.
stjóra, er liingað til lxafa ver-
ið hlóðsugur atvinnufyrirtækj-
anna, eða kjöftuga froðu-
snakka, er telja sig foringja
islenskra verkamanna, en hafa
aldrei verið verkalýðnum ti)
nokkurs gagns, lieldur tekist
að sá fræjum haturs og úlfúð-
ar í hjörtu þeirra lítilsigldari
gegn öllu og öllum. Það verður
aldrei ráðið fram úr aðal-
vandamáli þjóðarinnar, at-
vinnuleysinu, á þann hátt, að
anuars vegar lifi forstjórar
deyjandi fyi'irlækja, að sjálfs
sín sögn, i óhófi, en liins veg-
ar sjeu vinnulitlir og vinnu-
lausir verkamenn og -konur.
senx svelta og húa við skort í
öllu lilliti; það verður að gripa
i taumana nxcð liarðx'i hendi,
ef þjóðfjelag vorl ó eigi að
hrjmja til grunna.
Hvernig skal þá aftra þvi.
sem hverjum skynbærum
manni er skiljanlegt, að hjer
Jxx-jótisl út; Uppreisn sveltandi
verkamanna, uixdir leiðsögn
rússnesku leigutólanna? Sú
uppreisn er óhjákvæmileg, nxeð
saixxa áframlialdi, sönxu sví-
virðunni, er hjer hefir í’ikt i
Jxæja- og landsmáluni.
Svai-ið er aðeins þetta; Þjóð-
in á að fá vinnu.
Ilver einasti verkfær maður
í landinu þarf að fá tækifæri
til að vixxna ofan af fyrir sjer
og sinum. Þá mun Þrátt lægja
undiiTÓðursöldur kommúnista-
skrílsins, og friður og rjettlæti
í'áða lijer rikjunx á ný. En á
meðan Marxistarnir fá að
leika lausum Iiala, og enginn
hemill hafður á gróðrafíkn og
Jjraski auðvaldsins, er sýnt, af
i'eynslu undanfai'imxa ára, að
alt fer hröðum ski'efum niður
á við, til að enda í uppreisnar-
hrjálæði „öreiganna“ og djöf-
ulræði braskaranna.
Verkamaður.
Álxyrgðarmaður: Sveinn Jónsson.
Fjelagsprentsmiðjan.