Sameiningin - 01.03.1887, Blaðsíða 10

—6—
an ósóma, heyra til sín óteljandi orð, sem aldrei ætti að heyr-
ast. Mitt í öllu þessu er veriS aS kenna börnunum sinn kristi-
lega barnalærdóm. Hvernig á sú kennsla aS ganga vel, meS-
an þetta er sífellt fyrir augum og eyrum barnsins á þeim staS,
heimilinu, sem því ætti aS vera dýrmætari en allir aSrir, nokk-
urs konar helgidómr? Geta hinar ungu sálir öSru vísi litiS
á en aS þessi kirkjulegu kristindómsfrœSi sé tómr dauSr bók-
stafr ? Hvernig á kraftr kristinnar trúar aS geta birzt börn-
unum meSan svona stendr ? Ef vér spyrjum aS því, hvaS því
veldr, aS svo seint gengr meS allar sannar framfarir, í krist-
indómi og öSru, hjá vorri þjóS, nú eftir aS all-almenn tilfinn-
ing er þó vöknuS fyrir því aS vér þurfum aS rísa upp af svefni,
þá hlýtr svariS aS verSa: Ofugt barna-uppekli fremr öllu öSru.
„Kenn hinum unga þann veg, sem hann á aS ganga áfram til
dyggSa og guShræSslu, og þegar hann eldist, mun hann ekki
af honum víkja“ (OrSskv. 22, 6). Allt, sem gott er, myndi
skjótt rísa upp eins og fuglinn fönix úr ösku sinni, og gæfa
og guSs blessan myndi vera yíir almenningi, ef barna-uppeldiS
væri í kristilegu lagi.
„Sameiningin“ hefir nú lokiS hinum fyrsta árgangi, og 2.
árgangr hennar byrjar meS þessu nr.i. Vér gátum aldrei gjört
oss von um aS betr gengi meS þennan 1. árgang en gengiS hefir,
og útgáfunefnd „Sam.“ er öllum þeim þakklát, sem hafa stutt
aS því aS blaSiS gæti komizt á fót meS því aS kaupa þaS, og
svo sér á parti þeim háttvirtu mönnum, sem umboS hafa haft
á hendi fyrir þaS, endrgjaldslaust aS öllu, víSsvegar um byggS-
arlög Islendinga hér vestra. En á komanda ári þarf þó þetta
nytsama fyrirtoeki lcirkjufélags vors aS eflast miklu meira en
enn er orSiS. Kaupendr þurfa aS fjölga aS svo miklum mun,
aS þá er 3. árgangr ritsins byrjar, verSi unnt annaShvort aS
selja þaS meS talsvert lægra verSi en nú er á því, og sem hlýtr
á því aS verSa svo lengi sem ekki fleiri kaupa þaS en hingaS
til, ellegar þá aS stœkka þaS til muna án þess aS hækka hiS
nú veranda verS þess. En allir, sem unna blaSinu, ætti þá endi-
lega aS vinna aS því meS dugnaSi aS útvega því nýja kaup-
endr hvar sem þeir til ná; því aS vitanlega er fjöldi kvenna
og karla meSal Islendinga hér vestra, sem enn þá hafa ekki