Sameiningin - 01.06.1888, Blaðsíða 3
51
deild, fyndi lijá sér sérstaklega livöt til þess að halda
kristniboði uppi á meSal Islendinga, og aS taka upp á því
emmitt eftir aS vitanlegt var, aS ný-búiS var aS koma hér
upp kirkju af Islendingum sjálfum, aS guSs orSi var hér
fyrir þeirra eigin tilstilli jafnt og þétt haldiS á lofti, aS
aS hinn lúterski söfnuðr Islendinga hér hefir í nokkur
ar átt sinn eigin sunnudagsskóla, sem allt af heíir verið
aS siná-þroskast og sem kappkostað er aS safna á öllum
íslenzkum unglingum á þessum stöSvum, aS íslenzkir söfn-
uðir eru allt af smásaman aS myndast víðsvegar um
landiS, þar sem hópar af Islendingum eru niðr komnir, og
loksins þaS, að síðan í Janúarmánuði 1885 hefir til verið
evangeliskt lúterskt kirkjufélag fyrir hina íslenzku söfnuSi
1 Bandaríkjuin og Canada, sem hefir sett sér þaS mark
og mið og líka eptir mætti unniS aS því, aS út breiða sann-
an og lifanda kristindóm meSal fólks þjóðar vorrar í þess-
ari heiinsálfu. Hví þá að fara aS stofna til presbyteríansks
kristniboSs meSal Islendinga? það virSist eigi unnt að
leysa. þá ráSgátu með öðru en því, sem greinin til fœrða
ur Bandaríkja-blaSinu bendir til. Hinni ameríkönsku agcnts-
náttúru hjá presbyteríönsku kirkjunni hér þykir svo dœma-
laust gott bragS aS þeim aíia, sem fæst í lúterskri veiði-
stöS, aS hún getr ekki stillt sig um, að leggja hér net
SJtt út á meðal Islendinga. Hún veit það náttúrlega, pres-
hyteríanska kirkjustjórnin, eSa þeir menn í henni, sein
gangast fyrir þessu svo kallaSa kristniboði, aS verSi þessu
fyrirtœlíi nokkuS ágengt, þá hlýtr þaS að verSa til þess,
aS veikja mátt Islendinga hér til þess aS halda uppi sinni
eigin kirkju. það getur engum dulizt, að vor þjóSflokkr
getr meira gjört guðs rílci til eflingar í þessu landi samein-
aðr heldr en sundr slitinn. Og það gæti fariS svo, þótt
ver vonum og óskum og biSjum, aS þaS verSi eklci, að
efnaskortr þrengdi svo að þeim, sem eftir yrSi, eftir að
b'úið væri aS ffoo-o-a svo eSa svo marga af flokki vorum
11111 í ólúterska kirkjuflokka, aS þeim yrði eigi unnt aS
láta hina lútersku kirkju sína lifa hér, aS þeir neyddist
fil aS láta sitt eigiS kirkjulega heimili niðr falla og fólk
vort þannig komast á andlegan vergang. Frá sjónarmiði