Sameiningin - 01.02.1890, Page 12

204—
í GrímsstaSi. Að morgni hins 27. átti að leggja upp á é
DimmafjallgarS til Yopnafjarðar, en þá var dimmr og
harðr snjóhylr, svo taliS var ófœrt meS öllu aS leggja á
fjalliS. A5 bíða eftir uppstyttu þótti eigi ráðlegt, því aS
eins líklegt var einsog nokkuS annað, að eigi slota'Öi veðr- >
inu fyr en allt væri orðið ófœrt. Svo við réðum af, að
halda í óveðrinu til Möðrudals í samfylgd með bóndanum
þar, sem svo veitti okkr beztu gisting nóttina á eftir.
1 Möðrudal er ofrlítil torfkirkja, sem víst er sjaldan not-
uð til guðsþjónustu, enda liggja nú ekki nema 2 eða 3
bœir að þeirri kirlcju. það er meira en eyðilegt að búa
á slíkum stað, þarna uppi á reginijöllum, og þó er eitt-
hvaS veglcgt og upplyftanda þar við náttúruna, Næsta
daginn var farið út eftir fjalla-flatneskjunni þar norðaustr
af, út úr snjóbeltinu mikla, sem áfellið hafði myndað, og
niðr í Jökuldalinri, er heilsaði upp á okkr marauður og
með mildum haustsvip í kvöldsólinni. A Jökuldal eru betr
húsaðir bœir en í flestum sveitum á landinu, enda efna-
hagr bœnda með bezta rnóti, en fyrir kirkjunni í Jics.su
blómlega byggðarlagi stendr séra Stefán Halldórsson. Yið
duttum ofan í fjölmennt brúðkaupssamkvæmi á Skjöldólfs-
stöðum, Jiegar við komum ofan af fjallinu, fengum hjart-
anlegar viðtökur og gistum þar um nóttina. A leiðinni
næsta dag út í Hallfreðarstaði, sem var sunnudagr, guðs-
þjónustulaus þar í dalnum, var sami svipr á náttúrunni
einsog á inndælum haustdegi hér í landi, þegar hið svo
kallaöa Indíana-sumar er komið. það minnir mig á það,
hversu ólík skoðan ferðamannsins vill verða á því eða
því plázi, eftir því hvort hann fer yfir það í góðu eða illu
veðri, og þá um leið á það, hve ólíka skoðan sá eða sá
er hnegðr til að hafa á mannlífinu yfir höfuð eftir því,
hvernig ástatt er í hans eigin sálu. Og Jæss vegua geta
jafnvel samvizkusamir dómar orðið svo óáreiðanlegir. Eg
nefndi einn guðsþjónustulausan sunnudag þarna á ferð
minni, en eg get boett því við, að í noröaustr-héruömn
íslands var víst undr-lítið um guðsþjónustur um þetta leyti.
Eg hefi það fyrir satt, að minna sé yfir höfuð um kírkju-
göngu í þessum fjórðungi Islands heldr en í nolckrum
I
L