Sameiningin

Årgang

Sameiningin - 01.02.1890, Side 16

Sameiningin - 01.02.1890, Side 16
—208— heirasríki beint í því slcyni, aö hafa þau fyrir svipu á þjóö sína, er nú orðin var aö ættlera. A slíkum tíma var það enginn hœgðarleikr að halda fastri trúnni á það, að í Jsrael skyldi allar þjóðir jarðar- innar hlessast. Engu að síðr er það þó einmitt meðan svona stóð á, að Messíasartrúin kemst á sitt hæsta stig, — svo að hinir vantrúuðu biblíuþýðendr jafnvel geta haldið því fram, að þá hafi hún fyrst orðið til. því að á þessu tímabili, meðan svona var ástatt í Is- rael, og meðan veldi hinna miklu heiinsríkja stóð sem hæst, var það, að þeir spámenn störfuðu, sem oss hafa eftir sig látið rit til vitnisburðar um framkvæmdir sínar. Og á þeim tima, þá er ísrael sem þjóðarheild missti meira og meira sjónar á hinu háleita hlutverki sínu, birtist þetta sama hlutverlc í allri sinni dýrð fyrir augum hinna einstöku guðinnblásnu manna hennar og brann því ákafar í sálum þeirra. Til þess ekki að komast út í of miklar málalengingar skal esc hér að aðalefninu til snúa mér aðeins að einum þessara manna, Esajasi, hinum mesta allra þeirra spámanna, sem rit hafa eftir sig látið. Israels-þjóð var hnigin langt niðr af þeirri andans hæð, er hún einu sinni stóð á. Silfr hennar er orðið að málmsora. Höfðingjar hennar eru orðnir Sódómuhöfðingjar og samlaga sig þjófum. Höfuðborg ísraels, sem einu sinni var svo trú í ást sinni til Jehóva, er orðin að skœkju. Og enda þótt Jehóva hafi þegar látið slag eftir slag ríða yíir þjóðina, svo að þjóðlíkaminn flakir nú allr í sárurn, þá hetír ísrael þó eigi skeytt því, heldr aðeins hlaðið synd á synd ofan. Guð kallar þjóðina til aftrhvarfs með hinni viðkvæmustu ást. Syndir liennar, sem voru rauðar sem skarlat, skulu verða hvítar einsog snjór, svo framar- lega sem liún fæst til þess að taka sinnaskifti og læra þá íþrótt, að gjöra gott í stað þess að gjöra illt. En vilji þjóðin elclci sjá að sér, þá skal hún tortýncist. Jehóva skal engin vandræði verða úr því, að skilja frá allan sorann og málmblendinginn úr þjóð sinni, ef að því kemr, að hann neyð- ist til að taka til sárustu refsingar sinnar. því liann ætl-

x

Sameiningin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sameiningin
https://timarit.is/publication/673

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.