Sameiningin - 01.02.1890, Side 27

—21ii—
þjónustum þeirra. Guðsþjónusta með mörgum bœnum, sem
^mist eru lesnar eð íluttar frá brjósti þess, sem guðsþjónust-
unni styrir, í nafni þeirra, sem viðstaddir eru, er drottni viðr-
styggð, svo framarlega söfnuðrinn taki engan þátt í þessum bœn-
um. Inn í guðshúsið á maðrinn að ganga með lijartað fullt
af þakklæti og lofgjörð og innilegri [>rá eftir að láta sál sína
æfa sig þar í samfólaginu við guð í frelsara vorum Jesú
Kristi. Fórnarlaus má kristinn maðr aldrei koma í guðshús;
lieldr á hann að koma þangað til að úthella sál sinni í lof-
gjörð, þakkargjörð og bœn. Gjöri hann það, gengr liann aftr
heim í hús sitt með lijartað fullt af friði og guðsbárna-gleði.
I>á hefir trúarlíf hans eflzt og þroskazt og guðsbarnið í hjarta
hans fengið nyja nœring, nyja skírn af hæðum. Hann hverfr
þá heim aftr í hús sitt með guðs blessandi hönd, livílandi á
höfði sér, og hann gengr til vinriu sinnar hina sex daga vik-
unnar með nyjum andlegum kröftum, nyjum liug, nyjum dug.
t>ví hann finnr þá til þess, að drottinn lífsins er í verki með lron-
um, og kannast við hann og verk hans. Sú meðvitund er svar
guðs upp á bœnir lians og ákall í drottins húsi. t>að er þessi
pyðing, sem hvíldardagrinn og sú guðsþjónusta, sem pá fer
fram, á að hafa íyrir manninn og lrina sex daga vikunnar.
Yandlega skalt pú þess vegna gæta þess, ó kristna sál,
að ganga aldrei fórnarlaus í hús drottins. t>ví sá, sem fer
þangað fórnariaus, liverfr lieim aftr blessunarlaus. Mundu, að
guðshús er bœnahús og að eitt aðalatriði guðsþjónustunnar er
bœnagjörð. t>ar átt pú að tala við frelsara þinn um leyndar-
mál hjarta þíns, biðja hann fyrir velferð sálar sinnar og þeirra,
sem drottinn hefir gefið Jaér til að annast í lífinu, einsog þú
gjörir á einverustundunum í herbergi þínu. t>egar sálmarnir
eru sungnir, þá átt þú að leggja þína lofgjörð og þína boen
inn í sönginn, og láta hljóoöldurnar einmg bera tilfinningar
hjarta þíns frarn fyrir hinn heilaga. Og þegar verið er
að flytja rœðuna, mundu þá, að verið er að útlista guðs ráð
þór til sáluhjálpar. Leita þú þar að guðs-hugsunum, en ekki
manna-hugsunum. Leita þar að svörum guðs upp á spurn-
ingar sálar þinnar; þær eru of alvarlegar, of þyðingarmiklar,
til þess mannleg svör geti verið þér fullnœgjandi. Hugsaðu
minna um manninn og meira um drotrtin, sem er nálægr.
Hugsaðu minna um ófullkomleik þess, sem talar, og meira
um ófullkomleik sjálfs þín. Og þegar þú hverfr heim aftr
í liús þitt, spyr þá sjálfan þig um árangrinn af kirkjuferð
þinni. Finnist þér hann enginn vera, spyr þá sjálfan þig,
og reyndu að láta svarið vera einlægt og fyrir utan fals:
Hver cr orsökin V