Sameiningin - 01.07.1890, Síða 5

—69
vega kirkjufélagi voru presta eða prestaefni. Eg get j>ó sagt;
að vér ei<rum ekki að svo stöddu von á mörtrum mönnuin
“ n
frá Islandi í því skyni. Tveim slílcum mönnum eigum vér
K> eins og nú stendr kost á. Annar er við guðfrœðismám á
prestaskólanum í Reykjavík og tekr par burtfararpróf í sum-
ar. Upp á viss skilyrði er hann til með að koma í
haust, og gjörast hjá oss prestr. Eg vonast til að einhvorjir
safnaða þeirra, par sem minnst er um prestsþjónustu, tjái sig
fœra til að fullnœgja skilyrðuin peim, er hann setr. Og eg
vona, að eftir kirkjuping petta verði óhætt að láta hann vita,
að hann geti komið. Hinn maðrinn er ungr og vel metinn
prestr, sem lofazt hefir til að lcoma vestr að ári, ef einhver
söfn. lætr hann nú formlega vita, að hann vilji piggja pjón-
ustu hans, upp á ákveðna, en mjög sanngjarna skilmála.
Báðir þessir menn koma, svo framarlega sem einhverjir söfn-
uðir hér vestra, sem eg fyllilega vona, verða til pess að
að ráða pá til sín. Eg er ekki vonlaus um, að nokkrir fleiri
verði fáanlegir að koma í þessu skyni. En eg hefi ekki
heimild til að gefa upp nöfn pessara manna eins og stendr.
Eg tel víst, að með tímanum komi nokkrir guðfroeðingar, fúsir
til að taka við prests-embætti, liingað yfir um frá íslandi.
En það er sannfœring mín, að sú guðfroeðismcnntun, sem
inönnum veitist heima á íslandi, svari yfir höfuð ekki til þeirrar
kröfu, sem kirkjulífið og kirkjubaráttan í þessu landi gjörir
til peirra manna, er cíga að vera leiðendr vorra safnaðarmálá.
Eg hygg, að pað sé lífsspursmál fyrir kirkjufélag vort, að pað
fái sér sem allra fyrst presta, or gengið hafa á guðfrceðisskóla
hér í landinu. Það parf að fá unga og efnilega menn af
vorum pjóðflokki til pess að ganga guðfrœðisnáms-veginn á
einhverjuin góðum, lúterskum skólum possa lands, upp á pað,
að þeir síðar taki til starfa sem prestar meðal síns cigin pjóð-
flokks hér i hinni ameríkönsku dreifing. Og kirkjufélagið
parf að styðja að þessu með öllu móti. t>að, sem auðvitað
er bezt af öllu, er pað, að komizt gætí á, innan kirkjufélags-
ins sjálfs, menntunarstofnun fyrir tilvonandi ]>resta. En sú
stofnun á sjálfsagt langt í land cnn, og pótt liið b'ráðastn
yrði byrjað á slíkum skóla, pá yrði fyrstu árin að eins veitt
þar nokkur undirbúnings-kennsla. Um regluloga guðfróeðis-
•Honntun gæti par ekki veriö að tala fyr en sá skóli væri
búinn að vera S gangi cll-mörg ár. Engu að síðp leyfi eg