Sameiningin - 01.12.1890, Blaðsíða 1

Máivadarrit til stuð'nings lcirkju og kristindómi íslendinga,
gefið út af hinu ev. lút. kirkjufélagi Isl. í Vestrheimi.
RITSTJÓRI JÓN BJARNASON. 11 ' '3
5. árg. WINNIPEG, DESEMBER 1890. Nr. 10.
TILRAUN TIL UMBÓTA 1 KIRKJUNNI Á ÍSLANDI.
Um all-mörg ár heíir þjóSkirkjan á Islandi átt í her-
fóruin sínum lög, sem meðal annars mæla svo fyrir, aS í
hverju próíastsdœmi á landinu skuli á ári hverju haldin
kirkjuhg samkoma af prestum og kjörnum fulltrúum úr
liópi leikmanna í hverjum söfnuSi, og skyldi á þeim sam-
komum rœtt um þau málefni kirkjunnar, sem mönnum
kynni aS liggja á hjarta eSa sem liigS kynni aS vera fyrir
þessar samkomur til álita frá œSri stöö'um. þetta hafa
veriS kallaSir liéraSsfundir, og eru prófastar þar aS sjálf-
sögSu forsetar eSa fundarstjórar. þaS hafa litlar sögur fariS
af þessum íslenzku héraSsfundum. þeir hafa haldnir veiiS
aS haustinu til, í SeptembermánuSi, og hafa vanalega staSiS
yfir litla stund úr degi, álika tíma og árlega er látinn
ganga til hins enn þá meira þékkta og œSra kirkjufund-
arhalds í Reykjavík, sem synwlus heitir. þcssi Reykja-
víkr synodits hefir nú. hingaS til veriS eins þýSingar-
lítil og allir vita, en lmn hefir þó allt af haft þaS kirkju-
legt einkenni á sér, aS hún hefir byrjuS veriS meS guSs-
þjónustu, og svro til hátíSabrigSis ávallt endaS ineS rík-
mannlegri veizlu. HéraSsfundirnir hafa livorugt þetta ein-
kenni á sér haft. þeir hafa veriS byrjaSir og endaSir