Sameiningin - 01.12.1899, Qupperneq 11

155
og annarsstaSar í byggöinni þaö, sem tíminn leyföi. þegar á
leið vikuna, fór eg suör í syöri hluta Víðinesbyggðarinnar og
og dvaldi hjá Benedikt Arasyni í Kjalvík, en Tryggvi sonr
hans reið með mér um byggðina og heim til manna.
Næsta sunnudag, 19. Nóvember, prédikaði eg í tveim
stöðum í byggðinni: kl. 11 árd. í Kjarna-skólahúsi, fyrir sunn-
an Gimli,en kl. 3 síðd. á Gimli í kirkjubyggingunni, sem byrj-
að var að reisa þar áðr en hin mikla eyðilegging geysaði yfir
hin andlegu málefni Nýjaíslands. Enn er þessi kirkjubygg-
ing ekkert nema skrokkrinn; því ekkert hefir verið gjört við
hana síðan hið mikla fráhvarf kom fyrir. En hún er óum-
rœðilega sláandi vottr þess, sem fyrir hefir komið, og lexía,
sem Gimli-menn og Ný-íslendingar almennt ætti að skilja.
Dálítil kristileg starfsemi á sér samt stað á Gimli. Tvö
kvenfélög eru þar, sem bæði vilja vinna eitthvað í kristilega
átt. Sunnudagsskóli er þar einnig, undir stjórn Mrs. þor-
bjargar Paulson.
þennan sunnudag, sem guðsþjónustan var haldin, hafði
kirkjan verið undirbúin að svo miklu leyti, sem unnt var eftir
því, sem á stóð. þar var einnig æfðr söngflokkr undir stjórn
Sigurðar Thórarensens, er ásamt organ-spili hjálpaði mjög
mikið til að gjöra guðsþjónustuna hátíðlega. A þriðja hundr-
að manns, á að gizka, var viðstatt, og var það mjög ánœgju-
legt, hve vel var sótt samkoman þrátt fyrir vonda vegi rétt þá.
Næsta miðvikudag, 22. Nóv., lagði eg á stað úr byggð-
inni, fór keyrandi til næstu járnbrautarstöðva, Teulon, og
þaðan með eimlestinni til Winnipeg daginn eftir.
Talsverðr vaknandi áhugi er víða f Nýja Islandi og sér-
staklega á Gimli fyrir því að byrja aftr á kristilegu safnaðar-
starfi. En guð þarf að vera með í verkum, ef áhuginn á að
verða nógu sterkr til framkvæmda.
það er mikið og sorglegt tjón fyrir íslendinga, sem eru
landlausir eða hafa á seinni árum verið að dreifast hingað og
þangað um alla heimsálfuna, þar sem þeir hljóta að tapast úr
voru þjóðerni, að því hefir ekki verið sinnt, að taka landið í
Nýja íslandi, sem sjálfsagt á eftir að verða blómleg byggð, er
svo stór, að þar getr lengi þróazt íslenzkr félagsskapr, og