Sameiningin - 01.12.1899, Page 13
sem eg var í byggöinni, til að rœða um prestsþjónustumál
safnaðarins. Varð niðrstaða fundarins sú: að senda köllunar-
bréf til séra Rúnólfs Marteinssonar, til að biðja hann að
þjóna söfnuðinum 6 mánaða tíma á næsta ári, gegn $300
launum. þessi upphæð kom inn í loforðum á fundinum.
Eiga íbúar þingvallanýl. og Lögbergsnýl. mikinn heiðr skilið
fyrir þann mikla áhuga, sem þeir hafa sýnt í safnaðar- og
kirkjufélagsmálum, þrátt fyrir þá ófullkomnu þjónustu, sem
þeir hafa haft frá kirkjufélagsins hálfu hingað til.
það er álit mitt, að óvíða sé meiri þörf á þjónanda presti
heldr en í Norðvestrlandinu frarn með M. & N. W. brautinni.
í kring um norðvestr-enda brautarinnar eru um 50 ísl. fjöl-
skyldur, fyrir utan þær 16 ísl. fjölskyldur, sem búa í Vatns-
dalsbyggðinni, sem er 30 mílur fyrir sunnan Churchbridge.
í Saltcoats eru 3 fjölsk. (16 sálir), í Yorkton 5 fjölsk. (25
sálir); fyrir vestan Yorkton, við Foam og Fishing-vötnin, eru
5 eða 6 ísl. fjölsk. Svo er öll Manitobavatns-byggðin fyrir
norðan Westbourne. þetta er að vísu mjög stórt verksvið
fyrir einn prest, en þvf stœrra, sem verksviðið er, því meiri er
einnig þörfin á að fá fastan þjónanda prest á þessu svæði.
í þingvalla-nýlendu dvaldi eg rúrnan vikutíma. þaðan
var eg keyrðr suðr til Vatnsdals-nýlendu í Qu’Appelle-dalnum.
þar er fögr sveit og frjósöm, en kirkjulegi jarðvegrinn þar er
enn nálega órœktaör. Eg flutti þar eina messu, og var hún
vel sótt. Fundr var haldinn í félagshúsi byggðarinnar eftir
messuna, og var það afráðið, að biðja séra Rúnólf að koma
þangað suðr, ef hann tœki köllun safnaðarins í þingvalla-nýl.,
og flytja þar messu. Byggðarmenn voru ekki til þess búnir
að ráða til sín prest fyrir neinn ákveðinn tíma, fyrr en þeir
hefði séð prestinn og kynnzt honum. Frá Qu’Appelle-dalnum
var eg keyrðr suðr til Moosomin, 30 mílur. þaðan fór eg
hinn 7. Okt. til Brandon.
I kirkju Brandon-safnaðar flutti eg tvær messur hinn 8.
og tók 18 manns til altaris. Landar eru heldr að fækka í
Brandon. Margir hafa flutt þaðan á síðastl. ári. Samt er
víst safnaðarlífið óvíða í öllu betra horfi innan prestlausra,
safnaða heldr en þar.