Sameiningin - 01.02.1900, Blaðsíða 6

182
um aö hrífa tilfinningar áheyrenda sinna.—Prestvígör var
Moody aldrei.
Talsverð söfn af prédikunum hans hafa veriö gefin út í
bókarformi. Ymsar aörar bœkr eru og til eftir hann, þar á
meöal einna helztar kristilegar smásögur sömu tegundar og
þær, er hann iðulega beitti til skýringar og áherzlu hinum
munnlega kristindómsboðskap sínum.
Moody dó af hjartabilan. Hann fékk mjög milt andlát.
Skömmu áör en hann skildi við sagði hann : ,,Jöröin er aö
fœrast fjær, en himininn aö opnast. Guð kallar á mig. “
Meöan hann enn stóð uppi heill heilsu, en ekki löngu áör en
hann tók sjúkdóm þann, er varö hans banamein, komst hann
eitt sinn svo að orði: ,, Einhvern tíma verðr yðr flutt sú
fregn, að Moody sé dáinn. Trúiö ekki einu orði af því. þeg-
ar sú stund er komin, má áreiðanlega miklu fremr með sanni
segja, að eg sé lifandi en nú. “
Elzti sonr hins mikla prédikara, William R. Moody, var
af fööur sínum kjörinn til J>ess að veita verki hans forstöðu aö
honum látnum. Hann býst nú og viö aö gefa hið fyrsta út
æfisögu fööur síns, og hefir hann lengi safnað skilríkjum að
J>ví verki.
-- . —— ---------—-
r
Frá Islamli.
Eftir séra J6na« A. Sír ii r,)'son.
VIII.
Ekki má eg ganga fram hjá fundi þeim, sem prestarnir í
Húnavatnssýslu héldu að Blönduósi í kirkjunni þar þriðjudag-
inn 8. Ágúst. Prófastrinn, séra Hjörleifr Einarsson, gekkst
fyrir fundinum og bauð mér að vera viðstaddr. Stutt
skýrsla um fund þennan var birt í ,,Verði ljós!“ Á þetta J>ví
ekki að verða nein fundarskýrsla. —Af 10 prestum prófasts-
dœmisins sóttu 7 fundinn. Einn prestr úr Skagafirði, sem
var samferða prestunum á fund og átti eina dagleið heim til
sín, mátti ómögulega vera að Jví að vera viðstaddr, — jafnvel
ekki við fundarbyrjan. J)ó var fundr Jessi haldinn í viku-
byrjun, miklu fjær helgi en sumir Jjóðmenningarfundir, sem