Sameiningin - 01.12.1903, Blaðsíða 8

152
leytið. Fyrir jólaljósinu víkr nóttin og myrkriS. Þar sem
jólin komast að, þar hverfr vantrúin og þar flýr syndin.
Bjartr er sá dagr, þegar vantrúin víkr og syndin er burt tek-
in frá manni, fyrir þaS aS koma til frelsarans og leggja synd-
ina honum á bak, eins og fórnarviSrinn var bundinn á bak
ísaks.
BlessuS birta er þaS, þegar maSr finnr sjálfr, aS syndir
sínar eru fyrirgefnar og maSr er elskulegt guSs barn. BlessaS
ljós er þaS, sem manni ljómar, þegar maSr kemr auga á frels-
ara sinn.
Jólin sýna manni svo undr vel frelsarann, frelsarann í
vöggunni, frelsarann í elskunni. Og af því frelsarinn sést svo
vel um jólin, þá eru jólin svo björt, svo björt, aS allt ska mm-
degiS uppljómast og verSr aS albjörtum dýrSardegi.
Börnin og þeir menn, sem eru hreinhjartaSir, elska ljósiS.
Ef vér erum barnsleg í anda og hreinhjörtuð, þá elskum vér
jólin; þá segjum vér með skáldinu, sem ávallt er barn í hjarta:
,,Fyrir hálmstrá herrans jötu frá
hendi’ eg öllu—lofti, jörS og sjá. “
Vér skapþungu skammdegis-börnin, íslendingar, þurfum
aS fá fullkomnari jólabirtu yfir líf vort. Það þiðnar aldrei
ísinn utan af andlegu lífi voru fyrr en Jesús Kristr bræSir
hann,—ekki fyrr en viö trúum af öllu hjarta á frelsarann.—
Þessi kalda, jólalausa skynsemistrú þíSir aldrei helið af vorum
,,hjartans pól“. Vér þurfum allra manna mest að fá reglu-
legan jólakristindóm, og prédikun, sem er þrungin af boS-
skapnum um ,,fœSing guðs í heim“, og framborin er meS
barnslegum einfaldleik nýja testamentisins. SkammdegiS og
vetrar-ríkiS íslenzka víkr aldrei fyrir ljóstýrum skynsemistrú-
arinnar; þaS mun aldrei víkja fyrr en barnsleg trú á Jesúm
Krist gagntekr hjarta þjóSarinnar. Þá verða jól, og þá verSr
bjart.
GuS gefi þjóö vorri jól trúarinnar, svo hún frelsist úr
skammdeginu!
GuS gefi, aS skammdegiö víki nú úr hjörtum mannanna,
en í staðinn komi dýrSleg jólabirta og fylli öll hjörtu.
t-0004