Sameiningin - 01.12.1903, Síða 12

156
af guörœknisiökunum. Meiri hlutinn af heirnilum vorum hefir
engar sameiginlegar guösþjónustur. Ef kirkjufólk af öðrem
þjóðflokkum í þessari heimsálfu dœmdi oss eingöngu eftir því,
myndi þaö álíta oss að mestu heiðið fólk. Því miðr eru
kristnu heimilin vor allt of lítið frábrugðin heimilum þeirra,
sem eru vantrúaðir. A þessu þarf bót að verða, þvf heimilið
er akr, þar sem sálir vaxa og rnótast fyrir eilífa framtíð.
Um formið á heimilisguðsþjónustum er hér ekkert talað.
Það má vera eins einfalt eins og hverjum sýnist. En að því
er snertir bœkr, til þess hafa menn nóg tœkifœri. Menn hafa
biblíuna, sálmabœkr og aðrar góðar guðsorðabœkr, og er því
ekki nein minnsta afsökun fyrir því að guðs orð sé ekki um
hönd haft á heimilunum. Tœkifœrin höfum vér nóg; oss
skortir ekkert annað en þá löngun eftir guðs orði, sem frels-
arinn talaði um, þegar hann sagði: ,,Sælir eru þeir. sem
hungrar og þyrstir eftir réttlætinu, því þeir munu saddir
verða. “ O, að vér gætum sagt með Davíð f 42. sálminum:
,,Mína sál þyrstir eftir guði, eftir þeim lifanda guði. “ Þá
myndi vera meira af guðrœkni á heirnilum vorum og meira af
sælu í lífi voru.
Á heimilinu þurfa að vera skemmtanir.
Ásamt alvörunni er gott að sé innileg gleði. Heim-
iliö ætti að vera skemmtilegr staðr. Menn ætti ekki
að þurfa að sœkja allar skemmtanirnar út frá heim-
ilinu; en gleði er ómissandi þáttr í lífi allra manna. Auðvitað
veitir fleira gleði en svo kallaðar skemmtanir; en fyrir unga
fólkið að minnsta kosti er það alveg nauðsynlegt að njóta
einhverra skemmtana. Ekki heldr nein ástœöa til fyrir
kristið heimili að láta nokkurn drunga hvíla yfir sér. Enginn
maðr hefir eins mikla ástœðu til að vera sannarlega glaðr eins
og kristinn maðr. Hann hlýtr því að líta svo á, að hann eigi
að njóta hins gleðiríka og skemmtilega, jafnvel í hinu stund-
lega, sem drottinn veitir honum. Á kristnu heimili hafa
menn vissulega ástœðu til að minnast orða Páls postula í Fil-
ipp. 4, 4 : ,,Gleðjið yðr ávallt f drottni; og enn aftr segi eg:
gleðjið yðr. ‘ ‘
Auðvitað eru ekki allir menn jafn-gleðigjarnir, og krist-