Sameiningin - 01.11.1940, Blaðsíða 17

143
missíónarfyrirtæki, annað í Virginíu, hitt í Norður Karolínu.
Skólarnir veita ungmennum tilsögn í húshaldi, landbúnaði,
heilsufræði, og' öðru því, sem allra nauðsynlegast er til
manndóms og þrifa; og trúarleg uppfræðing er vitaskuld
ekki látin sitja á hakanum. Trúboðið í Virginíuríki er
eins manns verk, aðallega. Hann heitir Killinger og er ofl
kallaður “fjallatrúboðinn.” Starfaði hann lengi á meðal
fjallafólksins á eigin býti; en síðar tókust lúterskir söfnuðir
á hendur að styrkja hann í starfinu. Verkið er nú undir
umsjón heimatrúboðsins, eins og sagt var áður, og' hefir
nefndin í hyg'gju að útvega Killinger aðstoðarmann, og ef
til vill siðar meir að veita lækni styrk til að stunda þar
verk sitt á meðal öreiganna. Önnur missíónarstöð er fjalla-
söfnuðurinn Watauga-Boone. Sóknarpresturinn er styrktur
af heimatrúboðinu, og samhliða því verki er heilbrigðisstöð,
kostuð af tekjum sömu nefndar. Aðrir söfnuðir í þessum
fjallahéruðum þiggja samskonar hjálp af nefndinni.
Auk þessa starfs, sem lýst hefir verið, er undirbúning-
ur trúboða i umsjá nefndarinnar að nokkru levti. í þvi
skyni fengu prestaskólarnir lútersku í Saskatoon, í Lincoln
og í Hancock, allmikinn peningastyrk úr heimatrúboðs-
sjóði, en nú er sá liður starfsins kominn í umsjón nxenta-
mála-nefndarinnar. Þó er heimatrúboðsnefndin alls ekki
laus við það mál, því að trúboðar þurfa að vera sérfræð-
ingar í ýmsum greinum — tungumálum ýmsum, lil dæmis
— til þess að þeir geti notið sin á þeim stöðvum, sem þeir
eru sendir til. f staðinn fyrir að styrkja skólana, þá veitir
nefndin trúboðaefnum styrk til að læra sérstök tungumál,
og aðrar mentagreinir, sem nauðsynlegar þykja til verksins
á einum eða öðrum slað. Hún hefir Hka lánað trúboðum
bækur, þegar ])eir gátu ekki sjálfir veitt sér nægilegan og
hentugan lestrarforða.
Nefndin hefir umráð yfir kirkjubyggingarsjóði, sem
nemur hátt á aðra miljón dollara. Úr þeim sjóði eru
missíónarstöðvum og fátækum söfnuðum veitt lán, sem
nema fimm þúsundum að meðaltali, lil að reisa kirkjur.
Lánið er endurborgað á fimtán árum og er rentulaust í
fimm fyrstu árin. Reynt er að láta lánin koma sem allra
bezt að notum. Nefndin setur tvö skilyrði þegar hún lánar
þetta fé; húsið á að vera vel bygt og með fögru kirkjusniði,
og söfnuðurinn sem byggir, má ekki reisa sér hurðarás um
öxl, fjárhagslega.
Hér hefir þá verið stuttlega skýrt frá þessu mikla