Sameiningin - 01.12.1919, Blaðsíða 14

298
Frœgð: En kórónan, — Yiltu ekki -eiga lmna ? (Tek-
ur í hönd honum). Má eg ekki setja hana á höfuð þér?
Já, og eitt enn. Peir, sem eg krýni, eiga samt höfðingja
yfir sér. Þeir verða aS lúta—mér,
SamvisJca: GáSu aS þér! GáSu aS þér! Æfin líSur
og ljómi þessa lieims deprast.
Vizka (les): Sérhver sá, er vill verSa mikill ySar á
meSal, hann skal vera þjónn ySar; og sérhver sá, er vill
ySar á meSal vera fremstur, liann skal vera þræll ySar;
eins og Sonur Mannsins er ekki kominn. til þess aS láta
þjóna sér, heldur til þess aS þjóna og til þess aS gefa líf
sitt til lausnargjalds fyrir marga.
Pílagrímur: Nei, FrægS, eg get ekki þegiS kórónu
þína. Innra fyrir finn eg þrá til aS fara aS orSum þín-
um, en eg get ekki falliS fram fyrir þig og sýnt þér lotn-
ingu. Kóróna þín freistar mín, en sú gjöf, sem meS ó-
drengskap er unnin, er ósamboSin Konunginum.
Frægð: Þá verS eg aS kveSja.—(Fer).
Pílagrímur: Eg óttast, aS eg aldrei eignist gjöf
handa Konunginum. Má vera, aS eg sé óverSugur þess
aS færa nokkra gjöf. Ó, Vizka, hvernig má eg vita,
hvort nokkuS verSur af mér þegiS ?
Vizka: ÞaS er ekki undir verSleika komiS, heldur
vilja. Ef þú ert fús aS taka á móti gjöfinni og færa hon-
um hana, þá mun hún veitast þér.
(Inn kemur ElsJca og heldur á hvítum krossi. í
fylgd meS henni eru Trú og Von, og á eftir koma
Réttvísi, Miskunn og Góðvild.)
Elska: Sæll vertu, Pílagrímur. Eg er nefnd Elska,
og þetta eru systur mínar, Trú og Von, og þetta eru þjón-
ustumeyjar mínar, Eéttvísi, Miskunn og GóSvild. Eg
heyri sagt, aS þú leitir aS afmælisgjöf handa konungin-
um, og eg er komin til aS bjóSa þér gjöf, sem ekki hvílir
létt á herSurn manns, ekki er fögur á aS líta, en verSmæt,
ef líf manns fvlgir gjöfinni.
Pilagr.: Ef líf manns fylgir gjöfinni? Eg skil eklíi
það, sem þú segir.
Elska: Eg á viS þaS, aS í sjálfum sér er krossinn
einskis virði, en þegar hann er borinn af fúsum örmum
og hann er látinn hvíla upp viS hjarta manns, þá verSur
hann dýrmæt gjöf. Ásamt honum gefur maSur þá Kon-
unginum sjálfan sig,—hjarta, hug og hönd.