Sameiningin - 01.03.1915, Blaðsíða 16

12
honurti, Mtt beint á orsökina til þess vanniáttar og úr-
ræðaleyisis, sem þjáir nútíðarkirkjuna.
Kirkjunni hefir hvað eftir annað verið brugðið uin
það, að hún væri orðin á eftir tímanum, guðfræði bennar
hafi dagað uppi eins og nátttröll í sólarljósi vísindanna
—og orðið að dauðum steini, að hjálpræðisboðskapur
hennar nái engum tökum framar á hjörtum manna, nema
hann sé steyptur upp aftur í móti þess hugsunarháttar,
sem þessa stundina er hæstmóðins.
Óþarft er að eigna þeim leiðtogum illar hvatir, sem
tekið hafa til þessa ráðs. Auðvitað hafa þeir séð al-
múgann, efasjúkan og áhugalausan um trúmál, beygja
leið sína fram hjá kirkjunni. Og svo sem að sjálfsögðu
hefir þá langað til að gera vegabætur á kirkjuleiðinni—
að nema burt þaðan alt það. sem gerði leiðina torsókta
öllum þorra manna. Og ekki ber að efast um það. að
þeir hafi rutt því einu úr vegi, sem þeim sjálfum fanst
ósatt eða ranglátt.
En hver er svo afieiðing umbótannaf “Kirkjurnar
ykkar eru tómar,” segir séra Keli. Ráðið hefir ekki
dugað. Eólkið hefir ekki lyst á þessu sætmeti skyn-
semskunnar nýju. svo Ijúffengt sem það á að vera. Er
það ekki sárgrætilegt ? Hér er búið að nfa alla bygg-
ingu fornrar guðfræði niður til grunna, kippa burtu öllum
fornum fúaviðum, byggja hana upp aft-ur eftir listar-
reglum tíðarandans, brevta því öllu, sem áður lmeyksl-
aði auga vantrúarmannsins; búið að nema burt allar
misfellur, allar “mótsagnir”, alt, sem vantrúaður lieims-
maður gat fett fingur út í; og svo, þegar búið er að
“moderníséra” alt kenningarkerfi kristindómsins, —
“snikka” ]>að svona dásamlega til, þangað til alt er þar
orðið svo felt og smelt, sem upplýst “ trúarvitund” nú-
tíðarmannsins getur framast á kosið, — þá fvrst missir
fólkið þennan litla snefil, sem það átti eftir af lotning
fyrir kirkjunni. Hvað getur verið sorglegra?
En hvað er í raun réttri eðlilegra, þegar á alt er
litið? Hafi kirkjan ekki fengið sitt sérstaka erindi til
mananna beint frá Guði sjálfum, þá liefir hún alls ekkert
erindi til þeirra, alls enga ástæðu fvrir tilveru sinni. Og