Sameiningin - 01.03.1915, Blaðsíða 24

20
því ólyfjani andievsis og rnddaskapar, sem unglingar
vorir drekka í sig við lestur lélegra bóka.
(íeriÓ eitthvað sjálfir? Hverskonar bækur eru það.
■sem ungmennin lesa alt í kringum vður?
G. G.
Ekki er það tilgangur vor, að fyrirdæma þann hjú-
skap, sem til er stofnað af manni og konu af ólíku þjóð-
erni. Þrátt fyrir það, að vér minnumst spakmælisins:
' ‘ Lík börn ieika bezt,” viðurkennum vér fúslega, að sam-
búð hjóna getur verið góð, þótt Irjónin séu sitt af hvoru
þjóðar-bergi brotin. Hjúskapar-farsæld, stafar hvorki
af ætterni né þjóðerni. Hiin er af dýpri rótum runnin.
Sá varhugaverði hjúskapur, sem hér er átt við, er hjú-
skapur, sem er stofnaður af persónum, sem hafa óKk
trúarbrögð, t.a.m. hjónaband kristinnar manneskju og
Gyðings, lúterskrar manneskju og kaþólskrar, og jafn-
vel þeirra, sem til ólíkra flokka mótmælenda teljast.
Margir telja. það merki frjálslvndis og víðsýnis að
stofna húsfélagið í svo háhvelfdu musteri, og þeir, sem
á móti mæla, eru brennimerktir sem ofstækismenn. En
þá hefir Páll postuli einnig verið ofstækismaður, því
hann tók mönnum vara við, að bindast hjúskaparböndum
við þá, sem annarleg trúarbrögð hefðu.
Engin þjóð í heimi hefir eins lítið blandast saman
við aðrar þjóðir eins og Gyðingar. Oft hefir verið álit-
ið, að það stafaði af meðfæddri óbeit þeirra á öðrum
þjóðfiokkum. Hinn frægi lærimeistari Gyðinga, dr.
Martin A. Meyer, er á öðru máli. Hann hefir svo að
orði komist: “Vér stöndum ekki á móti því, að til hjú-
skapar sé stofnað af Gyðingum og öðrum þjóðflokkum.
af þjóðernislegum ástæðum, eða fyrir þá sök, að vér
teljum Gyðinga öllum þjóðum fullkomnari. En vér
skoðum slíkan hjúskap varhugaverðan vegna þess, að
þar kemst ekki að það trúarinnar samræmi og sú trúar-
lega sameining, sem á hverju fyrirmyndarheimili skip-