Íslendingur - 30.06.1922, Blaðsíða 3

27 tbl.
ISLENDINGUR.
105
Nokkrar stnlkiir
ræð eg í síldarvinnu á Siglufirði í sumar.
Gottfreð Hjaltalín.
Hákarlsugga,
herta og ósaltaða, bæði bak- og eyr-
ugga, kaupir hæsta verði Páll Hall-
dórsson, erindreki Fiskifélags ís-
lands, Svalbarðseyri.
Póstmálastjórnin tilkynnir að yfir-
færsla á peningum til Danmerkur gegn-
um póstafgreiðslur sé nú byrjað að
nýju og kasta 100 dauskar krónur
130,50 kr. íslenzkar.
Leiðarþing héldu þingmenn sýslunn-
ar að Grund í Eyjafirði á Mánudag-
inn. Ringmaður Akureyrarkaupstaðar
var þar einnig og tók þátt í umræðum.
Aðalfundur Ræktunarfélags Norður-
lands stóð hér daganna 23. og 24.
þ. m. Voru þar ýms áhugamál fél.
rædd, gefið yfirlit yfir starfsemi þess
á árinu, lagðir fram reikningar o. s.
frv. Einn maður gekk úr stjórninni
að þessu sinni að enduðu kjör-
tímabili, Björn Líndal lögmaður og
bóndi að Svalbarði, náði hann ekki
endurkosningu heldur var kosinn í
hans stað Guðm. Bárðarson kennari.
Kom mörgum þessi kosning all ein-
kennilega fyrir þar sem Líndal er með
framkvæmdarsömustu bændum hér um
slóðir og var talinn einhver atkvæða-
mesti maður stjórnarinnar, verður því
ekki hjá því komist að álíta að pótitík
hafi hér ráðið úrslitum. Pað var reynt
að innleiða hana í félagið á bænda-
námskeiðinu í vetur en mistókst þá, nú
virðist það kafa tekist og er slíkt illa
farið. Fulltrúi R. F. N. til að mætak
á búnaðarþingi var endurkosinn Sig.
E. Hlíðar og til vara Brynleifur Tobías-
son og endurskoðendur Lárus J. Rist
og Davið Jonsson hreppstjóri, Kroppi.
Slys. A Miðvikudaginn vildi það
slys til að ung stú'ika, María Kristjáns-
dóttir, féll af hjólhesti á harðaferð og
meiddist mikið í höfði. Uir. sama leiti
fótbrotnaði ungliugspiltur Jónas Jens-
son, fóstursonur Friðjóns læknis, í
knattspyrnu.
Verkamaðurínn spyr af hvaða ástæðu
Islendingur þegi um annan mann D-
listans Sigurð ráðunaut. Vilji ritstj. Iesa
24. tbl. Islendings mun hann sjá að
þar er eindregið mælt með Sigurði.
Kirkjan. Messað á Sunndaginn kl. 5
sd. að öllu forfallalausu.
Söngskemtun. Aage Schiöth hefir
skemt bæjarbúum tvívegis með söng
sínum og þótt vel lakast. Hann hefir
sérlega hljómfagra rödd og nær háum
tónum. Hrein unun var að heyra hann
syngja lög Verdi’s úr Rigoletto, »La
donna'e mobile« og »Questa o quella«
Agóðinn af seinni söngskemtuninni
gekk til Listigarðs Akureyrar.
„Goðafoss* kom hingað sl. Föstu-
dagskvöld að sunnan, margt farþegja,
m. a. J. G. F. Arnesen konsúll frá
útlöndum, Eiríkur Leifsson heildsali
Porbergur Rórðarson málfræðingur frá
Reykjavík, frú Rafnar og ungfrúrnar
Sigrún L. Björnsdóttir og Asta Levy
frá Blöndósi. Með skipinu fóru héðan
tii Seyðisfjarðar Theodór Lilliendal
símritari og ungfrúrnar Sigríður Davfðs-
dóttir og Laufey Lilliendal.
„Island“ væntanlegt í kvöld. Meðal
farþegja Ragnar Ólafsson konsúll. Jón-
as Jónasson frá Flaley, Jakob Thor-
arensen kaupmaður, frú Hulda
Rorsteinsson, Eggert Laxdal, séra
Geir Sæniundsson og frú hans, Jón
Stefánsson og Eggert St. Melstað.
. Rafvciiunefndin c\vr..r J S. Esphol-
in f næsta bl:iði.
5vor frá prófessor Haraldi Níelssyni
upp á fyrirspurnirnar í siðasta blaði,
gat ekki komist að í þessu blaði.
Kemur uæst. — Mikið af öðrum
greinum hefir einnig orðið að bíða
sökum rúmleysis, og eru höf. beðnir
velvirðingar á drættinum.
OO
Frú Anna Stephensen
ekkja Stephans Stephensens
umboðsmanns, andaðist í gær-
kveldi í Reykjavík. — Merk
kona og hámentuð. Hér á Ak-
ureyri átti hún heima í 45 ár,
og átti almennutn vinsældum og
virðingu að fagna. Frú Anna
var dóttir Páls Melsteðs sagn-
fræðings, og mun hafa verið
um sjötugt er hún lést.
C3
Opið bréf
til Jónasar Porbergssonar,
ritstjóra, m. m.
Jónas sæll!
Eg ætla að þessu sinni, að senda
þér nokkrar línur, í viðurkenningar-
skyni fyrir hin mörgu og andríku!!
ummæli, sem þú hefir látið falla í
núnn garð, í síðustu blöðum »Dags«
þíns, þau spegla svo dásamlega vel
hina hálfköruðu sál þína, að hafi nokk-
ir áður verið í vafa um hvað innri
niaður þinn hefði að geyma, þá er nú
skýlan dregin frá augum þeirra og þú
afhjúpaður í allri þinni dýrðarmynd!!
Blaðamensku ferill þinn hefir verið
ófagur frá því fyrsta, svo að jafnvel
þeir sem notað hafa þig til skítverk-
anna hafa viðurkent það, og fyrirverða
sig í raun réttri fyrir að þurfa að nota
þig, en þér hefir verið lofað að hanga
við blaðið vegna þess hvað þú varst
þægur og auðsveipur dindill Hriflu-
mannsins. Dindilmenska þín er sterk-
asti þátturinn í blaðamensku þinni;
sjálfstæðar skoðanir hefir þú aldrei átt.
Situr það því illa á þér — dindilnum
litla, að vera að brígsla mér eða öðr-
um um skoðunarleysi. Ert það er stráks-
eðli þitt, sem þar kemur í ljós: að
æpa að öðrum eigin vansæmd!
Annar sterkasti þátturinn í blaða-
mensku þinni — er taumlaust sjálfsálit
ogfroðugorgeir; — heimskra manna ein-
kenni, — sem gera þig flestum hvitn-
leiðan á skömmum tíma. — Rriðji
þátturinn í blaðamensku þinni er saur-
kastið. F>ú rökræðir sjaldan nokkurt
mál, heldur hellir þér þess í stað með
ókvæða skömmum . og saurkasti yfir
andstæðinga þína, og ert þess boru-
bratfari — þess fleiri saurslettum þú
keniur á papírinn, en þú gætir ekki
þess, að meginið af saurnum loðir við
sjálfnn þig og gerir þig og blað þitt
að óþverra.
Rannig er myndin, sem blasir við
sjónuin manna af blaðamanninum Jón-
asi Rorbergssyni.
Rað situr því næsta illa á slíkri per-
sónu sem þú ert í blaðaheiminum, að
vera að brígsla mér eða öðrum um
óvandaðan rithátt. Pú fyllist, í 25. tb).
»Dags«, heilægri vandlæting yfir því,
að eg hafi snúið útúr orðum þínum í
einum stað í Jónasar-æfiágripinu fræga
og þú telur það fölsun og ódrengi-
legan vopuaburð m. m. Sannleikurinn
er sá, að eg sneri alls ekki útúr orð-
um þínum, orðin sem eru tilfærð inn-
an tilvísunarmerkja, eru nákvæmlega hin
sömu eins og stóðu í Degi, þó eg
hinsvegar teldi óþarft að prenta upp
fleiri þumlunga af sama góðgætinu,
eða sem svaraði frá greiharskiftum til
greinarskifta, kjarninn fólst í orðunum
sem tilfærð voru. Reiði þín stafar í
rauninni ekki heldur af þessu, heldur
því, að sum Reykjavíkurblöðin hafa
dregið þig sundur og saman í háði
fyrir þessi »geislastafs« ummæli þín,
og það að verðleikum. Pú hefir allra
manna mest gert þig sekan í því að
rangfæra orð andstæðinga þinna, slíta
sundur setningar, kubba af þeim og
misþyrma, svo þær urðu að fjarstæð-
uni, má benda á hin auðvirðilegu svör
þín til Einars á Stokkahlöðum á liðnum
vetri, því til sönnunar, sem mest bygð-
ust á þannig löguðum rangfærslum.
Pú ert þvi samkvœmt eigin dómi fyrir
neðan þá hillu sem hingað til hefir
verið kallað vansœmi i blaðamensku
og ritdeilum — og þú ættir að þekkja
þig bezt. Að þú skulir því gerast
siðameistari, er sú meata óskamfleini
sem þú hefir ennþá gert þig sekan
um, og er með því mikið sagt.
Þá reynir þú að gera þér mal úr
ávarpsorðum mínum til lesenda Isl.
er eg tók við blaðinu, þeim, að eg
bæði þá að fyrirgefa þó mér kynni
að verða eitthvað á fyrst í stað, vegna
ókunnugleika mfns, er stafað af margra
ára fjarveru minni, og þú spyrð með
þjósti: hvenær eigi að hætta aðfyrir-
gefa og hvenær eg sé fullveðja blaða-
maður. Svarið er þetta: Eg hefi frá
því eg tók við blaðinu borið ábyrgð
orða minna og mun gera það í fram-
tíðinni, og hlífðar hefi eg aldrei átt að
mæta frá þér né heldur vænst hennar.
Hinsvegar er það altaf gott að góðir
drengir umberi og fyrirgefi yfirsjónir,
þær geta hent alla, en sakir ókunnug-
leika bið eg engrar hlífðar framar
— síst af öllu — þig.
Og þótt þú sért allra rnanna treg-
astur að sjá og játa yfirsjónir þínar,
þá vita allir, sem einhver kynni hafa
af þér, að fáum er frekar þörf fyrir-
gefningar en einmitt þér—Jónas sæll.
í þessu sama blaði ertu ennþá að
þvæla með Hriflu-áveituna, og heimt-
ar, að eg konú með vottorð frá Holta-
kotsbóndauum um að hann hafi átt
hugrnytidina en ekki Jónas frá Hriflu,
eða heiti eg vísvitandi ósannindantaður
ella. Mér kemur ekki til hugar að fara
að ríða austur f Holtakot og eyða í
það tíma og peningum og kanske
fótbrotna á leiðinni, til þess að geðjast
þér í þessu; heimildin sem eg hef
fyrir staðhæfingu jninni er svo góð»
að jafnvel þú munt ekki dirfast að
hrekja hana, sögumaður minn er:
bróðursonur Hoitkotasbóndans, maður,
sem þú þekkir er vel og munt naum-
ast þora að kalla ósannindamann.
Annars sýnist óþarft að gera
mikla rekistefnu úr áveitu um lönd
tveggja kotbæja, sem þessutan mun
hafa verið styrkt úr Ræktunarsjóði; og
dýrðarljómi Hriflumanmins hvorki
dafnar eða dvín, hvort hann hefir átt
mikla eða litla þátttöku i henni.
Að þessu sinni nenni eg ekki að
svara þér frekar; brígslyrðum þínum
og aðdróttunum vísa eg heim til föð-
urhúsanna.
Að síðustu. Láttu ekki dindilmensk-
una stíga þér frekar til höfuðsins en
orðið er. Vertu þægur og góður dind-
ill og þú verður Iátinn í friði.
Gitnnl. Tr. Jónsson.
Kálfskinn og
Lambskinn
kaupir hæsta verði.
J. H. Havsteen.
TROS
selur altaf ódýrast
E. Einarsson.
Hert Lambskinn, Selskinn
og verkaða sundmaga
kaupir undirritaður eftir 1. júlí.
Jacob Thorarensen.
Umbúðapappír
Pappírspo ka
og allan Skrifpappír
selja ódýrast og bezt
Brödrene M oltzau,
Kristiania.
Aðalumboðsmenn:
Stefán Á. Pálsson & Co.
Reykjavík.
Kálfsskinn og lambskinn
tekin með haésta verði.
E. Einarsson.
Prentaraiðja Björns Jónssonar,