Íslendingur


Íslendingur - 18.08.1922, Qupperneq 2

Íslendingur - 18.08.1922, Qupperneq 2
132 ISLENDINOUR 34. tbl. Hafragrjón „Lybby”-mjólk kom með Botníu Nathan & Olsen. moldviðri, sem hann og Tíminn hefir meiri en nokkur önnur lofiskeytastöð í seinni tíð reynt að þyrla upp, að því er virðist til að blinda fólki sýn í þeitn tnálum sem öðrunt. fón E. Bergsveinsson. Símfréttir frá útlöndum. Rvík i gœr. Blaðakóngurinn brezki, Northcliffe lávarður, er nýlátinn. Verður jarð- settur á morgun i Westminster Abbey, þar sem stórhöfðingjar Breta flestir hvila. Lundúnaráðstefnunni er lokið án nokkurs árangurs. Á fyrsta fundi ráðstefnunnar skýrði Poincaré frá skaðabötakröfum þeim, sem Frakkar gerðu á hendur Pjóðverjum ogkrafð- ist hann þess, að nákvæmt eftirlityrði haft með vöruútflutningi Pjóðverja og tollheimtu, að Frökkum yrðu aflientar námur og skógar i Ruhr-héraðinu og 60°lo af hlutafé litunarverksrniðjanna við Rín, að bandamenn innheimti alla skatta i hinum herteknu héruðum og ákveði tolliakmörk milli þeirra og Pýzkalands. Allir fulllrúarnir, nema Frakkar, voru tillögum þessurn mót- fallnir. Hélt Lloyd George þvi frarn, að næðu kröfur Poincarés fram að ganga, yrði fullveldi Pýzkalands stefnt i voða og vœri slikt óverjandi. Vildi hann veita Pýzkalandi skilyrðislausan greiðslufrest. Brezka stjórnin sam- þykti afstöðu lians og franska stjórnin afstöðu Poincarés. Var um þetta lengi þráttað og voru hvorutveggju ósveigj- anlegir og sleit svo ráðstefnunni með þeim ákvæðum, að skaðabótanefndin i París skyldi úikljá málin. Ihalds- blöðin ensku hallmœla mjög Lloyd George fyrir framkomu hans og telja hana koma i bága við vilja meiri hluta þjóðarinnar. Frönsku blöðin styðja Poincaré einróma. Pýzka stjörnin hefir tilkynt, að hún ómögulega geti greitt skaðabœturnar. Grikkir hafa horfið frá þvi, að halda áfram herferðinni til Konstan- tinöpel i bráðina, en 32 þús. her- manna hafa verið kallaðar undir merki og bíða tilbúnar atlögu. Irsku uppreistinni er nú lokið. Hefir herlið irska frlrikisins tekið borgina Cork, siðasta vigi uppreisiarmanna og hnept uppreistarforingjana i fangelsi. Irski foringinn, Arthur Griffith, er nýlátinn úr hjartaslagi. Óeirðirnar á Italíu haldasi enn. Allsherjar verkfallið hefir orðið áhrifa- laust vegna þjóðhjálpar, sem komið var á með aðstoð hersins. Frá París er símað, að loftskeyta- stöðin i St. Assise sé nú tekin til starfa oggsé húri fjórum sinnum afl- og geti sent skeyti iil allra möliöku stöðva á hnettinum. QO Innletidar símfregnir. Rvík i gæf. Atkvœðatalning landskjörsins fer fram á Mánudaginn kemur. Atkvœðin eru rúmlega 12 þúsund. Steinolíu-einkasala með rikisrekstri ákveðin frá 10. Febr. 1923 að telja. Mœlist illa fyrir. Lögjafnaðarnefndinhefir lokið störf- um sinum og fóru dönsku fulllrúarnir heim með »Botniu«. Rannsókri ólokið enn þá i máli þýzka vinsmyglarans. Skipið hejir verið flutt til Rvikur og skipsljörinn er i gœzluvarðhaldi. oo Leiðrétting. »Verkantaðurinn« fjallarí gtein, prent- aðri í 29. tbl. 1. Ag. um innlagningu raftauga í Akureyrarkaupstað. Greinarhöf. virðist láta sér ant um að koma fyrir kattarnef ýmsum kvik- sögum um rafmagnið, sem ganga um bæitm, t. d. að raftn. muni verða selt á kr. 0,90 um klukkutímami.(l) Hvað mikið?(!) — Það er í rauninni virð- ingarvert af greinarhöf. að benda al- menningi á skaðsemi slíkra kviksagna, en því ntiður verður honum það á í sömu grein, að breiða út kviksögur, þ. e. ósannindi og óáreiðanlegar frá- sögur um innlagning raftauga í hús bæjarins, sem undirritaðir hafa tekið að sér að framkvæma fyrir bæinn. Vér sjáum oss því nauðbeygða til að birta opinberlega svofelda leiðréttiug á grein »Verkamannsins«: 1) »Verkam.« skýrir í nefndri grein rangt frá, þar sem hann segir að lagningar á leiðslu milli lofta sé innifalin í því verði, sem fastsctt er í samningum vorum við bæjar- stjórnina. Vort tilboð er miðað við venjulega (nornial) lagning, en það getur lagning milli lofta í fullgerðum húsum ekki talist, þar eð hún útheimtir tnikið meiri vinnu. »Teknist« álitið verð- ur það auk þess að teljast lakari frágangur en ekki »betri en bezti frágangur*, eins og grein- arhöf. kemst að orði. 2) »Verkam.« getur hvergi í samn- ingum vorum við bæjarstjórn bent á að vér, skuldbindum okk- ur til að setja »postulínsslökkvara« í stofur og íbúðir. í voru tilboði er verð á efni því, sem notað skuli til vanalegra innlagningu í hús, sundurgreint og þar a' meðal vetð á slökkvurum. UppselUtr (þ. e. nteð vinnu, undirlagi og skrúíum) slökkvari kostar eftir voru tilboði kr. 1,95 en hinir umræddn slökkv- arar kosta í innkaupi talsvert á þriðju krónu; getur þá hver heil- vita maður gert sér nokkurnveg- inn grein fyrir því, að ekki muni þar vera að ræða um slíka slökkv- ara. Ennftemur getur greinarhöf. sVerkatn.o ekki sýnt fram á, að snúnirigslökkvarar þeir, setn nolaðír eru, séu frá teknisku sjónarmiði á nokkurn hátt hættuleg eða óá- byggileg raftæki. Enda ætti grein- arhöf. að vera kunnugt, að slíkir slökkvarar eru viðurkent innlagn- ingarefni utn öll Norðuriönd og Mið-Evrópu, því sjálfsagt skortir hami ekki þekkiugu á þesstt sviði, þar sern hann gefur sig út fyrir leiðtoga almenttings. 3) Qreinarhöf, »Verkam,« hallar réttu máli, og er vísvitandi ósantigjarn, þar sem hann lætur á sér skilja, að »fyrsta flokks vara«, setn stend ur í samningum vorutn við bæjarstjórniua, ekki beri að skilja miðað við verðið á hverju latnpa- stæði, og venjulega slökkvara og önnur tæki — því vitanlega má fá slökkvara sem kosla 20 kr, og eru ekki »betri ett íyrsta llokks vara.« 4) »Verkam.« getur ekki bent á, að vér afhetidttm innlaguingar í hús setn ekki hafi næga einangrun við prófun. Hattn getur heldur ekki bent á, að vér ekki séum reiðttbúnir að bæta úr því, ef slíkt kæmi fyrir. Hann getur ekki sýnt fratn á, að efni það, setn not- að er, sé ekl i alment viðuikcnt gott innlagniiigarefni, setn að fttllu svari til að vera »lyrsta flokks vara.« Alt hjal »Verkam«. unt »fyrsta flokksvöru« og »bezta frá gang« er því af sömu rótum runnið, nefnil. undirhyggju höf undarins. Hann lætur sér augsýni- lega ant um að breiða út kvik- sögur. 5) »Verkamaðurinn« breiðír það út, að eftir samninguni við bæjarstjórn ætti »pera« að fylgja hverju lampa- stæði. Oss er eigi kunnugt uni slíka samninga, enda væri fróðlegt að vita, hvar það tíðkaðist við inn- Iagnir raftauga, að »perur« fylgdu með lampastæðinu. Að öðru feyti geta tnenn sjálfir sannfært sig uni hvað hæft er í þessu við lestur samninganna. »Tilbúin til notk- unar« sem stendur í samning- unum þýðir ekkert annað en að greinarhöf. eigi að skrúfa »peru« sína, dýra eða ódýra, í lampann og opna slökkvarann, þá komi ljós. Vér skulum fúslega játa að oss kotn aldrei til hugar, að föðurleg umhyggja saniningsaðila bæjarins gengi svo langt, að húseigendur ekkí væru sjálfráðir um að gera breytingu frá samningun- um, hver eftir sínum geðþótta í satn- komulagi við okkur, ef þær aðeins væru leyfilegar frá teknisku sjónarmiði. , Hvort sú breyting hefði aukinn kostn- að í för með sér eða ekki, virðist ætti að vera bæjarstjórn óviðkomandi, ekki sízt, þegar tek'ð cr lillit til þess að bærinn ekki hefir tekið að sér neina fjárhagsábyrgð á gteiðslu inn- lagningakostnaðar fyrir húseigendur. Greiuarhöf. talar unt að bærinn taki að sér innlagning raftauga eftirleiðis. Pað kemur ekki þessu máli við. En með aliri virðingu fyrir greinarhöf. og þekkingu lians á þessu sviði, mundi honuir. þó ekki treystandi að standa fyrir því verki. Rað yrði sennilega eins og nýlega bygðut vegarspotti hér utari við bæinn, nefnilega ónothæft. Að lokutti viljttm vér leiða athygli »Verkam«. að því, að ritháttur blaðs- ins í nefndri gtein og ráðleggingar þess til lesenda sirina um »að láta ekki þá félaga trekkja sig upp eftir þeirra nóium« heyrir undir ákvæði hegningarlaganna uni atvinnuróg, og verður svarað á viðeigandi hátt. En til þess altnenningur geti séð satin- leikanrt t þessu máli setjum við hér samanburð á innlagningarkostnaði hér og í Reykjavik ttú í sumar. í Reykjavík kostar lampast. í tninni hús (án hengilampa) kr. 18,00, (með hengilanipa) kr. 25,50. Á Akureyri lcostar lampast. alment með poslulínsslökkvara (án hengilampa) kr. 16,50, (tneð hengilampa) kr. 21,50. Í Reykjavík kostar lampasf. í stærri hús (án hengilampa) kr. 25,00, (með hengilampa) kr. 32,50. Á Akureyri kostar lampast. með lagning milli lofta (án hengilampa) kr. 20,00, (með hengilampa) kr. 25,00. í síðasla tbl. »Verkam.« er ennþá skrif um santa mál eftir Erling Frið- jónssoti. — Þó ótrúlegt sé, líklega þann sama, setn bæði situr í rafmagns- nefud og bæjarstjórn. — Ressari grein er í óllu verulegu svarað með því, seni sagt er hér að framatt, en að öðrtt leyti liggja leiðir hr. Erlings Friöjónssonar svo fjarri sannleika, þekkingu og sanngirni, að það er hvorki fróðleikur eða ánægja fyrir al- menning að ræða málið á hans gtund- velli. Elektro Co. Indriði Helgason. co Leiðrétting. Við undirritaðir teljum ástæðulaust að gefa í skyn, eins og gert er í síð- asta tölublaði íslendings, að útgerðar- mönnum hér á Siglufirði þyki eftirlit lögreglustjórans ófullnægjandi. Sveinn Bjarnason er ekki ráðinn »ti| uppfyll- ingar« og ekki heldur sem saksóknari. Hill var í ráði, að við, til aðstoðar lögreglunni, útveguðum mann til hjálp- ar, og það í samráði við lögreglu- stjóra, sem hefir sýnt áhuga fyrir að hafa upp á landhelgisbrotunum. Retta viljum við, sem að þessu höf- urii starfað, taka fram til að fyrir- byggja óverðskuldaðan misskilnrng. Ásgeir Pétursson. fön Guðmundsson. Sören Goos. Aths. ritstj. Útgerðarmenn tnundu ekki fara að ráða mann — siglfiizku lögregluvöld- unum til aðstoðar—þætti þeim eftirlit þeirra fullrtægjandi. C3

x

Íslendingur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Íslendingur
https://timarit.is/publication/675

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.