Íslendingur - 29.01.1926, Page 3

SLENDINGUR
3
„BRUNVOLL“-m ó t o r i n n
frá BR0DR. BRUNVOLL - MOLDE
MOTORFABRIK.
Allir þeir, sem þurfa að fá sér mótora í skip eða báta,
ættu að kaupa
Hráoh'umótorinn „BRUNVOLL",
se'm er viðurkendur með allra beztu mótorunum í Noregi.
Hann er gangviss, eyðir mjög litlu, en skilar — með af-
brigðum — góðum krafti, samanborið við olíueyðslu. Þrjár
vélar hafa verið keyptar hingað til Siglufjarðar, og hafa reynst
ágætlega.
Þessi vélategund mælir með sér sjálf.
Umboðsmaður fyrir Eyjafjörð
Anton Jónsson. Akureyri.
Siglufirði 20. janúar 1926.
Guðm. Björnsson.
Tilkynning.
Hérmeð tilkynnist, að hinn 27. þ. m. framkvæmdi notarius
publicus á Akureyri útdrátt á skuldabréfum, samkvæmt skilmál-
málum um 6°/o Ián bæjarsjóðs Akureyrar til raforku fyrir bæinn.
Pessi bréf voru dregin út:
Litra A. nr.: 22, 27, 37.
Litra B. nr.: 20, 35, 36, 40, 129, 130, 144.
Litra C. nr.: 24, 49, 67.
Skuldabréf þessi verða greidd gegn afhendingu þeirra 1 júlí
næstkomandi á skrifstofu bæjarins.
Bæjarstjórinn á Akureyri 28. jan. 1926.
Jón Guðlaugsson
settur.
Skrá
um gjaldskylda menn til ellistyrktarsjóðs Akureyrarkaupstaðar
1926 liggur frammi —almenningi til sýnis — á skrifstofu bæjar-
ins, frá 1.—7. febrúarmánaðar næstkomandi,
Mótbárum gegn skránni sé skilað á skrifstofuna innan 15.
sama mánaðar.
Bæjarstjórinn á Akureyri, 28. janúar 1926.
Jón Guðlaugsson
settur
á, hver hún muni vera. Jafnvel þótt
Jónas hafi kengbeygt sig sjálfur í kút
mótsagnanna, er þvf eft r að íhuga þá
ályktun hans, að eg hafi »látið dýra
hætti ráða vali« mínu.
Eg geri ráð fyrir því, að allir brag-
fróðir menn verði sammála um, að
telja hringhendur ogaðiar miðrímaðar
vísur til dýrra hátta. Ferskeytlur og
aðrar ómiðrímaðar stökur hljóta því
að teljast til — einfaldari bragarhátta.
Áðurgreint álit ritdómarans felur því
það í sér, að »Stuðlamá!« innihaldi
að mestu »dýra hætti*.
í »Stuðlatnálum« eru 416 vísur.
Nálega helmingur, eða 202 vísur, eru
ferskeytlur. Hitt má telja til hring-
hendinga og annara dýrra bragarhátta.
Ályktun Jónasar er því röng, eins og
við mátti búast af manni, sem skrifar
greinar í þeim tilgangi, að hrakyrða
og ærumeiða heiðvirða menn. Mun
eg síðar rekja þann feril Dagsritstjór-
ans að nokkru, þegar birtir verða dóm-
arnir í meiðyrðamálum hans við Sauð-
árkróksbúa.
Kátbroslegt er að sjá Jónas Bor-
bergsson hrókaræða um »gagnhugsuð
veikbrögð«, mann, sem liggur flatur í
vaðalsfor sinna eigin ringulsverka. Og
bezt er að segja það nú þegar, að
sökum dómgreindarskorts Jónasar, þekki
eg engan- fslenzkan blaðamann óhæfari
en hann til að dæma bundið mál.
Og svona til bráðabirgða langar mig
til að heimfæra þessa snjöllu og lif-
andi Iýsingu skáldsins upp á hann:
Vaða lengst, og gusa grynst,
gleyma helzt að þegja.
Peir, sem vita og þekkja minst,
þurfa mest að segja.
II.
Veiklulegt óánægjutíst heyrist í J.
Borbergssyni yfir því, að 4 alþýðu-
skáldin, sem í safninu eru, skuli vera
Skagfirðingar.
Hér sést það, sem oftar, að Jónasi
er fyrirmunað að fara með rétt mál.
í safninu eru 3 Skagíirðingar að ætt-
erni, og geta allir sannfært sig sjálfir
um þelta, setn hafa »Stuðlamál«, því
bókin er á stuttum tínia víða komiti
og er þegar orðin vinsæl að verðugu
hjá Ijóðelsku fólki.
Jónas tístir og út af því, að enginn
Þingeyingur sé í safninu »nema Pura í
Garði«.]) Bókin sýnir það sjálf, að í
þessum hóp eru 4 Bingeyingar að
ætterni.
Tilraun ritstjórans, að slá á metnað-
arstrengi Pingeyinga, mér til fjandskap-
ar, hefir því alveg mishepnast, og úr
þessu vígi sínu hrakveltist hann því
við lítinn orðslír, sem áður fyr.
Mjög verður Jónasi margrætt um
óvandvirkni mína í meðferð vísna.
Stendur hann þá á blístri monts og
mikillætis. Þó hefir hann skilnings-
skímu til að sjá, að eigi nokkur mað-
ur að trúa því, að eg sé óvandvirkur,
verði hann að rökstyðja það lastyrði.
Pess vegna bólar á þeirri nýlundu, að
hann reynir að nefna dæmi til máls
síns. Pykist hann standa þar svo fast-
ur á fótum, í lok þess kafla, að sjálfs-
ánægja mannsins brýst fram í þessum
orðum hans: »Pað mætti ekki minna
vera, en að sá maður, sem tekst á
hendur að taka saman slíkt úrval, fari
rétt með, þar sem prentaðar heimildir
eru fyrir hendi.«
Skal eg þá reyna, hvert hald er i
rökum hans og hve heiðarleg þau eru.
Lesendur »Nýrra Kvöldvaka« muna
ef til vill eftir því, að þar birtist all-
>) Neðanmáls leiðréttir J. P. sjálfur
dálítið af þessari vitleysu.
mikið safn gamallra vísna. Flestir höf-
undar þeirra voru dánir, og vegna
þess, að eg rak mig fljóllega á það,
að ein og sama vísa var stundum
eignuð 3 eða íleirum hagyrðingum,
áskildi eg mér rétl ti! leiðréltinga síðar
meir, ef full sönmin fengist um faðerni
vafavísnanna. Pegar eg heyrði Ivo eða
fleiri menn, minnuga og skilgóða, eigna
sama manni einhverja vísu, gat eg
þess, hverjum væri eignuð vísan.
En með því slepti eg þó ekki hendi
af safni þessu. Pess vegna sendi eg
leiðréttingar um nokkrar vafavísur —
og gesa menn lesið þær í 14. árg.
»N. Kv.«. Par leiðrélti eg frásögnina
þá, að Jón Ásgeirsson á Pingeyrum
ætti vísurnar:
»Stutt með bak og breitt að sjá,«
o. s. frv.,
en Sigurbjörn í Fótaskinni hefir kveð-
ið þær. Eg hefi talið það skyldu
mína, og tel það enn, að fara aldrei
viljandi með rangt mál. Og komist
eg á snoðir um, að frásögn mín í
einhverju sé röng, hefi eg leiðrétt það
blygðunarlaust. Jónas Porbergsson
færir sem dæmi um óvandviikni mína
þessar vísur S gurbjörns. En sá heið-
virði blaðamaður felur það með þögn-
inni, að eg sé sjáifur bú iin að leið-
rétta þetta fyrir löngu. Svo bætir hann
gráu ofan á svart og segir, að eg hafi
birt þær »mjög afbakaðar*. Eg tók
það fram í áðurgieindum leiðrétting-
um, að vísurnar hefðu misprentast,
því að í handriti mínu voru þær
réttar.
Lesendur íslendings geía sjálfir dæmt
um, hvort Jónas Porbergsson berst
þarna með hreinan skjöld eða klæki-
mannlega. (Frh.)
Margeir Jónsson.
Þjóðsögur
Sigfúsar Sigfússonar III. bindi er
fyrir nokkru komið á bókamaikaðinn:
I þessu bindi eru draugasögur. í I.
bindi eiu sögur um æðstu völdin
(guðs- og kölska- og refsidómasögur).
I II. bindinu eru vitranasögur. Peg-
ar sú bók kom út sagði Einar skáld
Kvaran, að það væri ein hin merkasta
bók, er út hefði komið á Islandi á
síðari árum. Mun íslendingur geta
seinna um þetta merkilega Jojóð-
sagnasafn. Bókaverzl. Porsteins M.
Jónssonar hefir aðalútsölu á því.
Kaupendur Fylkis.
Gamlir og nýir kaupendur, sein
ósl<a að X. árgangur Fylkis birtist
fyrir lok næsta apríl, eru hér með
beðnir að senda undirskrifuðum nafn
sitt og heimili, sein allra fyrst.
Frímnnn B. Arngrímsson.
Kaffi
bezt og ódýrast hjá
Benedikt Benediktssyni
Baldurshaga.
NETA6ARN
nýkomið
*
i
H A M B O R G.
Mais-mjöl,
Kokosmjöl,
Barnamjöl,
Mannagrjón,
rtýkomið.
Jóli. Ragúels.
Rammalistar
nýkomnir í fjölbreyttu úrvali.
Verðið mikið lægra en áður.
Hjalti Sigurðsson.
Tóbaksvöur
nýkomnar, margar teg.
Verðið hvergi lægra.
Jöh. Ragúels.
Tilbúinn áburð,
grasfræ og sáðhafra,
útvega eg sern að undanförnu.
Akureyri 28. janúar 1926.
Gunnar Jónsson.
Prenlsmiðja Björns Jónssonar.
Smjörlíki.
ágæt tegund. Verð kr. 2,00 pr.
kg. — nýkomið.
Jóh. Ragúels.
Verzlun -Þóru Matthíasdóttur.
Nýkomið: skrautleg kjólatau,
svuntusilki, slifsi, dömuhattar, barna-
leikföng, myndarammar o. m. m. fl.
Aliar útsaumsvörur seldar með
niðursettu verði.
Kross-spónn
Pólitur
Lím
Saumur
Skrúfur o. fl. tilheyrandi
húsgagnasmíði, fæst á vinnu-
stofu minni.
Hjalti Sigurðsson,