Íslendingur - 13.10.1933, Qupperneq 2

2
ÍSLENDINGUR
Varist vantrúna!
»Kynleg aðvörun þetta,< munu
sumir líklega segja, er þeir lesa
þessa íyrirsögn. Þeir sannfærast
vonandi urn það, að hún er ekki á-
stæðulaus, er hugleiða eítirfarandi
röksemdir.
Vantrnin staðhæfir, að Guð sé
ekki til, að hann sé hyorki skapari
heimsins né höfundur heilagrar ritn-
ingar. En íullyrðingar þessar eru
heimskulegar, óskynsamlegar, og sá,
sem er vantrúarmaður, hlýtur að
vera fáfróður, eða hleypidómafuliur,
eða drambsamur eða heimskur. Það
er auðvelt að sanna það, ef menn
vilja hugsa skýrt og akynsamlega
ofurlitla stund.
Setjum svo, að við stöndum á
Kaupvangstorgi og séum að virða
fyrir okkur hús K.E.A. Við sjáum
mann standa við húsið, spekingsleg-
an á svip og í háttum. Þetta er
einhver hálærður heimspekingur,
hugsum við. Hann snýr sér að okk-
ur og fer að halda ræðu. »Áheyr-
endar góðir,* segir hann, »þetta hús
á engan byggingameistara. Það
heíir verið til frá alda öðli, það varö
til af sjálfu sér. Örsmá korn, eins
konar frumeindir, drógust hvert að
öðru og hlóðust upp, unz úr varð
þetta hús. Vörurnar, sem það heíir
að geyma, hafa myndast við þróun.
Út af ullinni þróuðust klæðisstrang-
ar, og út af þeim svo aftur fötin,
sem við sjáum hanga þarna í glugg-
unum. Engin mannleg hönd né hug-
ur hefir verið þar að verki, það hef-
ir allt saman orðið til og þróast aí
sjálfu sér,«
Við brosum dátt að spekingnum,
því að við vitum betur en þetta, og
okkur finnst hann, satt að segja,
vera Klepp-tækur, En vantrúarmað-
urinn stendur í kennarastólnum og
»fræðir« iróðleiksþyrst börn og ung-
menni á því, að heimurinn allur,
hinn sýnilegi og ósýnilegi, hafi orð-
ið til og þróast af sjálfum sér, Eng-
in æðri hönd né hugur hafi verið
þar og verki stýrt, Engin segir samt
orð í þá átt, að hann eigi fremur
heima annars staðar en í sæti kenn-
arans, þótt það sé bersýnilegt.
Vantrúin neitar ritningunni, segir
hana ófullkomið, skeikult mannaverk.
Hún gleymir því, viljandi eða óvilj-
andi, að mannkynssagan, fornminja-
fundirnir og reynsla miljóna manna
staðfesta heilaga ritningu, að hún er
sönn. Hvílík ósvífni, örvita óskamm-
feilni, að staðhæfa eins og stundum
er gert, að »biblían öll er lygi«. —
Er það lygi, að Jerúsalem sé í Gyð-
ingalandi, af því að ritningin segir
það ? — Er það lygi, að Róm sé í
Itatíu, af því að ritningin segir það?
Eru það þá ósannindi, að Krtstur
hafi verið til, af því að ritningin
segir það? Það eru sumir, sem dirf-
ast að neita hinu síðarnefnda, þótt
þeir kannist við hið fyrnefnda, að
það er satt, Mismunur trúar þeirra
á þessu tvennu liggur í því, að þeir
eru betur að sér í landafræði heldur
en mannkynssögu. Tilveia Krists
væri óhrekjandi söguleg staðreynd,
þótt biblían væri ekki til.
Ekki má heldur ganga fram hjá
því, aö reynsla manna í miljónatali
sannar heilaga ritningu. Fjölmargir
vantrúarmenn, sem lagt hafa út í
það, aö lesa heilaga ritningu, hafa
týnt vantrúnni og sannfærst um til-
veru Guðs. Aðrir, sem í siðferðis
efnum voru fallnir og áttu enga við-
reisnar ron, sjúkir á sál og líkama,
fyrirlitnir af sjálfum sér og öðrum,
hafa orðið að nýjum mönnum, þeg-
ar þeir tóku ritninguna og trúðu
Guði, sem boðaði þeim iörun og
fyrirgefningu synda, ef þeir vildu
hverfa aftur og snúa sér til hans.
Úeir hafa öðlast viðreisn og virðingu
annara, Hví er þá ekki vitnisburði
þeirra trúað ? Hví ganga vai trúar-
menn svo oft fram hjá augljósum
sönnunum ? Þeir gera það ekki í
öðrum efnum, hví þá í hinum and-
legu? Hvl gera menn sig að flón-
um? Menn breyta ekki þannig í
tímanlegum efnum eða vísindum, og
fyrst þeir gera það ekki í öðrum
efnum en hinum andlegu, þá sann-
ar það, að vantrúin er 1 fyrsta lagi
óskynsamleg.
í öðru lagi sviftir vantrúin menn
þeirri huggun, sem trúin, samfélag-
ið við Guð, veitir, þegar harmar
eða dauði knýja á dyr. Trúin held-
ur mönnum uppi, gerir þá bjartsýna,
lífsglaða, starfsfúsa. Vantrúin lamar
sanna lífsgleði og dregur úr mönn-
urn dáð og kjark. Vantrúarmaður-
inn er skammsýnn, honum er dauð-
inn endir alls. Trúmaðurinn er víð-
sýnn, hann sér þetta líf taka enda,
en annað líf taka við með nýjum
möguleikum, vaxandi þroskra og það,
sem er honum kærast af öllu, hann
veit, að um alla eilífð rnun hann
þekkja hinn sanna Guð og son hans,
Jesúm K^ist, að hann verður hjá
þeim, er elskaði hann og lagði sjálf-
an sig í sölurnar fyrir hann,
Vantrúin er í þriðja lagi syndsam-
leg. Vantrúarmaðurinn tilbiður ekki
Guð, hann er heiðingi. Hann veg-
saniar ekki Guð né þakkar honurn.
Hann rænir Guð, skaparann, þeim
heiðri, er honum ber, og hann lítils
virðir og fútum treður frelsarann,
sem bar íram sjálfan sig sem íórn
fyrir syndir hans, »aíneitar herra
sínum, er keypti hann« eins og ritn-
ingi.i kemst að orði.
Vantrúin er í fjórða lagi hœttuleg.
Hún leiðir rnenn til syndar og eymd
ar í þessu lífi og eilífrar glötunar
i hinum komandi heimi. llún er átu-
mein heilhrigðs heimilislífs og bölv-
unaruppspretta þjóðlífsins. Ef menn
tryðu á Guö og hlýddu hans boðum,
þá væri íriður og farsæld, ánægja
og unaður um alla jörð.
Varíst vantrúna! Enginn þarf að
vera vantrúaður, kjósi hann að trúa.
»í*egar þér leitið lil mín af öllu
hjarta munuð þér finna mig,« er
fyrirheiti Drottins, og ennfremur er
ritað um Guð: »Hann lætur þeim
umbunað, sem hans leita.«
Sœmundur O Jóhannesson,
kennari.
WEOK-
niðursuðuglösin
eru nú komin aftur f öllum
stærðum. —
Kaupfélag Eyfirðinga.
(fárn og glervörudeildinj.
Ökeypis náraskeið f
Esperanto
fyrir unglinga frá 14 — 22 ára, hefst
þriðjudaginn 17. þ.m. Kennslustund-
ir 45 — 50. Nemendur greiði aðeins
húsaleigu. Væntanlegir þátttakend-
ur tali við undirritaðann fyrir 15. þm.
JAKOB ÁRNASON Eiðsvallag. 30.
Skrautritnn
leysir bezt af hendi
fakob Árnason
Eiðsvallagötu 30.
Vélritun,
ódýr vinna, vandaður frágangur.
fakob Árnason
Eiðsvallagötu 30.
Hlifðarskór
(Bonsur) nýkomnir í miklu úrvali á
konur, unglinga og börn. — Enn-
fremur barna og unglinga skóhlífar.
M. H. Lyngdal.
Rinso leysi
þvottaerf
■ö • sag »
irá
Erfitt nudd á þvottabrettinu, sem
bæði skemmir hendur og þvott,
er óþarft nú. Riiuo þvær þvoííinn
meðan þjer sofið, Það sem þjer
þurfið að gera, er ao leggja þvottinn
íbleyti í Rinso-upplaustn nælurlangt,
og skola liann og hengja til þerris
næsta morgun. Þvotturinn er búinn
án erfiSis og tímaeyðslu, Rinso
gerir hvítan dúk skjallhvítan og
mislitur þvottur verður sem nýr.
Fatnaðurinn endist eirmig lengur.
Reinið Rinso einu sinni og þjer
munuð allaf n na það.
VERNDAR HENDUR, HELDUR ÞVOTTÍNUM ÓSKEMDUM
M-R 78-33 IC
R. S. HUDSON LIMITED. I.IVERFOOL, ENGLAND
h.f. Car! Höepfners, Akureyri,
eru til sölu.
Nánari upplýsingar gefur
Ari Hallgrlmsson.
til söln.
Þessi skip eru til sölu :
Mótorskipið Anna
Seglskipið Aage
Seglskipið Hrísey
Mótorbáturinn Dan
Nánari upplýsingar gefur
ca. 26 smálestir m.
35 HK. »DAN«-vél.
ea. 24. smálestir,
ca, 21 smálest.
ca 8 smál. m.
16 HK. Randersvél.
Ari Haligrfmsson.