Íslendingur - 10.01.1958, Blaðsíða 5

Föstudagur 10. janúar 1958
ÍSLENDINGUR
5
Lækkun útsvara —
aukning framkvæmda.
Kosningablað Alþýðubanda-
lagsins, sem borið var í flestar í-
búðir í bænum um síðustu helgi
skýrir nokkuð stefnu AB í bæjar-
inálum. Hún er fyrst og fremst sú
að efla atvinnulífið og almennar
framfarir, þ. e. auka fram-
kvæmdir af hálfu bæjarins, en
jafnframt lækka útsvörin og helzt
útsvarsstigann.
Þetta lætur sjálfsagt vel í eyr-
um, en engin skýring er gefin á,
hvernig þetta tvennt megi fara
saman. Þrátt fyrir gífurlegar út-
svarsálögur munu fáir bæir á
landinu jafn illa á vegi staddir
með viðhald og malbikun galna,
enda eru fáir eða engir þjóðvegir
verri fyrir umferð ökutækja að
sumarlagi en götur Akureyrar.
Engum heíir enn hugkvæmst, að
leiðin til að bæta úr jiessu á-
standi sé aðeins sú að lækka út-
svarsstigann, og væri vel, ef full-
trúar Alþýðubandalagsins skýrðu
frá því, hvernig slíkt megi verða.
Og hví dettur mönnunum nú fyrst
þetta snjallræði í hug, en aldrei
á liðnu kj örtímabili, meðan
„vinstri“ flokkarnir höfðu örugg-
an meirihluta í bæjarstjórn?
Bjargrúð Braga.
í Alþrn. sl. þriðjudag spyr rit-
stjórinn, sem er efsti maður á
lista Alþýðuflokksins, „hvort ekki
væri hagkvæmt fyrir bæinn að
kaupa hentugt, vel út búið flutn-
ingaskip til að flytja framleiðslu-
vörur héðan og víðar af Norður-
landi á erlendan markað, en vör-
ur utanlands frá á norðlenzkar
hafnir."
Sjálfsagt er að leita allra ráða
til að afla bænum nýrra tekju-
stofna, en margir munu vera von-
daufir um, að bæjarrekstur á
15—20 millj. kr. farmskipi sé lík-
legur til að rétta fjárhaginn við.
Eins og nú standa sakir, virðast
útsvarsgjaldendur finna nógu
þungt til þess að leggja fram
2—3 milljónir til að halda uppi
aðal-lyftistöng bæjarins í atvinnu-
málurn — togaraútgerðinni —,
og mun því ekki fýsa að leggja
fram margfalda þá upphæð í tví-
sýnt ævintýri, svo sem rekstur
eins kaupskips hlyti að verða. En
hugkvæmnin er söm, og hana ber
að virða að vissU marki, — en er
ekki hér skotið yfir það mark?
Viðskiptabann?
1 byrjun desember skýrði Þjóð
viljinn frá því í rammagrein með
feilu letri, að tiltekið fyrirtæki í
Reykjavík hefði neitað að aug-
lýsa í blaðinu. Síðan dregur blað
ið þessa ályktun af neituninni:
„Af þessu leiðir að sjálf-
sögðu, að þetta fyrirtæki kær-
ir sig ekki heldur að hafa við-
skipti við lesendur Þjóðvilj-
ans og telur slík viðskipti að-
eins neikvæð fyrir sig. Er ekki
að efa, að lesendur blaðsins
muni taka jyllsta tillit til þeirr
ar ajstöðu“ (lbr. hér).
Út af þessari grein skrifaði
stjórn „Sölutækni“ ritstjóra Þjóð
viljans bréf, þar sem hún taldi
fyrirtæki hafa fullan sjálfsákvörð
unarrétt um, hvar og hvernig það
auglýsti vörur sínar, og allar
hefndarráðstafanir í sambandi
við auglýsingastarfsemi einstakl-
inga og fyrirtækja væru „óviður-
kvæmilegar".
Þessi háttur kommúnista, að
reyna að koma á viðskiptabanni
meðal flokksmanna sinna við
þau fyrirtæki, sem ekki auglýsa í
blöðum þeirra, mun ekki vera
nýr af nálinni, og höfum vér
heyrt, að eitl sinn hafi þessi leik-
ur verið leikinn hér á Akureyri.
Kommúnistar hafa þarna algjör-
lega sérstöðu, enda mundu það
þykja tíðindi, ef Islendingur færi
að beila sér fyrir því, að enginn
lesenda hans keypti 'framleiðslu-
vörur Gefjunar og Iðunnar fyrir
þær „sakir“, að þau fyrirtæki
auglýsa ekki í blaðinu.
Friðun kjördagsins.
Alþingi hefir samþykkt nokkr-
ar breytingar á kosningalögunum.
Er þar einkum um þrjár breyting-
ar að ræða. Kjörfundur má ekki
standa lengur en til kl. 11 að
kveldi (ekki daginn út). Bannað
er að umboðsmenn fiokka skrifi
upp í kjördeildum þá, sein kosið
hafa, ■— og bannað er að bílar
séu merktir listum í akstri á kjör-
stað. Stjórnarliðar kváðu þessar
breytingar miða að því að friða
kjördaginn. En því fer fjarri, að
svo verði. Kjósandi, sem kom á
kjörstað og kaus, varð ekki fyrir
neinu ónæði, það sem eftir var
dagsins. Upplýsingar um, að
hann hefði þegar neytt kosninga-
réttar síns, bárust þegar á eftir á
kosningaskrifstofur allra flokk-
anna. En þessi breyting leiðir það
af sér, að þótt kjósandi rölti á
kjörstað þegar að morgni, má
hann búast við, að liann fái heim-
sóknir 4—5 manna síðar á degin-
um, nema liann sé ákveðinn
„flokksmaður“. Þetta er engin
friðun.
Bíekkircg AB.
í kosningablaði AB síðastlið-
inn laugardag segir svo, að „full-
víst“ sé, að mikill hluti kjósenda,
sennilega flestir kjósendur
Hræðslubandalagsins frá síðustu
kosningum ásamt kommúnistum,
ætlist til að allir vinstri flokkarn-
ir starfi saman í bæjarstjórn.
Þetta er oí mikil bjartsýni.
Hræðslubandalagið náði við síð-
ustu kosningar (Alþingiskosning-
arnar 1956) allmiklu fylgi vegna
þeirra yfirlýsinga forystumanna
þess, að bandalagið myndi aldrei
vinna með kommúnistum. Þegar
upplýst var um svikin eftir kosn-
ingar, sár-iðruðust margir grónir
Framsóknarmenn og Kratar þess,
að hafa léð hræsnis- og svika-
tungum Hræðslubandalagsins
eyra, og allir þeir manndóms-
menn, sem þannig voru blekktir
og sviknir, munu hugsa sig um,
áður en þeir Jjá atkvæði sín sam-
eiginlegum lista slíkra flokka.
Þeir eru margir Framsóknar-
og Alþýðuflokksmenn, sem neita
JiiZíus Havsteen:
Norðurferðin með bjórgunor- og
vísrfefeifrfiiiSi Alberf
Áður
sögð
er ferðasagan hvernig tafir hefðu orðið á
sjálf þykir hlýða, að minnast í smíði stálskipsins vegna dráttar á
stórum dráttum merkisatburðar-' útvegun efnis, sem einkum væri
ins, þegar björgunar- og varð- að kenna gjaldeyrishömlum og
skipið Albert var fullbúið til notk tollum. Tók hann í því sambandi
fram, að núverandi ríkisstjórn
hefði algerlega sniðgengið íslenzk
fyrirtæki, er hún erlendis samdi
unar afhent landhelgisgæzlunni.
Þetta var laugardaginn 17. ágúst
1957 kl. 11,15. Til þessarar at-
hafnar hafði Stálsmiðjan boðið
allmörgum gestum og þá fyrst og
fremst ráðherrum íslands, land-
helgisstj óra Pétri Sigurðssyni,
stjórn Slysavarnarfélags Islands
og okkur Steindóri Hjaltalín,
honum sem formanni Björgunar-
skúturáðs Norðurlands og mér
sem fulltrúa Norðlendingafjórð-
ungs í stjórn _ Slysavarnarfélags-
ins auk þess sem ég á sæti í
Björgunarskúturáðinu. Skipið Al-
hert lét úr höfn kl. 10,30, hafði þá
beðið eftir ráðherrunum í hálfa
klukkustund og þótti sýnt, að
hvorki komu þeir né sendu um-
boðsmenn eða fulltrúa í sinn stað
úr stjórnarráði íslands. Gestir
beir tæki-
voru um 30 og notuðu
um smíði fiskiskipa, sem hefðu
þó auðveldlega getað tekið að sér
smíðina. Lauk forstjórinn máli
sínu með því að biðja varðskips-
menn að draga fána íslenzka rík-
isins að hún og var það þegar
gert. Því næst tók orðið Pétur Sig
urðsson landhelgisstjóri. Lýsti
hann skípinu öllu og tók í því
sambandi fram, að í skipinu væru
ýms ný tæki áður óþekkt. Fagn-
aði hann því að geta tekið á móti sem
svona ágætu skipi, að öllu leyti
smíðuðu hér heima og færði öll-
um þeim, sem hlut áttu þar að
máli innilegar þakkir.
Skipaskoðunarstjóri ríkisins
tók þvínæst fram í stuttri ræðu
kvennadeildanna, sem ávallt um
starfsemi slysavarna og björgun-
ar eru framtakssamastar og
hrinda málunum af stað og síðan
í höfn.
Komið var úr þessari för til
Reykj avíkur kl. rúml. 13 og
kvöddu þá gestir skipherra og
skipshöfn með heillaóskum um
velfarnað í hinu þýðingarmikla
starfi, sem framundan lægi og
skipinu — Albert — óskað heill
og hamingja með ferföldu húrra-
hrópi.
nauðsyn þess, að áfram yrði
fæiið til þess að skoða hið nýja haldið með smíði íslenzkra skipa
og fallega skip stafna á milli og Pér heima, engu síður stálskipa
hin dýrmætu tæki, sem í því eru,' en tréskipa og að því kappsam-
öU-af nýíustu Selð- ^ar þa® ein" lega unnið, að ísl. skipaiðnaður
róma álit gestanna, að skipið efldist og þróaðist.
bæri gleðilegan vott um traust
smíði og vandaða vinnu að öllu
Forseti S.V.F.Í., Guðbjartur
I Olafsson, upplýsti í ræðu sinni,
leyti af góðum, hæfum íslenzkum að nú myndi vera liðinn um ald-
iðnaðarmönnum á járn, stál og arfjórðungur frá því að Norð-
tré og undir forustu manna, sem I lendingar töldu nauðsynlegt að
vildu skila góðu verki, enda vand- hafa bj örgunarskip fyrir Norður-
að til eftirlitsins
helgisgæzlunnar,
af hálfu
land-
hún
landi og tóku að undirbúa málið.
i sem fiun fyjjj hönd Bj örgunarskúturáðs
hafði sett fyrrv. skipaskoðunar- Norðurlands bar Steindór Hjalta.
stjóra, Olaf Sveinsson, sem eftir- lín fram þakkir fyrir hið fallega
litsmann, auk þess sem núverandi
skip og væri það fyrst og fremst
slysavarnardeiidunum nyrðra að
þakka, að svo langt væri komið
nú, að Alhert væri fullsmíðaður.
j Eg bar fram þakkir til sömu aðila
skipaskoðunarstjóri Hjálmar
Bárðarson hafði verið með í ráð-
um og landhelgisstjóri sjálfur ver-
ið sofinn og vakinn yfir því, að
skipið sjálft og allur útbúnaður,og Steindór fyrir smíði skipsins
þess yrði hinn vandaðasti. Skip-! Qg allra þeirra> sem að því hofðu
herra á Albert er Jón Jónsson
sem búinn er að vera i þjónustui
landhelgisgæzlunnar utn fjórðung
aldar, systursonur okkar ágæta
fyrsta skipherra á varðskipunum,
Jóhanns P. Jónssonar, sem nú er
hættur störfum, sjötugur að aldri.
Siglt var í norðankælu og svölu
veðri inn á Kleppsvík og á fram-
dekki, sem yfir var tjaldað, söfn-
uðust veizlugestir saman og tók
þá fyrstur til máls Jóhannes Zo-
ega, framkvæmdarstjóri Stál-
smiðjunnar, sem bauð til þessarar
farar og hófs. Var það stutt en
skýr ræða, þar sem í fyrsta lagi
var gerð grein fyrir smíði skips-
ins og hvílík dýrmæt reynsla hafi
fengizt hér heima með smíði
þessa skips, en benti jafnframt á
munu silkitungur
að hafa sig lengur að
fíflum, og það
svikaflokkanna reka sig á í kosn-
ingum þeim til hæja- og sveita-
stjórna, sem fram fara í lok þessa
mánaðar.
staðið og að unnið bæði fyrr og
að Norðlendingar ættu sína
| „bj örgunarskútu“ sem og væri
I varðskip og mér væri það sérstök
ánægja, að það f. h. hinnar ís-
lenzku þjóðar væri í dag afhent
landhelgisgæzlunni, fyrsta björg-
unar- og varðskipið úr stáli, sem
hér á landi hefði smíðað verið og
að landhelgisstjóri, Pétur Sigurðs
son, veitti því móttöku fyrir ríkis-
ins hönd. Þó ekki þætti tillag
deilda Norðanlands stórt, aðeins
ein milljón króna, eins og lofað
hefði verið, þá skyldum við ís-
lendingar, sem teldum skyrið einn
okkar ljúffengasta mat og holl-
asta — sannkallaðan þjóðarrétt á
matborði, — vera þess minnugir,
að til skyrgerðar þyrfti þétti, og
því betri sem þéttirinn væri, þeim
mun betra skyrið. Þéttirinn í því
fyrirtæki, að nú lægi fyrir hendi
skrautbúið islenzkt björgunar- og
varðskip úr stáli, gjört af íslenzk-
um mönnum á okkar landi, væri
einmitt tillög norðlenzku deild-
anna og áhuginn þeirra, einkum
Ákveðið hafði verið, að sýna
forseta íslands, lierra Ásgeiri Ás-
geirssyni, sem og er verndari
S.V.F.Í. björgunar- og varðskipið
„Albert“ áður en farið yrði norð-
ur, og bauð landhelgisstjóri for-
setanum ásamt okkur þremur,
erum gestir hans norður,
Guðbjarti Ólafssyni, Steindóri
Hjaltalín og mér til hádegisverð
ar í „Albert“ á liádegi þriðjudag
inn 20. ágúst ’57, ásamt skip
stjóra, 1. vélameistara og 1. stýri
manni. Stundvíslega kom forset
inn og sýndu þeir landhelgis
stjóri, skipstjóri og vélameistari
honum skipið og tæki þess og var
þvínæst sezt að borðum, sem upp
á góða gamla íslenzka sjómanns
visu var hinn ágæti matur kjöt-
súpa með káli og rófum og kinda-
kjöt eða lamba, því að engar voru
síðurnar feitar. Svo kom ljúffeng-
ur ábætir, þvínæst kaffi, en eng-
inn snaps með og gerði forseti
góðan róm að öllu þessu, einkum
skipinu. Strax og liann var í land
farinn var gert „klárt“ og haldið
út höfnina kl. 13,30 í logni og
glaða sólskini — skafheiðríkt —
og vona ég að heiðríkja verði
yfir bæði þessari för Alberts og
allri siglingu hans héðan í frá.
Áhöfn skipsins er sem hér seg-
ir: Skipherra Jón Jónsson, Rvík,
1. stýrimaður Gunnar J. Ólafs-
son, Rvík, 2. stýrimaður Benedikt
H. Ólafsson, Rvik, 1. vélstjóri
Lárus Magnússon, Rvík, 2. vél-
stjóri Hörður Guðmundsson,
Rvík, 3. vélstjóri Sigurbjörn Hall-
dórsson, Rvík, dagvörður á vélina
Ólafur Magnússon, Rvík, loft-
skeytamaður Pálmi Ingólfsson,
Rvík, bryti Haraldur Pétursson,
Gufunesi, bátsmaður Viktor Þórð
arson, Rvík, háseti Lúðvík Lúð-
víksson, Rvík, viðvaningar Vé-
björn Eggertsson, Ak., Eysteinn
Aðalsteinsson, Siglufirði, þjónn
Haraldur Haraldsson, Reykjavík,
eftirlitsmaður frá Landssmiðj-
unni Magnús Jónsson.
Góðviðri tilkynnir útvarpið um
land allt. í Faxaflóa er skínandi
veður og fjallasýn hin bezta.
Hraði skipsins er 12 sjómílur og
má það teljast góður gangur.
Kemst luaðar ef á liggur. Komið
undir Snæfellsnes kl. um 17 og
sést þá Stapafell með Stapa svo
og Lóndrangar, en Bárðarkista
er falin í þokubelti á Jöklinum,
svo og Hreggnasi. Siglt frain hjá
Framhald á 7. siSu.