Faxi - 01.11.1945, Blaðsíða 2

2
F A X I
dór iliér einn með fóiksflutningana og
kostaði þá fargjaldið 3 krónur. Eg
lækkaði fargjaldið í kr. 2.50 fyrsta ór-
ið og hélst það til 1938. Eftir 2 ár
keypti ég 10-manna bíl og nokkru síð-
ar 18-manna, sem ég notaði lengst af,
þar til síðustu árin, sem ég hafði þenn-
an rekstur, að ég eignaðist 22-manna
bíla.
— Og síðan íhefur þú haft þetta starf
með höndum?
— Jó, nema 9 rnánuði, tímabilið eft-
ir að ég seldi hreppnum bílana og þar
til ég tók að mér að sjá um rekstur-
■inn fyrir hreppinn.
— Svo þú 'hefur tekið við þessu
,,óskabami“ okkar Keflvíkinga í fæð-
ingunni eftir eðlilegan meðgöngutíma,
en þó yarla fullburða. Síðan hefur þú
fóstrað það og ég held, að við séum öll
sammála um, að barnið 'hefur dafnað
vel eða,' svo við sleppum líkingamál-
inu, er ekki chætt að segja, að rekstur-
inn hafi gengið prýðilega?
— Reksturinn hefur gengið að von-
um eða eins vel og ég bjóst við fró
byrjun. Þegar hreppurinn keypti, voru
bílarnir 4, allir 22-manna.
Nú eru bílarnir 6, sá stærsti tekur
37 farþega, næsti 31, þar næsti 26 og
3 Iþeir minnstu 22 farþega.
-r- Ekki er nú þetta orðin skuldlaus
eign fyrirtækisins?
— Nei, en skuldirnar éru þó ekki
svo miklar, að öllu ætti að vera óhætt
með svipuðum rekstri og verið hef-
ur. Afkoman hefur verið ágæt þessi
2 siðustu ár. Eg nefni engar tölur, þær
getur þú séð í reikningum fyrirtækis-
ins.
— Ég hef séð reikninga fyrir árið
Í944 og þeir sýna glæsilega útkomu,
og ef afkoman verður ekki lakari þetta
árið, þá megum við vel við una.
, — Með vissu get ég ekki um þetta
sagt, en eftir öllu útliti, held ég að út-
koman verði ekki lakari nú, en hún
var í fyrra. — Skuldirnar hafa verið
greididar niður eftir því, sem um hef-
ur verið samið.
— Hvaða stærð bíla telur þú heppi-
tegasta í þessar ferðir?
— Reynslu mín er sú, að þótt b.í'l-
árnir sem við bætast, séu alltaf stærri
og stærri, þá er eins og þeir séu alltaf
of litlir. Þannig reyndust mér 22-manna
bílarnir strax óf litlir, og þeim þyrft-
|im við að breyta í stærri vagna, helzt
énn þá stærri, en þá, sem við höfum
nú.
— Og þeir verða kannske alltaf of
litlir þangað til við fáum vagna knúða
ráfmagni, sem ganga á milli á klukku-
tíma fresti?
— Já, því gæti ég vel trúað.
— Ég held að það sé nú óþarfi að
kvarta y'fir ferðunum, hvað hraðann
snertir?
— Það held ég líka. í stað þess að
vera 2—2.15 tíma á leiðinni milli Kefla-
víkur og Reykjavíkur, nú fyrir nökkr-
um órum, er þessi leið nú farin ó 1—
1.15 tíma, sem ég tel mjög hæfilega
ekið.
—, Enda er nú vegurinn breiðari og
betri?
— Já, vegurinn var mjög mjór.
Hvergi var hægt að rnætast á vegin-
um sjólfum og ekki nema á vissum
stöðum hægt að fara út af honum.
Urðu bílar stundum að bíða langan
tíma á slíkum stöðum, er þeir sáu
aðra koma á móti sér eða eiga á hættu
að þurfa að aka aftur ó bak langar leið-
ir. Þetta var stundum ta'fsamt, eink-
um fyrir ókunnuga.
— Ég minntist á það áðan, að fólk-
lið kvartaði undan því að þurfa að
aka 'í gegnum Njarðvíkur-hverfin, en
hvað er það ó móti smöluninni, sem
sjálfsögð þótti í gamla daga. Ein slík
smölun er mér minnisstæð. Við vorum
að fara til Reykjavíkur með óætlun-
arbíl. Farþegarnir voru sóttir heim
eins og þá var siður og þegar við loks-
ins komum heim til síðasta farþegans,
þá kom hann á móti okkar, en átti
þá eftir að hafa fataskipti og raka sig.
Þrátt fyrir það biðum við eftir hon-
um, hitt 'hefði verið talin ókurteisi og
eins og önnur fjarstæða að fara ó und-
an honum. Ekki man ég nú hvort þú
varst bílstjórinn Skúh?
— Ég man nú ekki eftir þessu. En
rétt er það, að við smöluðum farþeg-
unum bæði hér heima og í Reykjavík
og tók þetta óft langan tíma. En það
lagðist niður þegar bíiarnir stækkuðu.
Erfitt var þó í fyrstu, að fá fólkið til
að skilja nauðsyn þess að fara frá ó-
kveðnum stað á vissum tíma, og man
ég eftir einu atviki, sem sýnir það. Frú
n'okkur í Reykjavík hafði pantað sæti
til Keflavíkur daginn, sem ákvörðun
var tekin um að hætta smölun og að
farþegarnir skyldu mæta á burtfarar-
stað. Ég hringdi til frúarinnar og sagði
henni hvernig málum væri komið og
að hún þyrfti að mæta á stöðinni fyrir
burtfarartíma. Hún varð reið mjög og
kvað okkur aldrei mundu haldast sl'íkt
uppi, en lofaði samt að koma í þetta
skipti. Nú sjá allir, að þetta var nauð-
synlegt og sjálfsagt.
— Hvað segir 'þú svo um ferðimar?
Eru þær nógu margar og ó réttum tím-
um?
— Ég tel þessar ferðir mijög sæmileg-
ar, sérstaklega ef við fengjum eina
ferð í viðbóta, þ. e. frá Reykjavík kl.
10 f. h. og frá Keflavík kl. 4
e. h. — Báðir sérleyfishafarnir hafa
sótt um þessa ferð, en enn þá hefur
ekki náðst samkomulag og sennilegt að
það nóist ekki fyrr en sérleyfin verða
veitt að nýju á næsta ári.
— Þið farið áætlunarferðir í Hafn-
ir á vissum dögum?
Bifrciðastjórar áætlanabíla Keflavíkurhrepps Kristinn Guðmundsson, Ólafur Guðjónsson,
Sigurður Bjarnason, Halldór Jóhannsson ogPétur Jónsson (myndirnar teknar í okt 1945).