Faxi - 01.11.1945, Qupperneq 6

6
F A X I
Viðtal við MARGEIR JÓNSSON:
Ungmennafélag Keflavíkur
Margeir Jónsson er maður nefndur.
Hann er ungur að árum, eða um þrí-
tugt. En hann er öllum Keflvíkingum
vel kunnur. Hans daglegu störf og þó
einkum félagsmálastörf hans hafa afl-
að honum vinsælda. Hann er iðnaðar-
maður og rekur verzlun í sambandi við
iðn sína.
í félagsmálum varð 'hann fyrst þekkt-
ur sem mjög ötull bindindismaður og
var m. a. nokkur ár æðstitemplar í
stúkunni hér. I Faxafélaginu hefur
hann verið frá byrjun og lengst af í
stjóm þess. I Ungmennafélagi Kefla-
víkur hefur hann verið allt frá 15 ára
aldri og jafnan starfað þar mikið og nú
nokkura ára skeið verið formaður fé-
lagsins.
í 'tilefni af félagslegri reynslu hans
datt mér í hug að skyggnast inn í fé-
lagslegt „tempó“ Keflavíkur með því
að láta hann segja mér frá U.M.F.K.
bæði fyrr og nú og einnig um hugsan-
legar leiðir þess í framtíðinni. En ung-
menna'félög eru snar þáttur í félagslífi
hvers staðar, þar sem þau eru og eru
starfrækt á eðlilegan og réttan hátt.
Eg spyr því Margeir er ég hitti 'hann:
Ég heyri sagt að þið séuð að hefja
vetrarstarfið í U.M.F.K.?
— Já, það má heita að öllum undir-
búningi sé lokið, þ. e. a. s. þeim undir-
búningi sem ekkii er unnin jöfnum
höndum.
— Segðu rrtér Margeir, hvenær var
U.M.F.K. stofnað?
— StO'fnfimdurinn var haldinn 29.
sept. 1929. Þá voru 28 manns saman
komnar í þeim tilgangi að stofna ung-
mennafélag, en auk þess var vitað um
ýmsa fleirri er gerast mundu félagar.
Auk þess var ýmislegt sem gera þurfti
og ganga frá svo að félag'ið yrði full-
komlega í þeim sniðum er því voru ætl-
uð og framhalds stofnfundur þvf
haldinn viku síðar.
— Hver var fyrsta stjórn félagsins?
Björn Bjarnason, málarameistari, nú
í Hafnarfirði, var fyrsti formaður fé-
lagsins, frú Þórey Þorsteinsdóttir var
gjaldkeri, en Þorgrímur St. Eyjólfsson
kaupmaður, var ritari.
— Hverjir hafa verið formenn síð-
an?
Bergsteinn Sigurðsson, bygginga-
Margeir Jónsson.
meistari, kom næstur á eftir B. B., þá
Sverrir Júlíusson, forstjóri og svo ég.
— Hvenær varðst þú formaður, Mar-
geir?
Árið 1941. En þannig er að hver
stjórnarmeðlimur er kosinn til 3ja ára
og ganga þeir úr til skiptis.
— Hver eru helztu stefnuskráratriði
félagsins?
— Það er fegrun tungunnar, íþrótt-
ir, leikstarfsemi og ýmis önnur menn-
in’garmál.
Framh. á 9. síðu
mótin út í tré, en Guðni steypti þau, og
þannig atvikaðist það, að þrátt fyrir
mikla erfiðleika, sem virtust um tíma
mundu hamla þessari framkvæmd,
blasir nú við augum kirkjugesta í
Hvalsneskirkju, fögur og stjörnusett
hvelfing.
— Hvað segirðu mér svo af hátíða-
messunni sem þið hélduð í tilefni af
þessu verki?
Hún fór fram sunnudaginn 21. okt.
og var um leið fyrsta messan eftir að
viðgerðinni var lokið. Guðþjónustuna
framkvæmdi sóknarpresturinn sr.
Eiríkur Brynjólfsson, að viðstöddu
fjölmenni. Auk hans, úr hópi kenni-
manna, var biskupinn yfir Islandi hr.
Sigurgeir Sigurðsson, prófastur Kjalar-
nesþings, sr. Hálfdán Helgason og sr.
Oskar Þorláksson, sóknarprestur á
Siglufirði. Þá voru einnig í boði sókn-
arnefndar safnaðarfulltrúar úr presta-
kallinu. Að lokinni guðsþjónustu flutti
biskupinn skörulegt ávarp til safnaðar-
ins og bar fram heillaóskir til handa
söfnuðinum og kirkjunni. Þá flutti
sr. Oskar Þorláksson ávarp til safn-
aðarins og afhenti um leið gjöf frá frú
Elínu Ólafsdóttur, dætrum hennar og
tengdasonum. Var gjöfin 2 kertastjak-
ar á altarið ásamt rausnarnarlegri
peningagjöf.
Þá flutti prófasturinn, sr. Hálfdán
Helgason ávarp og heillaóskir. Næstur
tók til máls amerískur prestur, er var
viðstaddur guðsþjónustuna og flutti á-
varp og heillaóskir til safnaðarins og
þjóðarinnar. Mælti hann á enska
tungu en sóknarpresturinn sagði það
síðan fram á íslenzku. Þessu næst tal-
aði safnaðarfulltrúinn og skýrði frá til-
drögum o,g framkvæmd verksins. Þá
hélt Andrés Andrésson klæðskeri úr
Reykjavík einkar hugstæða ræðu.
Guðþjónustan endaði með því, að
sóknarpresturinn hélt stutta ræðu og
þakkaði gjafir sem kirkjunni höfðu
borizt bæði áður fyrr og einnig
nú við þetta tækifæri, t. d., auk þeirra
gjafa, sem að framan er getið, barst
kirkjunni nú mjög fallegur silkilfáni til
minningar um drukknaðan sjómann ut-
an af landi, sem hvílir í kirkjugarð-
inum á Hvalsnesi. I messu lok risu all-
ir viðstaddir úr sætum og sungu sálm-
inn: Son guðs ertu með sanni, og svo
þjóðsönginn og minnist ég þess ekki
að hafa fyrr heyrt jafnmarga taka und-
ir í Hvalsneskirkju. Eftir þetta var
haldið til 'bæjar og sezt að kaffidrykkju
í boði sóknarnefndar. ■— Yfirleitt fór
hátíð þessi mjög vel fram og hvíldi
yfir henni mjög hjartnæmur og virðu-
legur blær. Þannig fórust safnaðar-
fulltrúanum, Gísla Guðmundssyni orð,
og ég kvaddi hann með þá skoðun
fastmótaða innan rifja, að kirkjur, sem
eiga slíkum leikmönnum á að skipa,
hljóti að farnast vel, og það jafnvel þó
að stundum andi köldu í kringum þær.
H. Th. B.