Faxi - 17.06.1948, Blaðsíða 8
8
F A X I
(
Orlof. Nú er ilmur í lofti og dálítið af fíflum
á grasblettum mannanna. Allt rusl
og ryk horfið, svo er heilbrigðisnefndinni
fyrir að þakka. Bara eftir að tyrfa utan um
sandkassann, sem stendur á miðri Hafnar-
götunni, beint á móti bíóhöllinni. Svo mætti
reisa fánastöng á grasi grónum hólnum og
fyrirskipa hringakstur um hólinn. -— En það
var orlof vort og annarra, sem ekki fara á
eíld, heldur snúa flóttanum úr sveitunum við,
svo sem tvo mánuði ár hvert. Sumir fara í
útilegu inn í Stekkjarhamar, aðrir taka rút-
una sem leið liggur uppí Hjallatún og e~m
aðrir fá sér flugfar útí Leiru. Þannig liggja
orlofsleiðir vorar í allar áttir. Og vér erum
komnir í aðra pokabuxnaskálmina, þegar
þetta er ritað, svo að hæstvirtir lesendur verða
að gefa oss 50% rabat af venjulegum andleg-
heitum. Sem sagt, vér verðum að vera í
pokabuxum í orlofinu, þótt vér eigum spá-
nýtt stutthald. Það gerir tízkan eða stællirm
i fr. Allt svo vítt og s.ítt. Hvílík útþennsla
og útvíkkun! Gamlir troðningar og traðir,
eins og Suðurgatan, fá ekki einu :inni að
vera í friði.
Suðurgatan. Vér höfðum sumsé von um, að
tillaga vor um mjókkun þeirrar götu
næði fram að ganga. En einn morgin vökn-
v.Sum vér við hcgg nokkur. Og sem vér
litum út um skjáinn, sáum vér haka- og
axarsköft bera við himinn. Og þá tólin komu
aítur niður til jarðarinnar, hæfðu þau hvern
girðingarstólpann af öðrum við þá götu, unz
öll rekkverkin voru upphöggvin og þeim á
síðan í eld kastað. Að aftökunum stóðu at-
vinnudeild hreppsins ásamt herdeild úr skip-
rtjóra- og stýrimannafélagi voru.
Eitt var þó það hús, sem tók tillögu vora
um mjókkun alvarlega, og múrhúðaði garð
sinn atan, meðan aðrir rifu niður. Mjókkav
gatan þar um cirka 5 cm., og er að vcrum
dcir.i :por í rétta vecturátt.
Úr ástarbréfi: „Halló, Skriffi, þú skrifar ári
smart. Einu sinni var eg í Kefló og
kölluð Keflavíkur-Stína. Þá var oft spennó
í Keíló í beitingarskúrunum. Fullt af fjörug-
um strákum. (Þeir eru kannske fjörugir
ennþá?) Eg færði stundum kaffi og það
var eins og að koma í hrútakofa. Eg man
þeir gátu stangast út af manni og maður fékk
lifraða kútmaga og hrogn, þegar mann lang-
aði. Og stundum fóru útgerðarkallarnir á
kenndiní, þegar ekki gaf, og slógust kannske
fyrir mann. Ja, þá var nú gaman að lifa,
og — -----“
Framhald bréfsins er ekki barna meðfæri,
og því ekki birt.
Og vér úskiljum oss oinir adressuna, án
íhlutunar annarra.
Gg scm vér höfum þetía mælt, og hólkað o:s
í biðar pokabuxnaskálnarnar, bíður
k.ádiljákurinn upptrekktur úti, en konan ætl-
r.r að stýra, í fyrsta gíri, úr hlaði. Pistlzr
vorir cru því hvorki geirfugl né flugfiskur
að þessu sinr.i, en hittumst heil á hausti
komr.nda.
Skriffinnrr.
Takið eftir! Byggingarefni
Minningaspjöld Slysavarnafélags Islands eru á eftirtö'ldum stöðum í Keflavík: Timbur - Sement
hjá frú Kristínu Guðmundsd. Túng. 23, frú Stefaníu Viihjálmsd. Klapparst. 6, Saumur - Mótavír
frú Ingiríði Einarsdóttur Suðurg. 25, ungfrú Jónínu Guðjónsd. Framnesi og frú Olafíu Ogmundsd. Njarðvík. Kaupfélag Suðurnesja
MUNIÐ SLYSAVARNAFÉLAGIÐ » ✓ Utibúið . Hafnargötu 62 . Sími 37