Bræðrabandið - 01.04.1930, Síða 5

BRÆÐRABANDIÐ
29
peseara ungu manna i forpinu, og
bættu síðan við: „Okkur langar tii
að geta sungið eins.“
„Já,“ sagði br. Giddings, „en við
höfum enga söngkennara, pví við
höfum ekki kenslu handa pess hátt-
ar mönnum hjer. Við höfum að
eins ræðumenn og skólakennara.
Ef ti! vill ættum við að senda ykk-
ur kennara?"
„Nei,“ sögðu peir, „Við viljum
ekki skóla og heldur ekki ræðu-
mann. Við viljum að eins læra að
syngja. Getið pið ckki sent okkur
einhvern, sem getur kent okkur
pað?“
Br. Giddings hugsaði með sjer,
að hann yrði að vera gætinn, og
synja peim ekki um pað, sem peir
báðu um. Hann sendi pess vegna
eftir einum nemenda, sem hafði
verið lítinn tíma á skólanum, og
hafði ágæta söngrödd. Degar hann
kom var hann kyntur pessum mann-
ætum og br. Giddings sagði við
hann:
„Dessir menn eru komnir frá
hinu vilta og hættulega landi, par
sem peir drepa mennina og eta pá.
En peir segja að ósk peirra sje að
einhver komi og kenni peim að
syngja. Ef til vill ætlar Guð á penn-
an hátt að opna hjerað peirra fyrir
fagnaðarboðskapnum. En aftur á
móti er pað vel hugsanlegt, að sá
sem fer pangað verði drepinn og
etinn. Jeg hefi sent eftir pjer til
pess að spyrja pig að hvernig pjer
mundi lika að íara pangað."
Ungi maðurinn var hugsi nokk-
ur augnablik. Síðan sagði hann:
„Br. Giddings, jeg fer hvert sem
vera skal fyrir Guð. Ef peir drepa
mig og eta mig, pá gerir pað ekk-
ert til, pví i upprisunni mun Jesús
vita hvar hann á að finna mig.
Mjer er alveg sama hvað verður
um mig, ef jeg að eins get unnið
fyrir Guð.“
Deir urðu ásáttir um petta, og
hann fór með mönnunum. Deir lof-
uðu að gæta hans og sjá um að
ekkert yr-ði gert á hluta hans, og
petta loforð efndu peir. Degar peir
voru komnir heim í porpið peirra,
safnaðist fólkið saman á hverju
kvöldi og hann kendi peim að
syngja. Hann valdi auðvitað söngva,
sem hljóðuðu um fagnaðarerindið.
Degar peir lærðu að syngja nokkra
söngva, sem höfðu verið pýddir á
tungumál peirra, urðu peir mjög
uppteknir af pví, sem peir sungu,
og spurðu bróður vorn hvað petta
ætti að pýða. „Hvað er talað um
í pessum sálmi, hvað er meint
pegar talað er um sköpunina, Guð
á himnum, son hans Jesúm og alt
petta?“ Og hann skýrði fyrir peim
hvað pað pýddi.
Hann hafði ekki verið par lengi,
pegar nokkrir af yfirmönnunum
komu til hans og sögðu: „Við
höldum, að við ættum að fá skóla
hjerna.“
Hann svaraði: „Dað var ágæt
hugmynd. Við skulum byrja skóla-
starfsemi.“ Og svo stofnsettu peir
skóla. Skömmu seinna komu peir
og sögðu: „Við höldum að við
ættum að fá samkomur, svo að
pú getir sagt okkur írá pessum
hlutum.“ Hann svaraði: „Dað mundi
vera ágætt. Við skuluin byrja að
halda samkomur.11 Og svo talaði
hann til peirra. Detta skeði fyrir
hjer um bil tveim árum.
Br. Giddings skrifar nú, að í
pessu hjeraði, sem hinn ungi maður
dvelur í, sjeu tvö hundruð, sem